Τις τελευταίες δεκαετίες, ο δυτικός πολιτισμός, εμφανίζει στον χώρο της τέχνης ως εγγενές χαρακτηριστικό του, την μαζική κουλτούρα. Η εξέλιξη του καπιταλισμού και η επιβολή του σε όλες της εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής κατά τον 20ο αιώνα συνεπάγεται και την εμφάνιση της δημοφιλής ή μαζικής κουλτούρας.Η μαζική κουλτούρα, μπορεί να χαρακτηριστεί ένα προϊόν (υλικό και μη) που παραπέμπει σε χαρακτηριστικά ενός πολιτισμού, ή αποτελεί κατασκευασμένο αντικείμενο προσαρμοσμένο σε πολιτισμό μέσα σε ένα τυποποιημένο καλούπι. Βέβαια αυτός ο ορισμός δεν αποτελεί κανόνα.Ένα τυπικό γνώρισμα για την τέχνη, όπως και με την μαζική κουλτούρα είναι ότι συμβαίνει και με την αντίστροφη διαδικασία, δηλαδή κάτι μη τυποποιημένο να έχει χαρακτηριστικά που θα ενσωματωθούν στην Pop κουλτούρα και θα την κάνει προϊόν εκ τον υστέρων τυποποιημένο. Επίσης ένα από τα χαρακτηριστικά της pop κουλτούρας είναι η επανάληψη και αναδιαμόρφωση παλιότερων θεμάτων και έργων, η προσέγγιση προς τεχνικές και μοτίβα παλαιότερων ετών, εστιάζοντας σε μία vintage αισθητική. Η μαζική κουλτούρα δεν υιοθετεί το λαϊκό, αλλά το μετεξελίσει,κάνοντάς το μη αποδεκτό, και το μετατρέπει σε κάτι μεταμοντέρνο, εύκολα αποδεκτό το οποίο όμως χάνει τα αυθεντικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του.
Στο σύνολο της σήμερα, η pop culture έχει προχωρήσει στο πάντρεμα της σύγχρονης τεχνολογίας με την τέχνη ως παραφυάδα της μαζικής κουλτούρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία σημαντικών έργων, ειδικά στον πεδίο του Κινηματογράφου. Μερικά παραδείγματα της Pop κουλτούρας είναι οι ταινίες Star Wars, Indiana Jones, Lord of the Ring, αλλά και ταινίες διαφορετικού είδους όπως το Pulp Fiction,Taxi driver και Casablanca. Μπορούμε να εντοπίσουμε την pop κουλτούρα, παρατηρώντας την ενσωμάτωση πολιτισμικών χαρακτηριστικών και στοιχείων σε καταστάσεις, ενσωματώνοντας παράλληλα τους κοινωνικούς θεσμούς σε νέα πλαίσια και μοτίβα. Ατομικό και δημοφιλή παράδειγμα στον Κινηματογράφο είναι η φιγούρα του Darth Vader. Η μίξη των πολιτισμικών χαρακτηριστικών και το χτίσιμο ενός αυτοτελούς νέου χαρακτήρα που δεν βασίζεται μόνο στην πολιτισμική παραπομπή, άλλα στην δική του κινηματογραφική ταυτότητα, δημιούργησε ένα πομπώδες και αισθητικά όμορφο, βασικό χαρακτήρα της pop κινηματογραφικής κουλτούρας, ενσωματώνοντας και τον λόγο για εξουσία και πολιτική.
Πιο μαξιμαλιστικές οπτικές επί του θέματος θεωρούν την pop culture ως αποτέλεσμα ολίσθησης της τέχνης. Επιπρόσθετα, η παράλληλη σχέση της με τον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση, έχει θεωρηθεί ως ένας αισθητικός κλυδωνισμός και υποτίμηση του κινηματογραφικού προϊόντος μέσω της έντονης διαφήμισης και της επιβολής που την διακατέχεται. Συνάμα προσδίδουν τα αρνητικά στην pop culture, την αδρανοποίηση και περιορισμό της αυθεντικής και ποιοτικής τέχνης και την στηλίτευση άλλων αυστηρών προσεγγίσεων στο σινεμά. Η μαζική κουλτούρα όμως μπορεί να αποτελέσει το αντίδοτο να συναντηθεί το παρόν με το παρελθόν σε μία μελλοντική επισκόπηση.
Κλείνοντας, η επίδραση της pop κουλτούρας είναι δεδομένη, όπως και τα σημαντικά έργα που έμμεσα παράγει.Το ερώτημα, όμως, που δημιουργείται είναι αν ενσωματώνεται στην τέχνη, η στην ψευδο-τέχνη που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση (σε μεγάλο βαθμό), ή στο μεταίχμιο μεταξύ των δύο. Το μεγάλο πρόβλημα στο θέμα είναι η ένταξη του όρου στο πλαίσιο που δεν κάνει την έκφραση ελιτίστικη και μοντελοποιημένη, αλλά μία έκφραση κοντά στην λαϊκή τέχνη ή λαϊκός πολιτισμός που προσεγγίζει πιο όμορφο τον αγγλικό όρο.
Πηγή: Themetisproject.gr