Στις Η.Π.Α, αρκετά σχολεία, προσπαθούν να βελτιώσουν τις επιδόσεις των μαθητών, δίνοντας τους κίνητρα. Η προβληματική ή και όχι σε αυτό, είναι ο τρόπος. Συγκεκριμένα στα σχολεία αυτά, το είδος του ”κινήτρου” είναι οικονομικό. Δίνοντας τους ένα χρηματικό αντίτιμο, μετά από κάποια επιτυχημένα τεστ, οι ίδιοι έχουν εντοπίσει ότι το κίνητρο τους αυξάνεται παράλληλα με τις μαθητικές τους επιδόσεις.
Αυτό το φαινόμενο, δηλαδή της επιβράβευσης της Αριστείας και της θετικής μαθητικής επίδοσης, εξετάζει ο Sandel σε σχολεία στις Η.Π.Α και καταγράφει στο βιβλίο ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αγοράσει το χρήμα, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
Αυτό αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμη και στην Ελλάδα, υπό άλλη οπτική και προσέγγιση, όχι δηλαδή μέσα από τυπικούς θεσμούς, αλλά μέσα από άτυπους, δηλαδή την επιβράβευση (οικονομική-υλική) μαθητών σε δημόσια αλλά και ιδιωτικά σχολεία στο επίπεδο διαπροσωπικών οικογενειακών σχέσεων.
Χωρίς να επεκταθούμε περισσότερο στα παραπάνω όσον αφορά την Ελλάδα, ο Sandel εξετάζει τους τυπικούς και άτυπους κανόνες στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος των Η.Π.Α. Μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι αυτό, αποκτά μία αλληλεπίδραση με την αγορά, όπου επιχειρήσεις και Α.Ε όπως η Los angeles Dodgers επιβράβευαν και επιβραβεύουν μαθητές, με δωρεάν εισιτήρια κ.α. Άλλα παραδείγματα (με θεσμικό περιεχόμενο) μέσα από σχολεία στις πόλεις Σικάγου, Ντάλας και Ουάσινγκτον επιβράβευαν τους επιμελείς μαθητές για την διεκπεραίωση των μαθητικών τους υποχρεώσεων και την ποιότητα των μαθητικών τους αποτελεσμάτων. Στο Σικάγο συγκεκριμένα οι μαθητές, πληρωνόντουσαν για κάθε A με 50$, για κάθε B 35 $ και για κάθε C 20 $. Στο Ντάλας, οι μαθητές πληρώνονταν 2$ για κάθε βιβλίο που διάβαζαν, αλλά και ανέπτυξαν και το πρόγραμμα Advanced Placement, με στόχο να έρθουν σε επαφή με πανεπιστημιακό υλικό, μαθητές Λυκείου με χρηματικό αντίτιμο. Στην Ουάσινγκτον οι επιμελείς στο homework μαθητές, αποκτούσαν και εκεί ένα ιδιαίτερα μεγάλο οικονομικό κίνητρο.
Σχετικά με αυτά, αναπτύσσονται θέσεις και επιχειρηματολογία στο βιβλίο, ότι κάτι τέτοιο θα βοηθούσε τα παιδιά από Ισπανόφωνες οικογένειες αλλά και Αφροαμερικάνους, με μικρή οικονομική δυνατότητα, ώστε να αποκτήσουν κίνητρο για το διάβασμα.
Σημειώνει ο Sandel, ότι τα οικονομικά κίνητρα επεκτάθηκαν και απέκτησαν έναν ιδιαίτερο ρόλο στο σχολικό περιβάλλον. Στο βιβλίο, κάνει αναφορά και για την παροχή Bonus σε καθηγητές, με προϋπόθεση τα τμήματα τους να εμφανίζουν συνολικά καλή μαθητική επίδοση.
Στο βιβλίο ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αγοράσει το χρήμα, ο Σαντέλ, κάνει λόγω για την οικονομικοποίηση της εκπαίδευσης και τον διττό ρόλο που μπορεί και μάλλον έχει αποκτήσει στις Η.Π.Α. Το ”βιβλίο” ανοίγει το πλαίσιο και την συζήτηση για την οικονομικοποίηση και εμπορευματοποίηση των πάντων καθώς και για την νέα κουλτούρα που έχει αποκτήσει η εκπαίδευση στις Η.Π.Α.
Για περισσότερα: Sandel, Michael J. 2016. ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αγοράσει το χρήμα. Αθήνα: ΠΟΛΙΣ
Πηγή: Themetisproject.gr