Με αφετηρία την Παρασκευή 9/9 και με ορίζοντα την Τετάρτη 12/10 θα σας παρουσιάσουμε εν είδει αντίστροφης μέτρησης τις δεκαέξι ομάδες που θα συμμετάσχουν στη φετινή, ανανεωμένη, Ευρωλίγκα. Οι ομάδες θα εμφανιστούν με αύξουσα σειρά από το νούμερο 16 έως το 1. Η θέση κάθε ομάδας επιλέχθηκε βάσει της εικόνας της την περασμένη αγωνιστική χρονιά, τις μεταγραφικές κινήσεις της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και την πρόβλεψη των συντακτών των κειμένων, η οποία, ωστόσο, δε στηρίζεται σε απτές εικόνες, δεδομένου ότι η πλειοψηφία των ομάδων δίνει τους πρώτους φιλικούς αγώνες τη συγκεκριμένη περίοδο.
Το Βερολίνο αποτελεί από το Μάιο του 2016 τη νέα γη της επαγγελίας για την Τσσκα καθώς έπειτα από μία άνυδρη επταετία ανέβηκε και πάλι στο θρόνο της Ευρώπης. Το δίδυμο Τεόντοσιτς- Ντε Κολό αλληλοσυμπληρώνεται ιδανικά και ο Δημήτρης Ιτούδης διαθέτει στα χέρια του μία ομάδα πλήρως εναρμονισμένη στις δικές του σκέψεις και προσταγές. Η νέα μορφή της Ευρωλίγκας και η άκρως επιτυχημένη προηγούμενη χρονιά βελτίωσαν έτι περαιτέρω την ποσότητα και την ποιότητα στην ρωσική ομάδα.
Αναλυτικότερα, από την ομάδα αποχώρησε ο Ντεμέτρις Νίκολς (Παναθηναϊκός). Ενώ αποκτήθηκαν οι Τζέιμς Όγκουστιν (Χίμκι), Τζεφ Έιρς (Ντιφέντερς), Σέμεν Αντόνοφ (Νίζνι), Σάσα Γκαβρίλοφ (ακαδημίες ΤΣΣΚΑ).
Οι Τεόντοσιτς και Ντε Κολό παίζουν μεγάλο χρόνο μαζί διότι ο πρώτος με την οξυδέρκεια και την υψηλή αίσθηση του χώρου που διαθέτει, έχει την ικανότητα να διαβάζει το παιγνίδι, ενώ παράλληλα όποτε κρίνεται εφικτό, με μεγαλύτερη συνέπεια την τελευταία διετία, σουτάρει με καλές προϋποθέσεις και πίσω απ’τη γραμμή, χωρίς να λείπουν, βεβαίως, οι τραβηγμένες επιλογές. Άλλωστε για το Μίλος μιλάμε! Απ’την άλλη ο Ντε Κολό είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος περιφερειακός στο να επιτίθεται κάθετα τρυπώντας την αντίπαλη άμυνα, παίρνοντας κάθε βραδιά ό, τι του δίνει η ομάδα. Κυρίως πάντως επιτίθεται, αν και δεξιόχειρας από αριστερά. Επίσης, σουτάρει καλά τη μπάλα από το τρίποντο και κινείται αριστοτεχνικά χωρίς αυτή στο χώρο, βοηθώντας έτσι το Σέρβο. Ο Άαρον Τσάκσον είναι ο τρίτος άσος, με συμπληρωματικό ρόλο, πάντοτε χρήσιμος για τα αμυντικά του καθήκοντα, χωρίς αυτό να του στερεί τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε καθοριστικό παράγοντα ανάλογα την εξέλιξη της βραδιάς. Επίσης από τον πάγκο έρχεται και ο Φριτζόν, ο οποίος υπό την καθοδήγηση του Ιτούδη έχει αποκτήσει σταθερότητα, μεγαλύτερη γκάμα κινήσεων στον επιθετικό τομέα και μεγαλύτερη ταχύτητα στην εκτέλεση.
Στο “3” υπάρχει ο Χίγκινς, μία λύση που ξένισε όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει το Γουίμς, ωστόσο η επιλογή του αποδείχτηκε εξαιρετικά επιτυχημένη διότι με την παρουσία του στην άμυνα δίνει βάθος στην ομάδα του και αθλητικότητα, ενώ μπορεί να αλλάξει στα μαρκαρίσματα, ενώ στην επίθεση ανοίγει το γήπεδο περιμένοντας να γίνει αποδέκτης κάποιας τελικής πάσας και να εκτελέσει. Στο “4” Νικίτα Κουρμπάνοφ, Αντρέι Βοροντσέβιτς, Βίκτορ Χριάπα, Πάβελ Κορόμπκοφ. Ο Κουρμπάνοφ άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε ο Ιτούδης, βελτίωσε το παιγνίδι του στο χαμηλό ποστ και αποτέλεσε το στήριγμα του Χάινς στην άμυνα. Ο Βοροντσέβιτς είναι το βασικό τεσσάρι της ομάδας, διάγει τα χρόνια της μπασκετικής του ωριμότητας και η απόδοσή του στους αγώνες αποτελεί βαρόμετρο μαζί με εκείνη των δύο περιφερειακών που αναφέρθηκαν νωρίτερα. Ο Χριάπα έπαιξε συντηρητικά την περσινή χρονιά ανεβάζοντας ρυθμός στο δεύτερο γύρο που τοπ 16 και ως προς τη χρησιμότητά του, απλά αναφέρουμε πως συμμετέχει με υψηλά νούμερα σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες και κυρίως σε εκείνες που καθορίζουν τη ροή του παιγνιδιού. Επιπροσθέτως, έκρινε τον τελικό στο Βερολίνο στέλνοντας την αναμέτρηση στην παράταση, ενώ είναι στην ομάδα από το 2008, στη δεύτερη θητεία του, μετά το πέρασμά του από το ΝΒΑ. Ο Κορόμπκοφ θα αρκεστεί και φέτος σε συμπληρωματικό ρόλο.
Στη θέση “5” συναντάμε τον Αμερικανό ψηλό που άλλαξε την ιστορία το 2012, τον Κάιλ Χάινς και τους Τζέιμς Όγκουστιν, Τζεφ Έιρς, με τον Τζόελ Φρίλαντ να παραμένει τραυματίας, όπως και ο Χάινς τουλάχιστον για την έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων. Η συνεισφορά του τελευταίου στο να παλεύει σε κάθε φάση, να μαρκάρει άψογα στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων τους περιφερειακούς της αντίπαλης ομάδας και ο ενωτικός του ρόλος στα αποδυτήρια κρίνεται υπεραπαραίτητος. Ο Όγκουστιν ουσιαστικά προβιβάστηκε από τη Χίμκι στην Τσσκα, αποτελεί έναν ψηλό με έφεση το παιγνίδι στη ρακέτα, όπως και το να πασάρει τη μπάλα εκμεταλλευόμενος τα κοψίματα προς το καλάθι. Ο Έιρς θα δώσει έλεγχο στα ριμπάουντ, θα προσθέσει ύψος στην ομάδα και όγκο ενώ εικάζουμε ότι θα χαρίσει πολλές φάσεις στο εβδομαδιαίο τοπ10 λόγω των συνεργασιών που θα προκύψουν. Ο Φρίλαντ, δεδομένου ότι δεν έχει αγωνιστεί εδώ και ένα χρόνο, είναι δύσκολο να κριθεί καθότι η ομάδα έχει μάθει πλέον να παίζει χωρίς εκείνον.
Συμπερασματικά, η Τσσκα ούσα πρωταθλήτρια Ευρώπης έκανε το καθήκον της με το να κρατήσει όλο τον κόσμο που της χάρισε το τρόπαιο. Ο μόνος παίκτης που έφυγε ήταν ο Νίκολς που έτσι και αλλιώς είχε πέρυσι μικρό ρόλο και την θέση του πήρε ο εξίσου αξιόπιστος Ρώσος σουτέρ Αντόνοφ. Η απόκτηση του Όγκουστιν έδωσε στους Ρώσους την σκληράδα που τους έλειπε πέρυσι και λίγο περισσότερο μέγεθος σε σχέση με πέρυσι, ενώ ο τραυματισμός του Χάινς έφερε τον Εϊρες που θα δώσει ενέργεια στην μπροστινή γραμμή του Ιτούδη. Ντε Κολό και Τεόντοσιτς παραμένουν το κορυφαίο περιφερειακό επιθετικό δίδυμο στην Ευρώπη και το ζητούμενος για την Τσσκα είναι να παραμείνει ομάδα που σκοράρει σχεδόν 1.1 πόντους ανά κατοχή και ταυτόχρονα να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της στην άμυνα. Γι’αυτούς τους λόγους στο δικό μας σύστημα αξιολόγησης την τοποθετούμε στην κορυφή της κανονικής περιόδου, στην 1η θέση.
Bonus tip: Ως αξιοσημείωτα στοιχεία πέραν της κατάκτησης του τίτλου της περασμένης χρονιάς, αξίζει να αναφέρουμε πως ο Δημήτρης Ιτούδης έγινε ο δεύτερος Έλληνας προπονητής μετά το Γιώργο Μπαρτζώκα που κατακτά την Ευρωλίγκα. Ακόμη ο Νάντο Ντε Κολό τιμήθηκε με τον τίτλο του mvp στο final 4 όντας παράλληλα και ο 1ος σκόρερ της κανονικής περιόδου.