Στο ημίφως της καταστροφής του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ κάθε φίλαθλος της ομάδας έχει την υποχρέωση να εκφέρει την άποψη του για αίτια της αναμενόμενης καταστροφής όλου του συλλόγου. Και αφού λοιπόν μίλησαν όλες οι αργυράμοιβες κασσάνδρες, οι οποίες απέκτησαν περιουσία ασκώντας όλες τις τελευταίες δεκαετίες ιδιοτελή κριτική στο αθλητικό όμιλο ήρθε τώρα η ώρα να μιλήσει και ένας 24χρονος φίλαθλος του συλλόγου.
Όλες αυτές τις μέρες η υποκρισία των πάντων έχει ξεπεράσει κάθε όριο, το θέατρο το όποιο παίζεται πίσω από τις πλάτες της ομάδας δεν έχει προηγούμενο. Το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού το έχει σίγουρα ο Δημητράκης ο οποίος στην προσπάθεια του να πάρει την ΠΑΕ τζάμπα και χωρίς χρέη έφτασε στο σημείο να ποστάρει στα social media τον άνθρωπο που πραξικοκοπηματικά (όπως ο ίδιος ο Παύλος έχει δηλώσει) στέρησε από τον πατέρα του το ποδοσφαιρικό τμήμα το 1979! Η δε επίθεση του στην θύρα 13 τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο μόνο κακό μπορεί να κάνει. Ειδικότερα το πρόσφατο πρωτοσέλιδο της πράσινης με τίτλο ή αυτοί η εμείς είναι άνευ προηγουμένου εμετικό!! Ουσιαστικά το όλο εγχείρημα έχει ως στόχο να απαλείψει από τις μνήμες των παναθηναϊκών μαζών τα τεράστια διοικητικά λάθη απ το ‘79 μέχρι σήμερα και να στοχοποιήσει μια ομάδα οπαδών η οποία σίγουρα έχει κάνει τα δικά της λάθη με την σειρά της αλλά όχι στο βεληνεκές των πρώτων.
Ποια είναι όμως η 13; Τι έχει προσφέρει στο σύλλογο;
Πρώτα απ’όλα μιλάμε για τον πρώτο αθλητικό οργανωμένο σύνδεσμο με έτος ίδρυσης το 1966 (7 χρόνια μετά ιδρύθηκε η 7 και 15 η 21). Τα ιδρυτικά της στελέχη ήταν κατά κύριο λόγο πτωχοί βιοπαλαιστές της μεταπολεμικής Ελλάδας και όχι πλούσιοι μεγαλοδικηγόροι, μεγαλοβιομήχανοι και εφοπλιστές. Κάτι τέτοιο βέβαια ήταν απόλυτα λογικό καθότι ο αθλητισμός στην χώρα ήταν ακόμη στο ερασιτεχνικό του στάδιο, ποιός λεφτάς να ασχοληθεί και γιατί (εξαίρεση αποτελούν οι Γιαννακόπουλο) ; Μάλιστα ένα από πρώτα αιτήματα της 13 ήταν η μείωση στην τιμή των εισιτηρίων για να μπορούν όλο και περισσότεροι λαϊκοί να παρακολουθούν τους αγώνες.
Βία και σύνδεσμοι
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε ότι οι σύνδεσμοι έφεραν την βια στα γήπεδα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αλήθεια πριν το 1979 και την δημιουργία ΠΑΕ υπήρχε βία στα γήπεδα και αν όχι γιατί ; Αφού οι δύο αιώνιοι και μισητοί αντίπαλοι είχαν τους οργανωμένους τους. Μήπως τελικά τα επεισόδια στους αγωνιστικούς χώρους τα έφεραν οι businessmans για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα με πρώτες και καλύτερες τις αθλητικές τους εφημερίδες οι οποίες όταν πέρασαν κάτω από τον έλεγχο τους άρχισαν να καλλιεργούν το οπαδικό μίσος;
Ποιός ξεκίνησε πρώτος τον πόλεμο;
Επίσης, γιατί από την πρώτη τη στιγμή ο Καπετάνιος κήρυξε τον πόλεμο στην 13 δημιουργώντας την ΠΑΛΕΦΙΠ έναν νέο σύνδεσμο στην προσπάθεια του να διαλυθεί η 13; Τι είχε προλάβει άραγε να φταίξει και ο Καπετάνιος επιθυμούσε από τότε την διάλυσή της; Η ΠΑΛΕΦΙΠ να τονίσω ότι έδινε και δίνει ακόμα την δυνατότητα φθηνών εισιτηρίων αλλά και διαρκείας στα μέλη και στους φίλους της ομάδας, με αποτέλεσμα να αναγκάζει τους υποστηρικτές του συλλόγου να γίνονται μέλη της. Για αυτά βέβαια δεν μίλησε ποτέ κανένας παράγοντας πόσο μάλλον κάποιος δημοσιογράφος. Φυσικά και η 13 έχει κάνει με τη σειρά της λάθη της όπως ήταν για παράδειγμα τα εμετικά συνθήματα κατά της οικογένειας και του Τζίγκερ , του τύπου να πάθει καρκίνο η Μαριάννα. Όπως και κατά την προσωπική μου άποψη μερικές (όχι όλες) άστοχες κρητικές απέναντι στο Γιάννη Αλαφούζο. Αλλά ας μη τρελαθούμε ο Παναθηναϊκός δεν έφτασε στην κατάσταση που έφτασε εξαιτίας της 13 αλλά λόγω αρχικά της αδυναμίας του εκάστοτε Βαρδινογιάννη να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα στη ομάδα και των μετά 2008 εμπλεκομένων μετόχων να διαχειριστούν τα οικονομικά της. Επιπροσθέτως, μην ξεχνάμε ότι ακόμη και επί πολυμετοχικότητας η ΠΑΕ άνηκε κατά 51% στην οικογένεια οπότε είναι με την σειρά η βασική υπεύθυνος για τα χρέη που δημιουργήθηκαν. Μάλιστα αυτός ήταν ο βασικός λόγος του Τζίγκερ τότε και του Αλαφούζου σήμερα τα χρέη που και αυτοί δημιούργησαν και όχι η στάση της 13. Η οποία 13 μάλιστα άφησε τον Γιάννη Αλαφούζο ήσυχο και στήριξε την προσπάθειά του αναγέννηση της ομάδας τα πρώτα χρόνια της διοίκησής του.
Κλείνοντας το συγκεκριμένο άρθρο θα ήθελα να τονίσω ότι στόχος μου δεν είναι η προσωπική επίθεση σε κανέναν ούτε επίσης η αγιοποίηση της θύρας 13. Αλλά το να διαφωνήσω με την κυρίαρχη δημοσιαγραφική προπαγάνδα, η οποία προσπαθεί και εν μέρει τα έχει καταφέρει να επιρρίψει ευθύνες στους ιθύνοντες με τη λιγότερη επιρροή για να μην βγουν στην επιφάνεια οι πραγματικοί ένοχοι.