Οι σκέψεις ακόμη και τώρα, σχεδόν τρεις ώρες μετά τη λήξη του αγώνα στη Βαρκελώνη και την ήττα του Ολυμπιακού από τους καταλανούς, στριφογυρίζουν στο μυαλό. Σε αδρές γραμμές θα παραθέσουμε κάποιες εντυπώσεις, οι οποίες πρέπει να καταγραφούν.
Aς είμαστε ειλικρινείς. Εάν μία οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα παρουσίαζε τέτοια μπερδεμένη αγωνιστική πορεία,τέτοια σύγχυση αγωνιστικών προτεραιοτήτων και στόχων, οι πρώτες μας αναφορές θα έκαναν λόγο για ένα σύλλογο ο οποίος οδεύει βασανιστικά προς το να χάσει το τραίνο για τη φετινή χρονιά. Βεβαίως, δεν ευθύνεται ο Ολυμπιακός για το ότι σχηματίστηκε αυτός ο όμιλος, αλλά οι αβλεψίες και τα στραβοπατήματα των υπόλοιπων ισχυρών ομάδων. Οι ερυθρόλευκοι ευθύνονται για τα κάτωθι:
1) Για ακόμη έναν αγώνα στην Ευρωλίγκα όταν καλείται να μπει από τον πάγκο η δεύτερη πεντάδα της ομάδας, οι διαφορές ξεφεύγουν και επαναλαμβάνεται η ίδια εικόνα. Η επίθεση κολλάει, δεν υπάρχει σημείο αναφοράς και οι διαφορές ανοίγουν, με αποτέλεσμα η ομάδα να κυνηγάει συνεχώς να μειώσει το σκορ.
2) Από το πως τελειώνει ο Ολυμπιακός του αγώνες του αναδεικνύεται το μέγιστο πρόβλημα. Στην περιφέρεια οι τρεις αθλητικοί-αμυντικοί παίχτες, οι οποίοι, επιπλέον, επιλέγονται για να ανατρέψουν τις διαφορές, δηλαδή οι Χάκετ, Όντομ και Στρόμπερι, με τον Παπαπέτρου στο 4 και τον Πρίντεζη στο 5. Η σύγχυση είναι ορατή.
3) Από τον αγώνα στη Κωνσταντινούπολη με την Έφες έως σήμερα και με εξαίρεση τους αγώνες με την Μπαρτσελόνα στον πρώτο γύρο, τη Χίμκι στο δεύτερο μέρος και τον Παναθηναϊκό για το πρωτάθλημα, το ροτέισον της ομάδας παραείναι μεγάλο για το επίπεδο δυσκολίας που αγωνίζονται οι πειραιώτες. Είναι εμφανής η έλλειψη χημείας και κυρίως ρόλων εντός της ομάδας. Αν προσθέσουμε την κακή περίοδο που βρίσκεται ο Μάντζαρης, γεγονός που επηρεάζει το Σπανούλη και τούμπαλιν, τα προβλήματα οξύνονται.
4) Από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου, τον Οκτώβριο,μέχρι σήμερα προβληματιζόμαστε έντονα αναφορικά με το ποιά επιλογή στο έμψυχο υλικό μπέρδεψε περισσότερο την ομάδα. Η προώθηση του Αγραβάνη ως δεύτερο 4αρι πίσω από τον Πρίντεζη ή η απόκτηση του άγουρου Μιλουτίνοφ; Ο τραυματισμός του Γιανγκ διέλυσε το πλάνο του προπονητικού επιτελείου για μια πιο σκληρή και γρήγορη,αμυντικά και επιθετικά,ομάδα και η απόκτηση του Τζέιμς απλώς μεγένθυνε το πρόβλημα στη θέση 5 και επιβάρυνε το Χάντερ. Ο Μιλουτίνοφ, αποδεικνύεται πως αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα, οι τοποθετήσεις του σώματός του και οι αποφάσεις που παίρνει είναι σαφώς, καθυστερημένες σε σχέση με το ρυθμό που παίζονται τα ευρωπαϊκά παιγνίδια, ενώ και οι διαιτητές του καταλογίζουν με μεγάλη ευκολία τα φάουλ.
5) Οι Παπαπέτρου και Αγραβάνης είδαν το ρόλο τους φέτος να αναβαθμίζεται. Παραταύτα, ο μεν Παπαπέτρου ταλαιπωρείται μεταξύ της θέση 3 και 4, χωρίς να μπορεί να βρει αγωνιστική ταυτότητα, συν το γεγονός ότι πρέπει μέσα σε μία χρονιά με συνεχόμενους αγώνες να μάθει και μία νέα θέση, με ο, τι αυτό φέρνει μαζί. Ο Αγραβάνης παρουσιάζει μία εικόνα θλίψης. Δε φαίνεται να έχει αντιληφθεί τις ευθύνες που έχει, ιδίως απέναντι στον προπονητή του και τους διοικητικούς ηγέτες της ομάδας που τον εμπιστεύτηκαν και τον στήριξαν. Αποτέλεσμα είναι να μη δείχνει βελτιώση σε κανένα κομμάτι του παιγνιδιού, να μειώνεται ο χρόνος του, να συμπαρασύρει τον Παπαπέτρου να ανέβει μία θέση και να καταπονείται περαιτέρω ο Πρίντεζης. Ο Παπανικολάου είναι κλασικός παίχτης ομάδας. Όταν καταλάβει τι του ζητάει ο προπονητής του και έρθει στο επιθυμητό επίπεδο αγωνιστικής κατάστασης, μαζί με τη συνολική άνοδο της ομάδας, θα αναδειχθεί και ο ίδιος.
6) Από την αρχή της χρονιάς η άμυνα ήταν το κύριο στοιχείο, πάνω στο οποίο χτίστηκε το συγκεκριμένο σύνολο. Από τον αγώνα με τη Ζαλγκίρις στα Κάουνας και έπειτα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν είναι στο ίδιο επίπεδο. Πλέον, η ομάδα δεν είναι το ίδιο πιεστική τόσο πάνω στην άμυνα της μπάλας όσο και μακριά από εκείνη. Ειδικότερα, οι διάδρομοι προς τη ρακέτα είναι περισσότερο προσβάσιμοι, ο Πρίντεζης αναγκάζεται να κρύβει δυνάμεις στο αμυντικό σκέλος, τα εξαντλητικά χεντς-αουτ κουράζουν τους ψηλούς, ή μήπως τον ψηλό, διότι ο Χάντερ κάνει όλη τη δουλειά. Οφείλουμε να γράψουμε ότι όλοι οι ψηλοί, σε αντίθεση με τους περιφερειακούς πρέπει σε κάθε φάση να καλύπτουν χώρους τόσο στην περίμετρο της ρακέτας, επιθετικά και αμυντικά, όσο και τους παίχτες που διεισδύουν από την περιφέρεια.Επιπροσθέτως να τρέχουν το γήπεδο κάνοντας και τρία με τέσσερα μέτρα παραπάνω κατά μήκος αυτού. Έτσι η καταπόνηση πολλαπλασιάζεται αν προσθέσουμε και τις συνεχείς επαφές.
7) Το προπονητικό επιτελείο χρεώνεται το ότι δεν καλύφθηκε εγκαίρως η απουσία που δημιουργήθηκε από τη φυγή του Τζέιμς. Μία απουσία, η οποία υποχρέωσε τους προπονητές να οδηγηθούν σε λύσεις με χαμηλά σχήματα, καθώς ούτε ο Μιλουτίνοφ ούτε και ο Αγραβάνης παρουσιάστηκαν έτοιμοι να δώσουν ποιοτικά λεπτά μετά το Χάντερ. Η κωλυσιεργία στην αναζήτηση του παίχτη που θα παίξει αυτό το ρόλο,θυμίζουμε ότι ο Τζέιμς αποχώρησε στις 23 Ιανουαρίου, αποπροσανατόλισε την ομάδα, κάτι που φάνηκε στη Βαρκελώνη και στέρησε τη δυνατότητα στο σύλλογο να παίξει τον αγώνα αυτόν με κάθε δυνατή λύση. Ο Ντόρσεϊ, εάν ισχύουν τα χρηματικά ποσά που ζήτησε για τέσσερις μήνες, καλώς δεν επέστρεψε στον Πειραιά. ΠΡΟΣΟΧΗ, γράφουμε για τις οικονομικές απαιτήσεις του Αμερικάνου και όχι τα αγωνιστικά οφέλη που θα καρπωνόταν η ομάδα, κάτι που έγινε σήμερα με στομφώδη τρόπο! Αποκτήθηκε ένας παίχτης που έπαιζε συμπληρωματικό ρόλο σε ομάδα της Αυστραλίας. Δεν είναι 5 αλλά 4 χωρίς μακρινό σουτ, σύμφωνα με πρώην προπονητές του, δεν του αρέσουν οι επαφές στην άμυνα,δεν έχει παιγνίδι με πλάτη επιθετικά αλλά καρφώνει δυνατά τη μπάλα. Επειδή δεν τον έχουμε παρακολουθήσει επισταμένος, μένουμε σε αυτή την καταγραφή των στοιχείων, τα οποία σύμφωνα με τον προπονητή ταιριάζουν στο στυλ της ομάδας…
8) Το ποσοστό της ομάδας από τη γραμμή του τριπόντου ήταν,είναι και θα είναι όσο υπάρχει ο Σπανούλης ένας καθοριστικός παράγοντας για τους στόχους του συλλόγου. Φέτος, το ποσοστό της ομάδας είναι εξόχως χαμηλό, το προτελευταίο στην Ευρωλίγκα, ενώ δύο χαρακτηριστικά έχουν σημασία. Το ένα έχει να κάνει με το ότι εκτός του Λοτζέσκι κανεί άλλος παίχτης δεν έχει ως πρωτεύον χαρακτηριστικό του το τρίποντο. Εν συνεχεία, οι αποστάσεις φέτος στην επίθεση δεν είναι οι επιθυμητές, διότι δεν κυκλοφορεί με ταχύτητα η μπάλα και δε βγαίνουν ελεύθερα μακρινά σουτ. Μία ομάδα χτισμένη γύρω από το Σπανούλη, με ψηλούς καλούς στο πικ εν ρολ οφείλει να έχει καλούς παίχτες στο πλάι για να ανοίγουν το γήπεδο με το σουτ. Έως τώρα, αυτό το στοιχείο αγνοείται.
9) Οι επόμενοι αγώνες με Λαμποράλ εντός, Μπάμπεργκ στη Γερμανία, Ζαλγκίρις και Ρεάλ στο Σεφ είναι παιγνίδια όπου οτιδήποτε πέρα από νίκη σημαίνει αποκλεισμός. Με δεδομένο ότι η Μπαρτσελόνα λόγω της υπερκάλυψης της διαφοράς απέχει πλέον δύο νίκες ουσιαστικά, η ομάδα πρέπει να βάλει από κάτω με τις ισχύουσες συνθήκες τη Χίμκι,ενδεχομένως στον αγώνα πρόκρισης στη Μόσχα, και τη Ρεάλ. Είναι τόσο άσχημος ο τρόπος των ηττών του Ολυμπιακού που χάνει και με μεγάλες διαφορές. Σε περίπτωση τριπλή ή και τετραπλής ισοβαθμίας, ίσως και οι οχτώ νίκες να μην φτάσουν. Κρίμα… Κρίμα για την ταυτότητα που μας συνήθισε να έχει την τελευταία πενταετία ο Ολυμπιακός. Μία ομάδα που ποτέ δεν κοιτούσε το χρονόμετρο, η οποία πάλευε μέχρις εσχάτων, μία ομάδα που είχε γίνει ο εφιάλτης και το φάντασμα όλης της μπασκετικής Ευρώπης. Φευ…
10) Tην ερχόμενη Παρασκευή στο Σ.Ε.Φ κρίνεται εν πολλοίς η επιβίωση της ομάδας στο δύσβατο ετούτο όμιλο. Δεν υπάρχει χρόνος και οπωσδήποτε χώρος για μιζέρια και δάκρυα. Μόνο για έντονη αυτοκριτική. Η εικόνα πρέπει να αλλάξει άρδην,η ομάδα να σκληρύνει πνευματικά. Αν μία παρέα παικτών μπορεί να το πράξει αυτό είναι ο Ολυμπιακός. Για να μη σβήσει η φλόγα, πρέπει το βλέμμα να είναι παγωμένο, η καρδιά ατσάλινη, η τακτική άρτια. Το λιοντάρι πρέπει να ξαναβγεί, να μυρίσει αίμα και να επιτεθεί. Ως εδώ τα δώρα και η εσωστρέφεια. Εσείς με την πολεμική σας πανοπλία και εμείς με τη φωνή μας για να ανατραπεί το ισχύον status quo.
Y.γ Για όσα μας έχεις χαρίσει, για τον ίδιο σου τον εαυτό, μην εγκαταλείψεις τώρα. Πάλεψε και πέσε αλλά δώσε τη μάχη σου. Σε ισοπεδώνει να χάνεις με τέτοιο τρόπο. Σε συνθλίβει το άδειο βλέμμα του αρχηγού στην άκρη του πάγκου…
Εκείνο το βράδυ του μελαγχολικού Νοέμβρη στην Πόλη τα άλλαξε όλα. Άραγε πώς θα ήταν με εσένα μέσα θηρίο;