Ένα άδοξο τέλος για την ομάδα μας ολοκληρώθηκε για ακόμα μια χρονιά. Μια ακόμα σεζόν που οι υποχρεώσεις του Ολυμπιακού ολοκληρώνονται αρχές Απριλίου. Από εκεί που αρχές Απριλίου συζητούσαμε το μαρσάρισμα της ομάδας στα πλέι οφ και από εκεί που κάναμε όνειρα για πρόκριση σε ένα ακόμα φάιναλ φορ καταλήξαμε για μια σεζόν ακόμα να φεύγουμε από την διοργάνωση με σκυμμένο το κεφάλι και με την ελπίδα ότι του χρόνου θα ανακάμψουμε. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζονται κάποια πράγματα που ακόμα και ο λιγότερο σχετικός με το άθλημα μπορεί να διαπιστώσει. Πάμε να τα δούμε.
Ο Ολυμπιακός από εκεί που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Ευρώπης και ένα από τα μεγαθήρια της διοργάνωσης έχει γίνει μια ομάδα η οποία παλεύει για την 8αδα, εντάξει αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί αν μπεις στην 8αδα όλα γίνονται αλλά ο Ολυμπιακός τόσα χρόνια πάλευε για τις πέντε πρώτες θέσεις και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να χωνέψει κανένας φίλαθλος της ομάδας μας. Φέτος, όλοι πιστέψαμε πως τουλάχιστον 8αδα η ομάδα έδειχνε ικανή ότι θα έμπαινε, η πραγματικότητα όμως ήταν άλλη. Ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός στα εκτός έδρας παιχνίδια του και η εικόνα των εκτός έδρας αγώνων ανήκε σε ομάδα φάιναλ φορ. Η εικόνα εντός όμως ήταν αποκαρδιωτική, κάτι που στοίχισε πολύ στην ομάδα στην προσπάθεια της για πρόκριση στην 8αδα.
Βέβαια δεν θα το ρίξω μόνο στο ΣΕΦ και το πόσο αντί μπασκετικό γήπεδο έχουμε πει ότι είναι αλλά η στελέχωση των παιχτών όπως φάνηκε δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Από το καλοκαίρι κιόλας φωνάζαμε για την απουσία ενός παίχτη στην ρακέτα που θα μπορούσε να «σκέπαζε» το καλάθι και θα προσέφερε πολύτιμες βοήθειες. Στην ουσία ο Μιλουτίνοφ δεν αντικαταστάθηκε ποτέ. Στα γκαρντ τώρα ο Σλούκας δεν πήρε ποτέ τις βοήθειες που έπρεπε και αυτό τον έκανε να μοιάζει πολύ μόνος του κάποιες φορές και να κάνει την επίθεση των παιχτών μας πολύ προβλέψιμη και ενώ όλοι πιστεύαμε ότι κάποια τρανταχτά κενά που έκαναν μπαμ ότι υπάρχουν θα καλύπτονταν τον Δεκέμβρη ή τον Γενάρη έστω, ο κόουτς Μπαρτζώκας δεν ήθελε παίχτη ή οι Αφοί δεν ήθελαν να δώσουν λεφτά, δεν μπορώ να ξέρω τι πραγματικά ίσχυε. Όλα αυτά έκαναν τον Ολυμπιακό να τερματίσει στην 12η θέση και να μείνει εκτός 8αδας για ακόμα μια χρόνια.
Παρόλα αυτά όμως, η ομάδα έχει καταφέρει να έχει έναν κορμό αξιόλογων παιχτών που αν πλαισιωθούν από τους κατάλληλους παίχτες, να καταφέρουν να δείξουν αυτά που μπορούν και να κάνουμε το κάτι παραπάνω την νέα χρόνια. Σλούκας, Μακίσικ, Βεζένκοφ, Μαρτιν, Ζαν-Σαρλ, Παπανικολάου, Λαρεντζακη και τους Σπανούλη-Πρίντεζη να είναι οι πιο σίγουροι για του χρόνου, χρειάζεται απλά μια καλή στελέχωση του ρόστερ με παίχτες επιπέδου στο 5 και στο 1. Αν ο Ολυμπιακός πάρει δυο τέτοιους παίχτες τότε πραγματικά πιστεύω ότι η επόμενη χρόνια θα είναι πιο αισιόδοξη. Για μια νέα αρχή λοιπόν.