Μάντσεστερ Σίτι v Λίβερπουλ (1-2)
Οι ειδοί πέφταν στις 15 του μήνα τον Μάρτη (όπως και τον Μάη, τον Ιούλη και τον Οκτώβρη). Τους άλλους μήνες πέφταν στις δεκατρείς. Αλλ’ αν δεν ήταν ο Καίσαρας, δεν θα τις θυμόμασταν τις ειδούς. Γιατί ο Καίσαρας; Γιατί στις ειδούς του Μαρτίου του 44 π.Χ, που πέφταν στις 15 όπως είπαμε, δολοφονήθηκε ο Καίσαρας. Ένας μάντης τον είχε προειδοποιήσει, να φυλάγεται γιατί στις ειδούς του Μάρτη θα περάσει μεγάλο κίνδυνο. Σαν έφτασε η μέρα εκείνη, τονε συνάντησε τον μάντη ο Καίσαρας όπως πήγαινε προς την Σύγκλητο. «Φτάσαν οι Ειδοί», του είπε πειραχτικά ο Καίσαρας (και δεν έπαθα τίποτε, εννοούσε). «Ναι, αλλά δεν πέρασαν», του είπε απαλά ο μάντης. Και μπήκε στη Σύγκλητο. Μέσα στη Σύγκλητο, ένας σοφιστής από την Κνίδο, ο Αρτεμίδωρος, που έκανε παρέα με τον Βρούτο και ήξερε για τη συνωμοσία, πήγε να δώσει στον Καίσαρα έναν κύλινδρο όπου είχε γράψει τα καθέκαστα. «Διάβασέ τον Καίσαρα», του είπε, «μονάχος σου και γρήγορα. Γράφει σπουδαία πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν πολύ». Αλλά το πλήθος που περιστοίχιζε τον Καίσαρα, τον εμπόδισε να διαβάσει.Το τι ακολούθησε μετά, είναι μέσες άκρες γνωστό.
Οι νοκ άουτ αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, δηλαδή κατά συνθήκη το μεσοδιάστημα μεταξύ ομίλων και τελικού, αποτελούσε και αποτελεί ζήτημα για τον Πεπ Γκουαρδιόλα και την εκάστοτε ομάδα του. Ακόμη και η άλλοτε κραταιά Μπαρτσελόνα, ποτέ δεν έκανε δύο συνεχόμενα καλά παιγνίδια σε αυτές τις φάσεις. Ωστόσο, η Λίβερπουλ είναι η ομάδα που δικαίως συγκεντρώνει τα φώτα επάνω της. Άλλωστε, είναι η μοναδική ομάδα που απέδειξε πως μπορεί να ανταγωνιστεί ευθέως τη Σίτι. Έτσι, ο δεύτερος αγώνας για την πρόκριση στην τετράδα ήρθε ως συνέχεια του πρώτου, τη Μεγάλη εβδομάδα, και μας κόμισε χρήσιμα διδάγματα. Το 3-0 της Λίβερπουλ επί της Σίτι στον πρώτο προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ξεκίνησε στο ίδιο γήπεδο τον Ιανουάριο. Οι βάσεις γι’αυτήν τη μεγάλη νίκη της ομάδας του Κλοπ μπήκαν σ’εκείνο το 4-3 για το πρωτάθλημα, την πρώτη και μοναδική μέχρι τότε ήττα της Σίτι στο αγγλικό πρωτάθλημα. Η Σίτι τότε εγκλωβίστηκε από την πίεση και την ένταση της Λίβερπουλ. Με τρομερή πίεση ψηλά, οι παίκτες του Κλοπ πέτυχαν και στα δύο: και κράτησαν τη Σίτι μακριά απ’την περιοχή τους και βρήκαν κλεψίματα για να σκοράρουν. Το έργο μόνο άλλαξε μόνο όταν κουράστηκαν, έμειναν χαμηλά και το 4-1 έγινε 4-3 που έμεινε μέχρι το τέλος. Ο Γκουαρδιόλα προβληματίζεται διαχρονικά απ’τον Κλοπ. Εκείνο το 4-3 δεν ήταν μεμενονωμένο περιστατικό, αφού ο Γερμανός είναι ο μοναδικός που έχει έξι νίκες σε 12 αγώνες απέναντι στον Ισπανό. Γι’αυτό ήθελε κάτι να αλλάξει προκειμένου να έχει καλύτερο έλεγχο, αφαίρεσε τον Στέρλινγκ από την ενδεκάδα κι έβαλε τέταρτο χαφ, τον Γκιντογκάν. Η ιδέα ήταν σωστή, η λογική δικαιολογημένη. Θυσίασε κάτι απ’την επιθετικότητα της Σίτι για να μην έχει προβλήματα με την πίεση και να ελέγξει καλύτερα κατοχή κι ανάπτυξη.
Το κύριο στοιχείο που έχει η Λίβερπουλ και αποτελεί πρόβλημα για την Σίτι, είναι πως βγάζει μεγάλη επιθετικότητα σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού η επιθετική τριάδα. Οι Σαλάχ, Μανέ, Φιρμίνιο είναι τα μεγάλα όπλα του Κλοπ και το γεγονός πως μπορούν να βγάλουν πολύ ένταση και πίεση πάνω στην αρχική ανάπτυξη του αντιπάλου, αλλά και όταν αμύνονται με μία μεγάλη πάσα μετά από κλέψιμο, ή με γρήγορη μεταφορά να βγάλουν αντεπίθεση, επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό την στρατηγική του Καταλανού καθορίζοντας το αποτέλεσμα.
Με αυτά τα δεδομένα, στον δεύτερο αγώνα αποφάσισε να δώσει ατομικά μαρκαρίσματα, να αφαιρέσει τον Κομπανί από την ενδεκάδα και να δώσει στους Γουόκερ, Οταμέντι και Λαπόρτ την ευθύνη των “δαιμόνων” της Λίβερπουλ. Επιπλέον, επανέφερε ψηλά στο γήπεδο τον Ντε Μπρόινε δίπλα στο Σίλβα, έδωσε πλάτος με το Σανέ και έβαλε το Μπερνάρντο για επιπλέον δημιουργό στα δεξιά. Ο Φερναντίνιο βάση μπροστά από την άμυνα και ο Ζεσούς, αυστηρά, μέσα στην περιοχή και το Στέρλινγκ για το κάθετο τρέξιμο στο χώρο και την κίνηση ανάμεσα στους Ρόμπερτσον και Φαν Ντάικ. Από την άλλη, ο Κλοπ, έδωσε φανέλα βασικού στο Βαϊνάλντουμ αντί του τιμωρημένου Χέντερσον και οι υπόλοιποι έμειναν ίδιοι.
Από τα πρώτα λεπτά οι παίχτες του Κλοπ είχαν δυσκολία στην διατήρηση του ελέγχου, ο Στέρλινγκ έκανε μέτρα με τη μπάλα και στο 2′ ο τελευταίος πίεσε τον Φαν Ντάικ, έκλεψε τη μπάλα, πάτησε περιοχή, τη γύρισε στο Ζεσούς κι εκείνος έβαλε “φιτίλι” στον αγώνα. Ακολούθησε ένα ημίωρο τρόμου για τη Λίβερπουλ. Χωρίς συνοχή στις γραμμές, με μεγάλες μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση και το Μανέ, προκειμένου να απορροφηθεί η ασκηθείσα πίεση να κατεβαίνει κοντά στην τριάδα των χαφ για να περιορίσει και να βοηθήσει στην αναχαίτιση του Σανέ. Αυτό διότι, ήταν ο μοναδικός με άμεση μεταφορά μπάλας στο πλάτος και στην συνέχεια με προσπάθεια για ατομική ενέργεια ή συνεργασία με το κόψιμο που έκανε εσωτερικά του, ο Σίλβα. Ακούμπησε πολλές φορές η μπάλα στον Σανέ, πάντοτε είχε την βοήθεια από μέσα του Σίλβα ποτέ δεν βγήκε, όμως μια καθαρή ευκαιρία. Είχε προσαρμοστεί η Λίβερπουλ στο να διαβάσει όλες τις κινήσεις που γίνονταν προς την περιοχή όταν είχε την μπάλα ο Σανέ και το γεγονός πως ο Λαπόρτ, δεν ανέβαινε πότε σε όλο το μήκος την πλευρά ακόμα και όταν έπαιξε σαν μπακ, έκανε ακόμα πιο εύκολη την προσαρμογή, καθώς είχε η άμυνα της Λίβερπουλ να αντιμετωπίσει συνέχεια τις ίδιες κινήσεις. Το τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου στιγματίστηκε με το ακυρωθέν γκολ του Σανέ και την έξαλλη αντίδραση του Γκουαρδιόλα στην ανάπαυλα, όπου και αποβλήθηκε.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου ο Στέρλινγκ ήρθε στο πλευρό του Ζεσούς. Είναι πανθομολογούμενο και αποδείχθηκε καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ότι το ποδόσφαιρο έχει γίνει πολύ γρήγορο και ειδικά η Σίτι αν βρει ρυθμό και σημαδέψει κάποια αδυναμία αντιπάλου, είναι ικανή σε κάθε κατοχή να την αναδεικνύει. Η κατάσταση άλλαξε άρδην όταν η συνεργασία Μανέ-Σαλάχ από το λάθος του Οταμέντι στο 55′ έδωσε την ευκαιρία στον Αιγύπτιο να σφραγίσει την πρόκριση για τη Λίβερπουλ και να πάρει το βάρος από τους συμπαίχτες του. Παράλληλα, ο Φαν Ντάικ σε όλες τις άμυνες μέσα στην περιοχή, μπαίνοντας δυνατά στις φάσεις δεν έδωσε τη δυνατότητα στη Σίτι να δημιουργήσει ορθολογικές καταστάσεις εντός περιοχής. Γενικώς, παρατηρείται σοβαρό πρόβλημα όταν καλείται να αντιμετωπίσει ομάδες με ταχυδύναμη και διάθεση να μπουν με δυναμισμό και θράσος στις μονομαχίες. Το αποτέλεσμα αυτής της αντιστροφής στο κέντρο βάρους του παιγνιδιού ήρθε στο 76′. Κλέψιμο της μπάλας, πάσα στο Φιρμίνιο και πλασέ στη γωνία, δίχως η μπάλα να σηκωθεί απ’το έδαφος.
Η Λίβερπουλ προκρίθηκε στην ημιτελική φάση και η Σίτι θα περιμένει τον χρόνο για να της δώσει την απάντηση για το αν θα καταφέρει ο Πεπ να τελειοποιήσει το ποδόσφαιρο του σε τέτοιο βαθμό, που να είναι ικανό με την Σίτι να πάρει Τσάμπιονς Λιγκ με απόλυτη κυριαρχία. Στατιστικό εύρημα άξιο αναφοράς, τέλος, είναι ότι και στους δύο τελευταίους αγώνες της η Σίτι έκανε 20 τελικές (με Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ), έναντι πέντε των αντιπάλων της!
Ενδεκάδες:
Σίτι (Γκουαρδιόλα):
Έντερσον, Γουόκερ, Οταμέντι, Λαπόρτ, Φερναντίνιο, Μπερνάρντο Σίλβα (74′ Γκιντογκάν), Ντε Μπρόινε, Σίλβα (66′ Αγουέρο), Σανέ, Ζεσούς, Στέρλινγκ.
Λίβερπουλ (Κλοπ):
Kάριους, Άρνολντ (81′ Κλάιν), Λόβρεν, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον, Βαϊνάλντουμ, Τσάμπερλεϊν, Μίλνερ, Σαλάχ (89′ Ινγκς), Φιρμίνιο (81′ Κλαβάν), Μανέ.