Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 2019 όταν ο Ολυμπιακός βίωνε έναν από τους πιο ταπεινωτικούς αποκλεισμούς στην ιστορία του στο Κύπελλο Ελλάδας από τη Λαμία και μάλιστα μέσα στο Γεώργιος Καραϊσκάκης έχοντας απολέσει σωρεία ευκαιριών με αποκορύφωμα το πέναλτι του Φορτούνη. Εκείνη τη βραδιά οι Ερυθρόλευκοι πρακτικά είχαν τεθεί εκτός διεκδίκησης απ’ όλους τους στόχους τους, αφού νωρίτερα είχε κάνει φτερά και το πρωτάθλημα.
Εκείνη τη βραδιά η ιστορία του Ολυμπιακού θα μπορούσε να είχε γραφτεί διαφορετικά αν ο ιδιοκτήτης του, Βαγγέλης Μαρινάκης προχωρούσε σε μία απλή κίνηση: στην απόλυση του Πέδρο Μαρτίνς. Ο αποκλεισμός από τη Λαμία δεν μπορούσε να «χωνευτεί» από κανέναν στον οργανισμό που λέγεται Ολυμπιακός. Το βάρος της φανέλας είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει και που δεν έχει μάθει να χάνει.
Εκείνη τη βραδιά ήτοι της 28ης Φεβρουαρίου ουδείς θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Πέδρο Μαρτίνς. Ενδεχομένως, ο Πορτογάλος τεχνικός του Ολυμπιακού να ήθελε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Το κάζο ήταν τόσο μεγάλο που όπως αναφέραμε και παραπάνω σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να «χωνευτεί» εύκολα. Εκείνη τη βραδιά οι αντιφρονούντες της πρόσληψης του Μαρτίνς έχοντας βρει την κατάλληλη, την ιδανική αφορμή απαιτούσαν εδώ και τώρα την απόλυση του Πορτογάλου.
Πράγματι, εκείνη τη μαύρη βραδιά για την ιστορία του Ολυμπιακού, ο Πέδρο Μαρτίνς δεν γνωρίζουμε αν όντως ήταν ένα βήμα πριν περάσει από το λογιστήριο, σίγουρα όμως ήταν σε πολύ πολύ δύσκολη θέση και το μέλλον του στο λιμάνι έμοιαζε δυσοίωνο.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης πάνω στην πίκρα του, την απογοήτευσή του, τον θυμό του από τον ταπεινωτικό αποκλεισμό, έπρεπε να πάρει μια δύσκολη και συνάμα πολύ σημαντική απόφαση για το μέλλον της ομάδας του. Είτε την εύκολη δηλαδή να απολύσει τον Μαρτίνς ικανοποιώντας μ’ αυτόν τον τρόπο τη φωνή λαού που τον προέτρεπε να πράξει έτσι είτε την δύσκολη πηγαίνοντας κόντρα σε φίλους και εχθρούς δηλαδή να στηρίξει τον προπονητή του και να του δώσει ακόμα μια ευκαιρία. Επίλεξε τη δεύτερη και η ιστορία τον δικαίωσε.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν λειτούργησε παρορμητικά. Αν το είχε κάνει, τώρα ο Πέδρο Μαρτίνς δεν θα ήταν προπονητής του Ολυμπιακού. Σκέφτηκε ώριμα, σκέφτηκε ορθά, σκέφτηκε ποδοσφαιρικά. Στον Μαρτίνς είδε κάτι που δεν είδε στον Ζαρντίμ, τον Βίκτορ τον Μπέντο, τον Γκαρθία (αμφότεροι απολύθηκαν). Στο πρόσωπο του Μαρτίνς είδε έναν προπονητή δουλευταρά, η δουλειά του οποίου είχε ήδη αρχίσει να αποδίδει καρπούς με τον Ολυμπιακό να παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο άσχετα με τα αποτελέσματα.
Ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού στην περίπτωση του Πέδρο Μαρτίνς ενήργησε για πρώτη φορά στη δεκαετή παρουσία του στον προεδρικό θώκο των Ερυθρολεύκων με ποδοσφαιρικά κριτήρια και δεν παρασύρθηκε από το αίσθημα της ψύχωσης με τους τίτλους. Ενδεχομένως, αν στη θέση του Βαγγέλη Μαρινάκη βρισκόταν ο απερχόμενος πρόεδρος των Ερυθρολεύκων, Σωκράτης Κόκκαλης, ο Μαρτίνς να είχε πληρώσει αυτήν την ψύχωση και να είχε μετατραπεί σε…Κάτανετς, ο οποίος δοθείσας της ευκαιρίας όταν συνειδητοποίησε ότι στον Ολυμπιακό η απώλεια κούπας δεν συγχωρείται είχε ήδη περάσει την πόρτα του … Ερυθρόλευκου λογιστηρίου.
Από εκείνο το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2019 πέρασαν 16 μήνες. Ο χρόνος λένε γιατρεύει τις πληγές και στον Πειραιά όχι μόνο γιατρεύτηκαν, αλλά πανηγυρίζουν κιόλας.
Ο Ολυμπιακός από το βράδυ της Κυριακής είναι και μαθηματικά πρωταθλητής Ελλάδας για 45η φορά στην ιστορία του. Πανάξια και δίκαια, κάτι που παραδέχονται φίλοι και εχθροί του. Και όταν σε παραδέχονται ακόμα και οι εχθροί σου, έχεις έναν λόγο παραπάνω για να επαίρεσαι.
Στη διάρκεια αυτής της διαδρομής και μέχρι να φτάσουμε στο 45ο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός έπαιξε εξαιρετικό, απολαυστικό, ευρωπαϊκού επιπέδου ποδόσφαιρο. Ο Πέδρο Μαρτίνς παρουσίασε στον αγωνιστικό χώρο μια από τις καλύτερες εκδοχές του Ολυμπιακού την τελευταία 20ετία. Ο φετινός εκπληκτικός, εξαίρετος, απίστευτος και ανίκητος Ολυμπιακός του Μαρτίνς μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον Ολυμπιακό του Μπάγεβιτς στην πρώτη του θητεία τη σεζόν 1998/99 όταν έφτασε μια ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League και με τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε στην δεύτερη θητεία του 2011/12 όταν άγγιξε τα προημιτελικά του Europa League.
Ο φετινός Ολυμπιακός του Μαρτίνς απέδειξε πως όταν δουλεύεις σκληρά επιβραβεύεσαι. Και ο πρωταθλητής Ολυμπιακός για το 2019/20 δούλεψε πολύ σκληρά τους 16 τελευταίους μήνες του αποκλεισμού από τη Λαμία για να φτάσει σήμερα να αναγνωρίζεται απ’ όλους ως η καλύτερη και κορυφαία ομάδα της Ελλάδας.
Η απόφαση του Βαγγέλη Μαρινάκη να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Πέδρο Μαρτίνς μετά τη Λαμία ήταν η κίνηση-ματ στον δύσκολο δρόμο προς την κορυφή. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού πίστεψε και επένδυσε στη δουλειά του προπονητή του και όταν μια ομάδα ακολουθεί ποδοσφαιρική λογική είναι σίγουρο πως αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί.