Αποκαλόκαιρο και η στήλη επιστρέφει αφού έχει μελετήσει τους προκριματικούς αγώνες των ελληνικών ομάδων όπως και το περιβόητο, ανανεωμένο, ελληνικό πρωτάθλημα και σας παρουσιάζει μια πιατέλα με τους μεζέδες και τα κυρίως πιάτα την ερχόμενης αγωνιστικής περιόδου.
ΠΑΟΚ
Ο πρωταθλητής και κυπελλούχος ΠΑΟΚ, οποία έκπληξη, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Άγιαξ για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Με νέο προπονητής και αναπροσαρμογή στο αγωνιστικό πλάνο, αλλαγές στην ενδεκάδα επιβεβλημένες από το ιατρικό δελτίο-απουσιολόγιο και τις θερινές προσθαφαιρέσεις.
Σε γενικές γραμμές, ο Φερέιρα, όπως έκανε και στη Μπράγκα, επιλέγει μια διάταξη 4-4-2 με αρκετές παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων. Κύρια χαρακτηριστικά είναι το ότι οι γραμμές είναι πιο κοντά στο επιθετικό τρίτο, ο Άκπομ από τα πλάγια έχει έρθει στην κορυφή της επίθεσης, ενώ ο υπό παραχώρηση Καντουρί έγινε ελλείψει ποιοτικών λύσεων και εμπιστοσύνης στον Αουγκόστο, ο δεύτερος κεντρικός μέσος μαζί με τον Έσιτι. Αμυντικά ο τελευταίος είναι αυτό που χρειάζεται κάθε ομάδα από ένα εξάρι. Με δύο υποσημειώσεις. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου είχε μάθει να παίζει με δύο οχτάρια, με ισόποση συνεισφορά τόσο σε άμυνα-αναχαίτιση όσο και σε χτίσιμο-ξεκίνημα από τον άξονα των επιθέσεων. Ο Έσιτι, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο δεύτερο ρόλο και η συνύπαρξη με τον Καντουρί είναι προβληματική καθώς, σε συνθήκες πίεσης δεν έχουν ούτε σίγουρο κράτημα μπάλας ούτε σωστή μεταβίβαση για να μετατοπιστεί σε άλλο σημείο του γηπέδου η μπάλα. Η απουσία του Μαουρίτσιο είναι εμφανέστατη σε αυτόν τον τομέα όπως και εκείνη του Βιεϊρίνια. Ο τελευταίος, εκτός από τα ανεβάσματα, τα ποιοτικά χτυπήματα και την ώθηση στην ομάδα, αποτελεί κι έναν πόλο επιθετικότητας όταν ο Μπίσεσβαρ μετατοπίζεται κεντρικά και από την απέναντι πλευρά ο Ζαμπά δίνει πλάτος. Το ξεκίνημα της χρονιάς στηρίζεται υπέρ το δέον στη δημιουργικότητα του Ολλανδού, στην έκρηξη του Άγγλου επιθετικό και τη δυνατότητα που έχει να βγαίνει πρώτος και να κερδίζει μονομαχίες και στον αειθαλή Μάτος, επιρρεπή ωστόσο, όταν καλείται να γίνει τρίτος στόπερ και να καλύψει διαγώνια πατήματα αντιπάλων μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη.
Ολυμπιακός
“Παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα” διαλαλούσαν τα φερέφωνα, σκορπώντας λεκτικά την πραμάτεια τους, κομμένη και ραμμένη από την αυλή του κυβερνήτη. Η άποψη αυτή, βεβαίως, χώλαινε στην αναποτελεσματικότητα και την ατσαλοσύνη αλλά πατούσε στην καθημερινή δουλειά στο προπονητήριο. Ο Πέδρο Μαρτίνς, ο άνθρωπος του Κριστιάν Καρεμπέ, έφερε την αύρα της εργατικότητας για την επίτευξη των στόχων, αφότου ανέλαβε ένα παράπηγμα με γιρλάντες μεν, έτοιμο προς κατάρρευση δε. Οι περσινές βάσεις αποδείχθηκαν ισχυρές, παραδόξως για μεθοδολογία του συλλόγου, δεν κλονίστηκαν και μάλλον ενισχύθηκαν. Έτσι, η παραμονή του Σα έδωσε το στίγμα κι ακολούθησε ο Σεμέδο. Δεδομένου ότι γράφτηκαν και θα εξακολουθήσουν να γράφονται τερατώδεις υπερβολές αναφορικά με τον Πορτογάλο, κρίνουμε σκόπιμο να τακτοποιήσουμε τα πράγματα. Ο συνδυασμός ύψους και διασκελισμούς είναι πρωτόγνωρος για τα ελληνικά δεδομένα. Επίσης, αν και ήρεμος ως φυσική παρουσία, καθοδηγεί την άμυνα. Το πακέτο ηλικίας και προσόντων τον καθιστούν απλησίαστο σκάφος για τη λιμνοθάλασσα της εντός των συνόρων ελληνικής πραγματικότητας. Ο πρότερος, ανέντιμος, βίος είναι η απάντηση στις όποιες απορίες. Ακόμη δύο ενστάσεις. Διαπιστώνεται ένα πρόβλημα με τη μπάλα στα πόδια και την καλή μεταβίβαση όπως και το πώς θα αντιμετωπίσει επιθετικούς οι οποίοι παίζουν με πρόσωπο και ξεκινούν τις προσπάθειές τους με τη μπάλα στα πόδια.
Ο μύθος του καλοκαιριού επαληθεύεται με κάθε ευκαιρία και αναφέρει πως όσους κεντρικούς μέσους και να αποκτήσει η ομάδα, τα προκριματικά θα έχουν το Μπουχαλάκη στη βασική ενδεκάδα! Το δίδυμο με το Γκιγέρμε είναι στιβαρό, παίζει με ένταση και βγαίνει δυνατά στις διεκδικήσεις, απελευθερώνει τη μπάλα με ταχύτητα προς τα πλάγια, εκεί όπου μπαίνει ο Βαλμπουενά για να συνεργαστεί με τον Ποντένσε και να “καθαρίσει” την αριστερή πλευρά ώστε να βρει καθαρό τελείωμα ο Μασούρας, αλλά οι συγκεκριμένοι μέσοι και ιδιαίτερα ο Έλληνας, πάσχει όταν πρέπει να λειτουργήσει ως κυματοθραύστης μπροστά από την άμυνα για να απορροφήσει την πίεση ή να δώσει βοήθεια σε Τσιμίκα (κυρίως) και Ομάρ.
Γενικά ο προπονητής του Ολυμπιακού, παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά ένα ανθεκτικό σύνολο, καλά γυμνασμένο, με σταθερή κατεύθυνση και κυνικότητα. Απομένει και αποτελεί το μεγάλο στοίχημα, να εμφανιστεί η εναλλακτική δίοδος διάρρηξης αντίπαλης άμυνας σε κλειστά παιγνίδια μετά τον τραυματισμό του Φορτούνη. Σε αυτή την πορεία, εικάζουμε πως προτιμήθηκαν και ποδοσφαιριστές οι οποίες έχουν στην καριέρα τους πολλά γκολ παίζοντας περιφερειακά όπως για παράδειγμα ο Σουντανί αλλά και ο Αραμπί αλλά και εξτρέμ με κινήσεις για να έρθουν σε μέρη απειλής. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι έχει βελτιωθεί και η ποιότητα στις μεταβιβάσεις. Πάντως, η κοινή συνισταμένη από την εποχή του Μάρκο Σίλβα και με εξαίρεση το αναχρονιστικό ποδόσφαιρο του Μπέντο είναι πως η ομάδα αποδίδει καλύτερα όταν έχει χώρους και πρωταγωνιστούν κάθετες πάσες και αντίστοιχες κινήσεις. Ακόμη και την περασμένη χρονιά η παρουσία του Φορτούνη έδινε τη λύση σε στιγμές ατολμίας και έλλειψης λύσεων.
ΑΕΚ
Διοίκηση και τεχνικός διευθυντής επέλεξαν να πειραματιστούν και έφτασαν κοντά στο να ανατινάξουν το εργαστήριο! Η αδράνεια και η ραστώνη των ημερών απλοποίησε τα δεδομένα.
Ο Καρντόσο, σε Ναντ και Θέλτα απέτυχε με κρότο. Έφτιαξε ομάδες με υψηλά νούμερα κατοχής αλλά ελάχιστα επιθετικές. Αποδεικνύεται αυτό από τις ελάχιστες τελικές των συλλόγων και την αγανάκτηση των οπαδών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο αγώνας με τη Ξάνθη στο Ολυμπιακό Στάδιο. Κρίστισιτς, Σιμόες, Οικονόμου και Χουλτ μονοπώλησαν τη μπάλα, η μπάλα πήγαινε μονίμως παράλληλα και πίσω, με τον κεντρικό αμυντικό σε στιγμές αγανάκτησης, να αναγκάζεται να την υψώσει με αποτέλεσμα να χαθεί η όποια πιθανότητα ορθολογικής επιλογής. Ο Βέρντε, παράλληλα έως τώρα λειτουργεί περισσότερο σαν εσωτερικός μέσο και η από το πλάι ανάπτυξη επαφίεται στους Χουλτ ή Λόπες, στον άτεχνο Παουλίνιο και το Μπακάκη ο οποίος έχει μάθει να αγωνίζεται καλύτερα ως κεντρικός αμυντικός σε διάταξη με τρεις, στα πρότυπα του Χιμένεθ. Προσθέστε την κακή τεχνική κατάρτιση ποδοσφαιριστών σε κομβικές για τη λειτουργία της ανάπτυξης και τη μόνιμη κατάληξη των επιθέσεων, με γεμίσματα ή σέντρες για τον επιθετικό.
Το αμυντικό σκέλος, έκανε το σκελετό, από την αρχή να τρέμει. Όταν χάνεται η μπάλα, ουδείς δε βγαίνει για να πάρει τον επιτιθέμενο, οι κεντρικοί αμυντικοί μεταξύ τους έχουν μεγάλη απόσταση και οι Σιμάο-Κρίστισιτς, είναι βαριά κορμιά για να καλύψουν μέτρα σε κατάσταση μετάβασης από επίθεση σε άμυνα. Πίεση, κλέψιμο, πέταγμα στο χώρο, αδυναμία στις εναέριες διεκδικήσεις, προβληματική αντίδραση στις αντεπιθέσεις, νεύρα και ακραίες αντιδράσεις αθλητών στις κρίσεις του προπονητή. Η εικόνα της ΑΕΚ στους μέχρι τώρα αγώνες της. H ποιοτική αξιολόγηση του έμψυχου υλικού, η αξιοποίηση του Ζεράλδες και ο νέος προπονητής με τις διευθυντήριες γραμμές τους, οι άμεσες προτεραιότητες.
Πάντως, παρατηρώντας με ψυχρότητα τις εξελίξεις οφείλουμε να εξάρουμε το ρόλο της αδέσμευτης δημοσιογραφικής κοινότητας όπως επίσης και την αδιασάλευτη προσήλωση στην ενημέρωση του απολύτως χειραγωγήσιμου λαού, με ρεπορτάζ και προσωπικές απόψεις να αναμειγνύονται στην κρεατομηχανή.