Τέλος εποχής ή αρχή μιας νέας;

Καλησπέρα σε όλο τον ερυθρόλευκο λαό του θρύλου μας!

Δυστυχώς δεν βιώνουμε και τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας μας τις τελευταίες μέρες καθώς ο Ολυμπιακός που ξέραμε και είχαμε συνηθίσει δείχνει να μην υπάρχει πλέον. Ένας Ολυμπιακός που χαρακτηριζόταν από ψυχή και καρδιά δείχνει να ανήκει στο παρελθόν. Οι απανωτές ήττες από την Α.Ε.Κ και η απομάκρυνση μας από την κορυφή δεν είναι τα κύρια πράγματα που με ενόχλησαν, αλλά το γεγονός πως δεν είδα την απαραίτητη προσπάθεια και ψυχή που έπρεπε να βγάλει ο Ολυμπιακός στα παιχνίδια αυτά. Εγώ όμως δεν θα σταθώ τόσο στην φετινή χρονιά, αλλά τις προηγούμενες που οδήγησαν στο φέτος.

Το γεγονός πως η ομάδα έχει βιώσει αδικίες φέτος από την διαιτησία δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως “κάλυψη” των φετινών μας προβλημάτων. Η φετινή χρονιά θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για τις επόμενες και να κατανοήσουν όλοι που απαρτίζουν τον σύλλογο πως δεν γίνεται να φτιάχνεις κάθε χρόνο νέα ομάδα. Παίρνουμε τον τίτλο 7 σερί χρονιές και τι χτίσαμε πάνω σε αυτό; Δεν κρατήσαμε καμία χρονιά έναν κορμό παιχτών και έναν προπονητή για περισσότερο από δύο χρόνια. Επίσης δεν θα ήταν κάθε χρόνο ανύπαρκτοι οι αντίπαλοι μας και και φέτος που είναι κάπως ανεβασμένοι και πεσμένοι εμείς, φαίνεται ότι θα χαθεί ένας τίτλος. Δεν μας νοιάζει αυτό καθώς έχουμε πολλά και όπως έχουμε αναφέρει παλιότερα ο ανταγωνισμός μόνο καλό θα μας κάνει. Απλά πρέπει να το πάμε αλλιώς από εδώ και πέρα. Εμπιστοσύνη και στήριξη σε έναν προπονητή για πάνω από 2 χρόνια και ας χάσει τίτλους και διατήρηση ενός κορμού.