Η Πρέμιερ Λιγκ οδηγείται σε ένα αγχώδες φινάλε, αναφορικά με την κατάληψη των θέσεων οι οποίες οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου. Θυμίζουμε ότι οι ομοσπονδίες έχουν δικαίωμα να δηλώσουν έως τις 3 Αυγούστου τις ομάδες εκπροσώπησης στα ευρωπαϊκά κύπελλα της νέας περιόδου.
Ο δίμηνος και στην Αγγλία τρίμηνος αποκλεισμός από την ποδοσφαιρική δράση και γενικότερα στην οικονομική ζωή, δημιούργησε την αμφιβολία σχετικά με την επιστροφή και κυρίως με την αγωνιστική κατάσταση των ομάδων. Έτσι, στη Γερμανία ο διακόπτης γύρισε αλλά οι ασφάλειες δεν είχαν καεί, με αποτέλεσμα οι σύλλογοι να επιστρέψουν στην κατάσταση προ της εκδήλωσης της πανδημίας. Βέβαια, υπήρχαν και εκείνες που αντιμετώπισαν την επανέναρξη με τρόπο διαδικαστικό, όπως η Σάλκε ή η Άιντραχτ.
Το ιταλικό ποδόσφαιρο και η διακοπή επανέφερε την ίδια νερόβραστη Γιουβέντους, έκανε καλό στη Νάπολη διότι τη φρέσκαρε, η Αταλάντα επέστρεψε το ίδιο σαρωτική και κρυφοκοιτάζει εκτός της δεύτερης θέσης και τη διάκριση στο τουρνουά της ΟΥΕΦΑ που ομοιάζει με τη νοκ άουτ φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Η Ίντερ γλίστρησε στο συγκερασμό γηρατειών και νιάτων και η Λάτσιο κατέληξε εκεί που πρέπει να καταλήγουν όσοι έχουν τέτοιο πυρήνα οπαδών.
Ίδια προβλήματα για τη Μπαρτσελόνα, στοχοπροσηλωμένη η Ρεάλ, σκληρή η Ατλέτικο, αναιμική η Βαλένθια, διεκδικήτρια για την τετράδα η Βιγιαρεάλ, στη Λα Λίγκα.
Ας επιστρέψουμε όμως στην Πρέμιερ Λιγκ. Την Τρίτη δόθηκε η βαθμολογία των ομάδων έξι αγωνιστικές από την επάνοδο. 
Η πρώτη θέση ανήκει στη Μάντσεστερ Σίτι με 15+3 βαθμούς κι όχι στην γενική πρωτοπόρο και πρωταθλήτρια Λίβερπουλ. Αντιθέτως, τα 3 στραβοπατήματα των κόκκινων τους φέρνουν στην 5η θέση, με τις Σαουθάμπτον και Τότεναμ να ακολουθούν στις θέσεις των υπόλοιπων ευρωπαϊκών εισιτηρίων.
Τσέλσι (63 βαθμοί – 36 αγώνες)
Το ευτυχές για το Λάμπαρντ στην επιστροφή ήταν η φόρμα του Ζιρού- έξι γκολ σε δέκα αγώνες, ενώ στα προηγούμενα 46 είναι μόλις 5 με 15 εμφανίσεις στη βασική ενδεκάδα-, τα καλά χτυπήματα στη μπάλα του Γουίλιαν, τα οποία είναι πηγή δημιουργίας φάσεων, την ικανότητα του Πούλισιτς να τρέχει με τη μπάλα ανάμεσα στις γραμμές, ξεκινώντας από θέση έξω αριστερά και συγκλίνει προς την περιοχή, όπως επίσης και την αποδοτική τριάδα βάσει στατιστικών των Ζορζίνιο, Μπάρκλεϊ και Μουντ. Το ποδόσφαιρο βαθμιαίου χτισίματος επιθέσεων του Σάρι έδωσε τη θέση του σε εκείνο της αναχαίτισης, του κλεψίματος και της άμεσης επίθεσης με κάθετη μεταφορά της μπάλας. Η άλλη όψη του νομίσματος έχει να κάνει με τις αδυναμίες των μπλε να διαφυλάξουν το προβάδισμα στο σκορ των αγώνων και το πώς αντιμετωπίζεται η αντεπίθεση των αντιπάλων, συνήθως όταν συμβαίνει από μακρινή μπαλιά, άνοιγμα στα πλάγια και γύρισμα το πρώτο δοκάρι.
Γενικότερα, η Τσέλσι πετυχαίνει 1.8 γκολ ανά αγώνα, με μέσο έλεγχο της μπάλας 58.1% και ακρίβεια στις πάσες 85.3%. Δοκιμάζουν 16.8 σουτ ανά αγώνα, με 12.3 ντρίμπλες και 16.6 τάκλιν.
Λέστερ (62 βαθμοί – 36 αγώνες)
Πριν την πανδημία η τρίτη θέση θεωρείτο δεδομένη από τις αλεπούδες. Ωστόσο, μετά την κοινωνική αποστασιοποίηση, τη δειλή επαφή με μπάλα, τις προπονήσεις με επαφές και τις πραγματικές αναμετρήσεις, έγινε εμφανές ότι και αυτή η ομάδα του Ρότζερς είναι κατά κύριο λόγο ομάδα ρυθμού. Θεραπευτική χειρονομία τέτοιου εύρους που δυνάμει μπορεί να ωφελήσει και τη Γουλβς.
Με κύριο χαρακτηριστικό το ξεδίπλωμα των επιθέσεων από τα πλάγια (ιδίως από τα δεξιά) με τον Αγιόθε Πέρεθ να υπηρετεί συχνά το ρόλο του δεύτερου επιθετικού δεδομένου ότι το πλάτος της πλευράς το δίνει ο Ρικάρντο Περέιρα, την ωριμότερη εκδοχή Βάρντι στο σκοράρισμα, το ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων, τη δυνατότητα τον Τιέλεμανς και Μάντισον να συνεργάζονται σε μικρό χώρο, τις κοντινές πάσες στο οργανωμένο μοτίβο ανάπτυξης και τα ανεβάσματα των Περέιρα και Τσίλγουελ από θέση μπακ η Λέστερ ήταν για ένα διάστημα εγγύτερη απειλή για τη Λίβερπουλ συγκριτικά με τη Σίτι.
Παρόλα αυτά οι αδυναμίες είναι σε κάποιο σημείο παιδαριώδεις. Η τεμπελιά βρίσκει τον καλοκαιρινό σεβασμό. Δηλαδή, η δυσκολία στην απομάκρυνση της μπάλας όταν έρχεται από σέντρα μέσα στην περιοχή. Ακόμη, η μεγάλη ευκολία με την οποία παραχωρούνται φάουλ πέριξ της επικίνδυνης ζώνης, εντός του άμεσου οπτικού πεδίου του Σμάιχελ. Επιπρόσθετα, και αυτό αναδεικνύεται από τη διάταξη του Ρότζερς, η Λέστερ δεινοπαθεί να αμυνθεί όταν της πάρουν τη μπάλα στο επιθετικό της τρίτο. Μοναδική εστία περιορισμού των αντιπάλων είναι ο Εντιντί και στη συνέχεια η αμυντική τετράδα. Όπως και να χει, η καμπύλη απόδοσης και αποτελεσματικότητας έχει φθίνουσα πορεία.
Συγκεντρωτικά, σκοράρει 1.9 γκολ ανά αγώνα, με 55% έλεγχο της μπάλας, 82.7% ακρίβεια στις πάσες, επιχειρεί 13.9 σουτ ανά αγώνα, κάνοντας 19.7 τάκλιν σε κάθε αγώνα και 10.1 ντρίμπλες στο παιγνίδι.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ( 62 βαθμοί – 35 αγώνες)
Εδώ η κατάσταση είναι παραπλανητική. Μπορεί η ειδική βαθμολογία, όπως τη διαβάσατε παραπάνω, να γράφει ότι η Γιουνάιτεντ επέστρεψε με δυναμική αλλά η ουσία είναι αλλού όπου φαίνονται και τα κρυμμένα νοήματα. Αίφνης, μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας επέστρεψε στα γήπεδα ο Πογκμπά. Ο Γάλλος εκμεταλλεύτηκε την απουσία του ΜακΤόμινεϊ, άφησε εκτός το Φρεντ, εκτός αποστολής τον Περέιρα και οδήγησε το Σόλσκιερ να φτιάξει ένα δίδυμο με το Μάτιτς. Ο τελευταίος, ανανέωσε μέχρι το 2022 το συμβόλαιό του. Ο φέρελπις Γκρίνγουντ πήρε τη θέση του Τζέιμς και δημιουργήθηκε η τετράδα με το νεαρό Άγγλο, το Μπρούνο Φερνάντες, το διδάκτορα στο τοπικό Πανεπιστήμιο Ράσφορντ και στην κορυφή το Μαρσιάλ.
Η Γιουνάιτεντ είχε υψηλό δείκτη συλλογής βαθμών όταν αγωνιζόταν με τις ομάδες της πρώτης εξάδας και μέτριο με τις υπόλοιπες. Είναι προφανές και δεν το έκρυψε ούτε ο Σόλσκιερ ότι ήταν προτεραιότητα της φετινής περιόδου να γίνει ικανή η ομάδα να αμύνεται με ασφάλεια, να παγώνει το ρυθμό και την ταχύτητα των αναμετρήσεων, να τακτοποιείται ορθολογικά πίσω από τη μπάλα και μετά τη δουλειά αναλάμβαναν οι δαίμονες της Τανζανίας! To πρόπλασμα από τα προσεχώς για τους ανυπόμονους.
Η προσπάθεια ανοίγματος των γραμμών, μιας μεγαλύτερης επιθετικότητας συνοδεύτηκε από μεγάλα σκορ έναντι, όμως, κατώτερων ποιοτικά αντιπάλων και πιθανότατα αδιάφορων. Η Σαουθάμπτον τη Δευτέρα χάλασε το γλυκό. Ήταν δεδομένο κάτι τέτοιο διότι είναι ανθρωπίνως ακατόρθωτο με τη σωματοδομή των κεντρικών μέσων να καλυφθούν οι αποστάσεις όσο διασκελισμό κι αν έχει ο Πογκμπά. Κυρίως, οι πλάγιες μετατοπίσεις για μαρκαρίσματα και βοήθειες στους μπακ είναι προβληματικές. Η μπροστινή τετράδα βάσει χαρακτηριστικών των αθλητών δεν μπορεί να συνεισφέρει. Η ομογενοποίηση έχει τις παράπλευρες απώλειες.
Αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στο Φερνάντες. Ως κεντρικός πίσω από τον επιθετικό έχει προσφέρει σε 26 εμφανίσεις 14 γκολ και 14 ασίστς. Ως κεντρικός μέσος σε 8 αγώνες έχει 6 τέρματα και 4 τελικές πάσες. Η μέση βαθμολογία του είναι 7.96.
Γουλβς (56 βαθμοί – 36 αγώνες)
Από τα πρώτα περσινά της παιχνίδια κατάφερε να δείξει, πως μπορεί να είναι ανταγωνιστική σε ποδόσφαιρο έντασης απέναντι στα κορυφαία κλαμπ της Πρέμιερ Λιγκ, η φετινή χρονιά όμως είναι αυτή της καθιέρωσης. Είναι μεγάλο κατόρθωμα το γεγονός, πως βρίσκεται στη διεκδίκηση της 4 θέσης, καταφέρνοντας να κρατά ανοιχτό το ευρωπαϊκό όνειρο.
Η Γουλβς έχει έναν σπάνιο συνδυασμό προσόντων και δεν γίνεται να την παρακολουθήσεις και να μην σου τραβήξει το ενδιαφέρον. Από την πρώτη ημέρα που ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία, συστήθηκε με την ίδια λογική. Ο Εσπερίτο δουλεύει διάταξη με τρεις στόπερ, στον άξονα παίζει μόνιμα με τους δύο κινητήριους μοχλούς που στην πραγματικότητα παίζουν λελογισμένα και δεν διακρίνονται για την ταχύτητα τους, στην επίθεση ο Χιμένεθ είναι ένας επιθετικός που του αρέσει να λειτουργεί σαν μαξιλάρι και να βγαίνει με πλάτη εκτός περιοχής.
Τα φώτα μπορεί να τα κλέβουν οι Χιμένεθ, Τραορέ, όμως τα πραγματικά αφεντικά της ομάδας είναι οι Μουτίνιο, Νέβες. Αυτοί οι δύο δίνουν την κατεύθυνση.
Ο Εσπερίτο παίζει μόνιμα με τρεις στόπερ και η τακτική του αλλαγή έχει να κάνει με το αν θα παίξει 3-4-3 ή 3-5-2. Είναι δεδομένη η παρουσία των Μουτίνιο, Νέβες στον άξονα. Το ποια από τις δύο επιλογές θα ακολουθήσει, εξαρτάται από το αν θέλει να ξεκινήσει από την αρχή τον Τραορέ. Με τον εντυπωσιακό στην ντρίπλα θηριώδη Τραορέ στο βασικό σχήμα, οι Μουτίνιο, Νέβες στον άξονα μένουν μόνοι τους. Η Γουλβς γίνεται πιο άμεση στην επίθεση, μπορεί να επιτίθεται και με λιγότερες μεταβιβάσεις, πιο γρήγορη αλλά και πιο ευάλωτη στον άξονα.
Στο 3-5-2 υπάρχουν οι εξής διαφοροποιήσεις. Ο Ντεντόκερ, που έχει παίξει τους μισούς αγώνες του πρωταθλήματος κεντρικός αμυντικός και τα υπόλοιπα σαν κεντρικός μέσος, μπαίνει σαν τρίτος στον άξονα, μαζί με τους Νέβες, Μουτίνιο και από την ενδεκάδα συνήθως βγαίνει ο Τραορέ. Δεν σημαίνει απαραίτητα πως ο Πορτογάλος προπονητής πάει σε αυτήν τη λογική στα πιο αμφίρροπα παιγνίδια, αντιθέτως στο 3-4-3 μπορεί η Γουλβς και επιτίθεται με λιγότερους παίκτες, περισσότερο με μεταβιβάσεις από τον άξονα ακόμα και με συνεργεία των ποιοτικών Χιμένεθ, Ντιόγκο Τζιότα.
Στο 3-5-2 το ρίσκο το οποίο παίρνουν οι δύο ακραίοι φουλ μπακ Ντόχερτι, Τζόνι Κάστρο είναι πολύ μεγαλύτερο και στην πράξη έχουν αυτοί οι δύο, ρόλο εξτρέμ. Αντίθετα στο 3-4-3 οι δύο φουλ μπακ, έχοντας μπροστά τους ποδοσφαιριστή, είναι πιο πειθαρχημένοι.
Για το ζευγάρωμα της δεύτερης αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό, θα επανέλθουμε τον Αύγουστο.
Πηγή των στατιστικών στοιχείων είναι η σελίδα: whoscored.com