Δακτυλικό αποτύπωμα
Από την Κυριακή των Βαΐων περνάμε στο πάθος που οδηγεί στην Ανάσταση. Πάντοτε, μετά από ουσιαστική επικοινωνία με το θείο, τόσο στα αρχαία χρόνια όσο και στη βυζαντινή παράδοση, ακολουθεί η νηστεία και ο καθαρμός. Η αυτοκριτική και αυτοσυνειδησία. Το Σάββατο του Λαζάρου είναι προτύπωση της Ανάστασης του Ιησού. Το βράδυ γιορτάζεται ο Νυμφίος με το ακάνθινο στεφάνι και το ραβδί, λειτουργία που υπογραμμίζει την ετοιμότητα της ψυχής για να μπορεί να προσλάβει το απροσδόκητο. Την αλλιώτικη διάσταση του φωτός. Την Κυριακή των Βαΐων γίνεται αντιστροφή του δοξαστικού, όπως συνηθιζόταν με την είσοδο των Ρωμαίων στις πόλεις. Ο Χριστός, το ανατρέπει, μπαίνοντας στην πόλη με γαϊδουράκι. Το τροπάριο της Κασσιανής αναποδογυρίζει το αξιακό και κοινωνικό σύστημα της εποχής. Της κάθε εποχής. Ο νιπτήρας της Μεγάλης Τετάρτης έλκει την καταγωγή του από την παράδοση. Συγκεκριμένα, από την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη. Εκεί, κατά το έθιμο υποδοχής των ξένων, τον υποδέχεται η δούλη. Η Ευρύκλεια. Πηγαίνει να του πλύνει τα πόδια. Συντελείται η κάθαρση των προγενέστερων περιπετειών της ζωής του ανθρώπου που φτάνει σε ένα άλλο έδαφος και η πράξη συμβολίζει την απαλοιφή χρεών, των διακριτικών του και τη δυνατότητα, ο άνθρωπος να παρουσιαστεί σαν ίσος προς ίσον. Η Ευρύκλεια, όταν καθαρίζει τις σκόνες από τα πόδια του Οδυσσέα βλέπει ένα σημάδι το οποίο ο βασιλιάς είχε αποκτήσει μικρός, από το κυνήγι αγριόχοιρου με τον παππού του, τον Αυτόλυκο. Αναγνώριση μέσω της αναθύμησης. Ο Χριστός πλένει τα πόδια γιατί όσοι προσέρχονται παίρνουν το ίδιο μερίδιο για το μέλλον, με τα ίδια, παρεμφερή, πάθη.
Ο μυστικός δείπνος και η παιδοφαγία από τον Κρόνο. Ο τελευταίος, τρώει τα παιδιά του και σταματάει με μια πέτρα. Έτσι σώζεται ο Δίας. Ο συμβολισμός δείχνει ότι ο Κρόνος/χρόνος που ρέει είναι μεν δημιουργία αλλά χωρίς εξέλιξη. Διότι, επιστρέφει στην πηγή. Ο Χριστός κατά τη διάρκεια του δείπνου, μοιράζει τον άρτο και τον οίνο, καθότι αυτά θα είναι, αλληγορικά, το σώμα και το αίμα του. Η προσφορά για τη λύτρωση των υπολοίπων. Δημιουργία με διάθεση για την εξέλιξη, εξαιτίας του θείου σπέρματος και της ποιότητας εντός του. Τελετουργική μεταμόρφωση με βάση την αυτοθυσία. Τα νεκρόδειπνα στην αρχαιότητα είχαν τη διαδικασία της ένωσης επίγειας και επουράνιας ζωής. Γίνονταν κάτω στο χώμα, με ελιές, κρεμμύδι. Σαν προσφάι. Μορφή συμποσίου παρελθόντος και παρόντος χρόνου. Ο Ρέμπραντ, καθολικός ζωγράφος, όταν αποτυπώνει το Μυστικό Δείπνο, βάζει μπροστά στο Χριστό ένα αρνάκι. Δείγμα της αγνότητας. Ο ορθόδοξος, αναπροσαρμόζει όσα γνωρίζει από τα νεκρόδειπνα. Προσθέτει ψωμί και κρασί, ιχθύες αλλά βάζει και ραπανάκια ως ανασταλτικά της μέθης. Χαλάρωση για την πρόσληψη και διαφορετικών αληθειών της πραγματικότητας πέραν της λογικής χωρίς όμως, να χαθεί ο εαυτός του ανθρώπου.
Ο κατηχητικός λόγος του Χρυσοστόμου στην Αναστάσιμη λειτουργία αναφέρει, εν συντομία, ότι όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στη γιορτή. Και εκείνοι που ήρθαν από την αρχή (νηστεία και εξομολόγηση) έχουν θέση στο τραπέζι και όσοι άργησαν και ήρθαν την τρίτη, την έκτη, την ένατη και τη δωδέκατη ώρα (εντελώς απροετοίμαστοι). Υπάρχει αρκετό φαγητό και χαρά (δηλαδή, η θεία κοινωνία!).
Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι μια περίοδος αυστηρής εκκλησιαστικής τάξης όπου πρωταγωνιστούν το λιβάνι και οι μεγάλοι σταυροί. Κύριο ρόλο παίζει το εκούσιο πάθος. Η ζωή και ο θάνατος που είναι τόσο κοντά. Οι στίχοι των τροπαρίων οι οποίοι είναι η ποιητική θρησκευτικότητα. Μακριά από φόβο θεού και δίπλα στην ανάταση.
Σημειώσεις και σχόλια κατά τη διάρκεια ή μετά τον αγώνα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης.
13/4/2025, 21:00, τελικό αποτέλεσμα: 1-0
1) Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 48ο πρωτάθλημα της ποδοσφαιρικής του ιστορίας.
2) Ο Ματίας Αλμέιδα παρέταξε την ΑΕΚ χωρίς τον Πιέρο στο αρχικό σχήμα για μεγαλύτερη κινητικότητα και εντολή για άμεσο ποδόσφαιρο με, έως, δύο πάσες σε κατάσταση εναλλαγής και έπειτα, μακρινή μπαλιά για να μην πέσουν στην παγίδα της πίεσης.
3) Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, ο Ελ Καμπί έβγαινε στα αριστερά για να ελευθερωθεί από το μαρκάρισμα των δύο κεντρικών αμυντικών, όμως, ο Μήτογλου τον ακολουθούσε και εκεί.
4) Το πρώτο μέρος ήταν, αρκούντως, χορταστικό για τους θεατές ως προς το παραγόμενο αποτέλεσμα στο χορτάρι όπου ολοκληρώθηκε με, συνολικά, δύο τελικές! Από μία για κάθε ομάδα. Ο Ζέλσον Μαρτίνς δημιουργούσε προβλήματα στον Γκατσίνοβιτς, αντίθετα, ο Κοϊτά προξένησε ελάχιστες ανησυχίες στον Ροντινέι. Το σφύριγμα της ανάπαυλας άφησε πίσω δυνατά μαρκαρίσματα, ένταση και δυσκολία μέχρι και στις εκτελέσεις πλαγίων άουτ…
5) Το ατομικό λάθος στην άμυνα της ΑΕΚ έγινε κλέψιμο, ενόσω η συγκεκριμένη γραμμή ανέβαινε στο μέσο του γηπέδου. Εν συνεχεία χρειάστηκαν, μία ατομική ενέργεια μαζί με ένα άψογο σερβίρισμα από τον Ζέλσον και η μοναδική, κυριολεκτικά και μεταφορικά, εκτέλεση από τον Ελ Καμπί!
6) Ο Κοστίνια ήρθε από τον πάγκο και κλείδωσε τη δεξιά πλευρά παίζοντας ψηλότερα, στον αγωνιστικό χώρο, από τον Ροντινέι και ο Κάρμο (αντί του Πιρόλα) με τον Ρέτσο, εκμηδένισαν τις απειλές από τα γεμίσματα προς τον Πιέρο.
Στα επιμέρους
Η γιορτή είναι μια συνάθροιση ανθρώπων όπου ένα κορυφαίο συναίσθημα έχει κεντρική παρουσία. Υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας τη δύναμη της ζωής κάνοντας άσκηση θανάτου με τη γιορτή του πένθους. Η ανάγκη, σαν κάλυμμα συνήθειας, και η ανασφάλεια περιορίζουν την ελευθερία. Ο θάνατος και η αγάπη είναι οριστικό συναίσθημα.
Συμπέρασμα
Σύνοψη ενός κατακτημένου πρωταθλήματος. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ εφαρμόζοντας τακτικά και συντονισμένα τις αρχές του, παρά τις ποιοτικές δυσκαμψίες του έμψυχου υλικού, έφερε, με σχετική ευκολία τα πρωτεία, ξανά στον Πειραιά. Με πίεση ψηλά, άμεση ανάκτηση της μπάλας και απευθείας προσπάθεια για επίθεση, ακόμα και με λίγους παίκτες να συμμετέχουν και αρκετά γεμίσματα στην περιοχή…
Ὁ ὤν και ὁ ἦν ὁ ἐρχόμενος.
Τό Ἄλφα καί τό Ὠμέγα.
Περίμενέ με μάνα μου περίμενέ με ἀκόμα
ὥσπου νά φτάσει ἡ ἄνοιξη στό παγωμένο χῶμα.
Ὁ γεωμέτρης τοῦ ἀχανοῦς.
Ὁ ποιμήν τῶν ἀστέρων.
Περίμενέ με μάνα μου σάν το πουλί τοῦ νότου
πού σμίγει μάτι καί φτερό νά βρεῖ τόν οὐρανό του.
Ὁ κυβερνήτης τῶν Ἀριθμῶν.
Ὁ δαμαστής τῶν Σημείων.
Περίμενέ με μάνα μου κάποια Παρασκευή σου
στήν πύλη του παράδεισου στό φρέαρ τῆς αβύσσου.
Ἐγγύς. Ἐγγύτατο ὁ καιρός.
Ὁ ὤν και ὁ ἦν ὁ ἐρχόμενος.
Νίκος Γκάτσος – Μεγάλη Δευτέρα