Την Δευτέρα 3/10 εγκρίθηκε απ’ την Γενική Συνέλευση του ΕΣΑΚΕ η πρόταση για την προσθήκη ενός ακόμα ξένου στο Πρωτάθλημα της Basket League.
Προβλέπεται, λοιπόν, η παρουσία 7 ξένων ανά ομάδα εκ των οποίων οι 6 θ’ αγωνίζονται σε κάθε παιχνίδι, χωρίς να υπάρχει περιορισμός στις αλλαγές.
Στον αντίποδα, οι ομάδες που θα συνεχίσουν με 6 ξένους θ’ ακολουθήσουν το σύστημα των 3 αλλαγών στον πρώτο και δεύτερο γύρο.
Αυτό που απομένει είναι η επικύρωση της ΕΟΚ και η έγκριση του υφυπουργείου αθλητισμού.
Η ανακοίνωση του ΠΣΑΚ:
«Για μια ακόμα χρονιά καλούμαστε να πάρουμε μέρος στον… πόλεμο που κάποιοι ξεκίνησαν με γνώμονα το προσωπικό τους συμφέρον κι όχι του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών είναι κάθετα αρνητικός στο ενδεχόμενο της αύξησης των ξένων στο Πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας.
Στηρίζουμε όλες τις ομάδες της Basket League, οι οποίες δεν επιθυμούν την αύξηση των ξένων κι αναγνωρίζουν τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η θλιβερή κίνηση και στις τοπικές κοινωνίες τους, όπως λιγότερα έσοδα, ελάχιστος κόσμος στα γήπεδα, μειωμένη τηλεθέαση, αποχώρηση χορηγών κι, γενικώς, απαξίωση τ’ αθλήματος π’ αγαπάμε και υπηρετούμε.
Βλέπετε τα τελευταία χρόνια πως στο ποδόσφαιρο παίζουν 10 ξένοι σε κάθε ομάδα και το επίπεδο έχει πέσει αισθητά.
Θέλετε το ίδιο;
Εμείς ΟΧΙ και διευκρινίζουμε πως δεν κοιτάμε το προσωπικό μας συμφέρον, αλλά το καλό του ελληνικού μπάσκετ.
Προτείνουμε οι αρμόδιοι να μην υπογράψουν την πρόταση – έκτρωμα γι’ αύξηση των ξένων στο Πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας. Θα θεωρούνται συνυπεύθυνοι.
Οι υπογραφές αυτές θα μείνουν στην ιστορία και θα χαραχθούν στην ταφόπλακα που οι ίδιοι βάζουν…».
Για το καλό του ελληνικού μπάσκετ, να παραμείνουν ως φήμες…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΛΥΝΙΑΔΑΚΗΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΣΑΚ
“Ο ΠΣΑΚ συνεχίζει να είναι ενάντια σ’ ενδεχόμενη αύξηση των ξένων στα ρόστερ των ομάδων της Α1. Μια τέτοια κίνηση, όχι μόνο δεν θα φέρει τον κόσμο στα γήπεδα, αλλά θ’ απομακρύνει κι αυτόν που, ήδη, υπάρχει”.
ΛΙΝΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ – Α’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΣΑΚ
“Εμείς κάνουμε προσπάθειες τόσα χρόνια να μειωθούν οι ξένοι στο Πρωτάθλημα της Α1 και τώρα ακούμε γι’ αύξηση. Είναι παράλογο”!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ – Β’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΣΑΚ
“Η ανάπτυξη του ελληνικού μπάσκετ, δεν γίνεται μ’ αύξηση των ξένων. Πώς μπορεί να γίνει με τους Έλληνες καλαθοσφαιριστές αφανισμένους”;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΓΙΝΗΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΣΑΚ
“Τόσες ημέρες μιλάμε για το ισπανικό μοντέλο και να παραδειγματιστούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως, με αύξηση των ξένων, δεν γίνεται”!
ΧΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ – ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΣΑΚ
“Μία ενδεχόμενη αύξηση των ξένων θα βλάψει το ελληνικό μπάσκετ. Πώς θα δώσει κίνητρο στα νέα παιδιά ν’ ασχοληθούν με το μπάσκετ”;
ΦΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΑΜΙΑΣ ΠΣΑΚ
“Πρέπει ν’ αφήσουν όλοι τα προσωπικά τους συμφέροντα και να κοιτάξουν μόνο το καλό του ελληνικού μπάσκετ. Όσοι επιθυμούν αύξηση των ξένων -το μόνο σίγουρο είναι πως- δεν θέλουν το καλό του ελληνικού μπάσκετ”…
ΆΚΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΙΔΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΠΣΑΚ
“Νομίζω πως όλοι οι φορείς πρέπει να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν τι είναι το καλύτερο για το ελληνικό μπάσκετ. Ν’ αντισταθούν σ’ οποιαδήποτε πίεση δέχονται απ’ τις ομάδες”…
“Ελλαδάρα μου, το μεγαλείο σου!”, θα πω εγώ!
Παραλογισμός; Ηλιθιότητα; Συμφέροντα; Ξεφτίλα; Πείτε το, όπως θέλετε. Τ’ αποτέλεσμα είναι ίδιο.
Μιλάμε για ΕΛΛΗΝΙΚΟ Πρωτάθλημα, για ΕΓΧΩΡΙΑ διοργάνωση, για τον δικό μας ετήσιο μπασκετικό θεσμό κι, παράλληλα, αφανίζουμε τους Έλληνες πρωταγωνιστές!
Πώς σάς φαίνεται;
Εξωφρενικό; Το λιγότερο!
Όταν διάβασα την είδηση, ομολογώ, μού ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.
Απ’ την μία, έλεγα “μην γράψεις κάτι, μπορεί και να μην προχωρήσει το πράγμα”.
Απ’ την άλλη, ήταν αρκετούτσικα αυτά που ήθελα να ξεστομίσω.
Ρε σεις, δεν βλέπετε πώς έχετε καταντήσει την ΕΛΛΗΝΙΚΗ λίγκα;
Πονούν τα μάτια μας, πονούν και τα σωθικά μας.
Να παραβλέψω ότι έχετε αποδεκατίσει το προϊόν, ότι το έχετε υποβιβάσει σα να μη σάς νοιάζει. Πώς, όμως, μάς θέλετε συνένοχους σ’ αυτό;
Εντάξει, δε θα κρυφτώ και πίσω απ’ το δάκτυλό μου!
Με την ομάδα του Λαυρίου έμαθα ν’ αγαπάω το μπάσκετ. Σεργιάνιζα μέσα στο κλειστό της ομάδας, σε προπονήσει κι αγώνες, κι έβλεπα απ’ το 2015 τα παιδιά να δίνουν την μάχη της προετοιμασίας για την άνοδο στην Α1. Έπειτα, για την παραμονή. Έπειτα, έβλεπα τα θαύματά του.
Δε λέω, και η ΑΕΚΑΡΑ μου αδυναμία μου μεγάλη είναι, αλλά δίπλα στο Λαύριο ζούσα και ζω στιγμές μαγικές.
Κι όλο αυτό, χρονιά με την χρονιά φθίνει. Φθίνει το προϊόν, φθίνει η ποιότητα. Στο τέλος, θα φθίνει και το συναίσθημα. Και δεν θα φταίμε εμείς!
Τηλεοπτικά, διαφημίσεις, τρόπος διαχείρισης του προγράμματος των αγωνιστικών και των προβολών των αγώνων, αποφάσεις για γέλια, διαιτητές για γέλια, παράγοντες για γέλια, υπεύθυνοι κι αρμόδιοι για κλάματα, οπαδοί του παραλόγου, κυβέρνηση κι πολιτεία απούσες. Όλα αυτά συνδυαστικά έχουν κάνει ένα άθλημα (όπως και πολλά ΠΟΛΛΑ άλλα) για γέλια. Μια φαρσοκωμωδία.
Για να μην πούμε για τους δημοσιογράφους. Μαύρο σήμερα, άσπρο αύριο. Ανάλογα το συμφέρον. Παρωπίδες στα μάτια και κρίση μηδέν. Και θέλουν να ενημερώσουν και το κοινό. Χα! Να το παραπλανήσουν θέλουν.
Και τα δεινά δεν σταματούν εκεί.
Ο πραγματικός φίλαθλος, ο γνώστης, ο νοσταλγός, ο σωστός, αν θες, λείπει απ’ τα γήπεδα. Έχετε πάρει χαμπάρι γιατί; Έχουν γεμίσει οι εξέδρες με σκουπίδια που εσείς οι ίδιοι τούς δίνετε ζωτικό χώρο, γιατί αυτοί είναι που σάς κρατούν ακόμα όρθιους.
Μιλάτε για νέα ταλέντα και το “μέλλον” στον αθλητισμό, ΑΛΛΑ δεν δίνετε χώρο και χρόνο στα νέα παιδιά, ώστε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους, γιατί “δεν είναι έτοιμα, δεν είναι ψημένα”, γιατί “πρέπει να παίξει ο έμπειρος, πρέπει να σηκώσουμε την κούπα” κι, έτσι, ο νέος μένει, απλά, ωραίος…
Μιλάτε για την Εθνική. Γελάει ο κόσμος. Ποια εθνική; Πόσες ευκαιρίες δίνονται στα παιδιά να την εκπροσωπήσουν, πόσος χώρος στους νέους; ΑΧ, πόσα πολλά ακόμα θέλω να πω για την Εθνική, αλλά θα κρατήσω -προς το παρόν- το στόμα μου κλειστό!
Μιλάτε για την “γιορτή του μπάσκετ” διοργανώνοντας “All Star” παρωδίας, “Super Cup” για κλάματα κι άλλα πολλά με τις εξέδρες άδειες! ‘Ο, τι κι αν κάνετε, όσο καλά κι αν το “πλασάρετε”, το πράγμα δεν τσουλάει, δεν πουλάει, πως το λένε;
Κύπελλο και Πρωτάθλημα; Ποιότητα μηδέν. Μέτρα, προοπτική, σχεδιασμός. ΤΙΠΟΤΑ!
Και στην ταλαίπωρη Basket League θέλουν να προσθέσουν τον 7ο ξένο. Γιατί; Για ν’ ανεβάσει την ποιότητα;
Δεν είναι ρατσιστικό, δεν είναι κακό, δεν είναι τίποτα!
Όταν λέω ότι θέλω να δω ελληνικό μπάσκετ, σημαίνει ότι θέλω να δω τα “δικά” μας παιδιά, τα δικά μας ταλέντα, τους δικούς μας πρωταγωνιστές. Ειδάλλως, μπορώ να βάζω να δω NBA, ρε αδελφέ, που σε ποιότητα και θέαμα είναι… ΑΣΤΟ.
Όταν, όμως, πηγαίνω στο κλειστό του Λαυρίου, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης, θέλω να βλέπω ελληνικό αίμα, πρόοδο κι εξέλιξη των νέων αθλητών που διεκδικούν τον δικό τους χώρο. Θέλω να ζήσω την διαδικασία, να πω “αυτός άλλαξε, έγινε γερό, αθλητικό κορμί, πιο αλτικός, δούλεψε το σουτ απ’ την περιφέρεια, απ’ την γραμμή της φιλανθρωπίας, είδα διαφορά, ρε παιδί μου”. Να έχουν την ευκαιρία, στην τελική. Να έχουν, πρωτίστως, την δυνατότητα να γίνει η επιθυμία πιθανότητα. Και, έπειτα, οι παίκτες αυτοί να ριζώνουν στις ομάδες, να γίνονται ηγέτες!
Φτάνει με τους αναλώσιμους, φτάνει με τα ξένα συμβόλαια. Ας κοιτάξουμε πρώτα το δικό μας πρωτογενές υλικό, ας το εξελίξουμε κι ας αργήσουμε να σηκώσουμε την κούπα. Θα έχουμε κερδίσει κάτι πολυτιμότερο!
Βέβαια, θα μού πεις “που ζεις; ξέρεις πάσα θα χαθούν, έτσι;”
Τρόπαια;
ΟΧΙ, ΧΡΗΜΑΤΑ.
Δώστε, όμως, ρε αλήτες, λίγο χρόνο στο δικό μας αίμα, πια.
Εγχώρια λίγκα, σού λέει μετά…