Home >> Αφιέρωμα

Ο τελευταίος μαυροσκούφης του Άρη

Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών. Ημερών μεγάλων, «στο μπόι των ανθρώπων» – και σίγουρα υπερπλήρης αγώνων. Ο λόγος για τον Χαράλαμπο Ρούπα, τον τελευταίο μαυροσκούφη του Άρη Βελουχιώτη, που πέθανε στις 30 Μάη σε ηλικία 95 ετών. Γεννημένος στο Αίγιο στις 25 Ιανουαρίου του 1924, υπήρξε ο μικρότερος από τους μαυροσκούφηδες του πρωτοκαπετάνιου του…

Διαβάστε περισσότερα

Σκοτεινός Έρωτας

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (γεννήθηκε στις 5 του Ιούνη 1898 και δολοφονήθηκε από τους φασίστες στις 19 Αυγούστου 1936) με την ομορφιά και τη δύναμη της ποίησής του ύμνησε την αγάπη, τραγούδησε το θάνατο και όρθωσε το ανάστημά του στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και κάθε μορφή αδικίας. Τι να την κάνεις την περηφάνια; Να…

Διαβάστε περισσότερα

Η ωρίμανση της παλιοπαρέας

Οδυσσέας Ελύτης, «ΚΑΙ ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟΝ»   Είσαι νέος – το ξέρω – και δεν υπάρχει τίποτε. Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε. Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που Φεύγεις με το ‘να πόδι σου έρχεσαι με τ’ άλλο Ερωτοφωτόσχιστος Περνάς θέλεις – δε θέλεις Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα Εναντίον…

Διαβάστε περισσότερα

Είναι ναζί. Να γιατί! (5)

Στις συγκεντρώσεις στα γραφεία της Χ.Α. ανά την Ελλάδα, ο Ν. Μιχαλολιάκος «ζυμώνει» τα μέλη και τους συμπαθούντες την οργάνωση με λόγους που παραπέμπουν ευθέως σε ναζισμό, με τον αντισημιτισμό να είναι βασικό κομμάτι του. «Οι άλλοι στη Θεσσαλονίκη πήρανε το τρενάκι και πήγαν ταξιδάκι. Ένα ωραίο μαγευτικό ταξίδι σε ένα πανέμορφο τοπίο για χειμερινές…

Διαβάστε περισσότερα

Τα κόκκινα παπούτσια της Κικής Δημουλά…

Έχουμε πάνω από μία ώρα που δοκιμάζουμε παπούτσια. Άσπρα. Αστραφτερά, χαρωπά, ανθισμένα παπούτσια. Πασχαλιάτικα. Παιδικά. Τέσσερα πόδια γεύονται κατά κόρον το «καινούργιο» και το «αλλιώτικο», δοκιμάζοντας και απορρίπτοντας ό,τι δεν τους αρέσει, με το αιτιολογικό, αυτό με στενεύει… αυτό μου είναι μεγάλο… αυτό μου είναι μεγάλο και με στενεύει. Εγώ και ο υπάλληλος έχουμε κυριολεκτικά…

Διαβάστε περισσότερα

«Οι πόνοι της Παναγιάς»

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί; Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική; Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ’ άδικο φωνάξεις Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή, που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.   Συ θα ‘χεις μάτια γαλανά,…

Διαβάστε περισσότερα

Η κολόνια του ελληνικού τραγουδιού

Ο Μανώλης Χιώτης, δεξιοτέχνης στο μπουζούκι κι ένας από τους σπουδαίους συνθέτες του λαϊκού μας τραγουδιού, έφυγε από τη ζωή στις 21 Μαρτίου 1970. Ο Χιώτης το μισό αιώνα που έζησε (1920 – 1970) πρόλαβε να αφήσει πίσω του σημαντικό έργο. Έπαιζε μουσική από μικρός και ξεκίνησε νωρίς να εργάζεται επαγγελματικά. Ακολουθώντας τη ρεμπέτικη πορεία έγραψε…

Διαβάστε περισσότερα

Ποδόσφαιρο…Το πιο σημαντικό ασήμαντο πράγμα του κόσμου

«Φίλους αλλάζεις, και μάλιστα εύκολα. Φύλο αλλάζεις. Δύσκολα, αλλά με λίγη θέληση γίνεται. Πατρίδα, θρησκεία, κόμμα, όλα τα αλλάζεις. Γυναίκα αλλάζεις. Πανεύκολο. Ομάδα δεν αλλάζεις, όπως δεν αλλάζεις τη μάνα σου. Ο,τι και να ΄ναι : στρίγκλα, μητριά, χαμένη και πουλημένη. Η Ομάδα είναι η μήτρα που σε ξεπετά κάθε Σαββατοκύριακο, σε τρέφει, σε πληγώνει…

Διαβάστε περισσότερα

Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης τον 20ο αιώνα και ο μύθος για τους πλούσιους ”Εβραίους”

Όταν ο άνθρωπος πέρασε το κατώφλι για την νεωτερικότητα και οδηγήθηκε σε πρόοδο, μέσα από την επιστήμη και το ορθό λόγο σε πολιτικές, συλλογικές αποφάσεις και κατάφερε ως εκ τούτου να αποσυνδέσει, όσο μπορούσε την μεταφυσική από το σώμα της ανθρώπινης δράσης και σκέψης. Στον 21ο αιώνα όμως τα κατάλοιπα της μη δομημένης σκέψης και…

Διαβάστε περισσότερα

Η τέχνη της απλότητας

«Το να παίξεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό. Το δύσκολο είναι να παίξεις απλό ποδόσφαιρο». Γιόχαν Κρόιφ Πολύτιμος και αναντικατάστατος όσο κανείς ως γρανάζι στη Μπαρτσελόνα και την Εθνική Ισπανίας. Ένας παίκτης-σύμβολο της απλότητας. Ένας παίκτης-προπονητής μέσα στο γήπεδο. Ένας παίκτης που η ποδοσφαιρική του ευφυΐα ξεπερνάει τις ποδοσφαιρικές-τεχνικές του ικανότητες. Δυο ψηλόλεπτα πόδια γεμάτα μυαλό…

Διαβάστε περισσότερα