Home >> Επέτειος

Επιτάφιος

Ήταν Μάιος του 1936. Οι απεργίες ξεσηκώνουν όλη τη χώρα. Η καπνεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη, όμως, κατέληξε σε αιματοχυσία. Ανάμεσα στους 12 που χάθηκαν ήταν και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Την επομένη, στις 10 Μαΐου, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει μια συνταρακτική φωτογραφία: τη μάνα του αδικοχαμένου νέου να θρηνεί τον γιο της. Αυτήν τη φωτογραφία…

Διαβάστε περισσότερα

«Ο δουλέμπορος που τόσο αγαπούσε την ελευθερία…»

Η ιστορία γράφεται από τους νικητές, λέει η γνωστή ρήση, όμως ο Γκαλεάνο έχει θέσει ως προγραμματικό στόχο της συγγραφικής του πορείας να γράψει την ιστορία που δεν πρόλαβαν να γράψουν οι ηττημένοι, οι αφανείς, οι αδύναμοι, οι ”ελάσσονες”, αλλά και αυτοί που τόλμησαν στο πέρασμα των αιώνων να ορθώσουν το ανάστημά τους σε κάθε…

Διαβάστε περισσότερα

Ο Άγιος Μάγκας

Ο Μάρκος Βαμβακάρης, η δωρική κολόνα και ο θεμέλιος λίθος της νεοελληνικής μουσικής έφυγε σαν σήμερα πριν 46 χρόνια. Πριν καλά – καλά ξεκινήσει το σχολείο, ο Μάρκος αναγκάστηκε να διακόψει, διότι πήραν τον πατέρα του στο στρατό, και έπιασε δουλειά με τη μητέρα του σε ένα κλωστήριο. Τα επόμενα χρόνια δούλεψε ως χασάπης, εφημεριδοπώλης,…

Διαβάστε περισσότερα

Ο ηθοποιός με την ασπρόμαυρη ευαισθησία

“Θα υπάρχω ως μακρινή ανάμνηση, ως μια γνωριμία που προσέφερε ευκαιρία για κρίσεις, συγκρίσεις και παραδείγματα προς αποφυγήν. Ένας συμπαθής εφιάλτης! Ο Χορν -θα λες- Θεός σχωρέστον, ήταν υποφερτός, ανυπόφορος!”. Μιλούσε και λες, πως από μέσα του έβγαιναν συννεφένια αερικά και κάθονταν μαζί μας στο σαλόνι, ο Ντον Ζουάν, ο Ερρίκος ο Δ’, ο Άμλετ,…

Διαβάστε περισσότερα

Δεκέμβρης του 44΄

Εδώ σε τούτη την παράξενη χώρα που τα ποτάμια της, που οι πέτρες και τα φαράγγια της, τα σύννεφα και τα βουνά της βγαίνουν μαζί με μας στον πόλεμο και πολεμάνε και πληγώνονται, εδώ σ΄αυτά τα δέντρα που οι αρματολοί και οι κλέφτες κρέμασαν τα τραγούδια τους, πέθανε ο Μπάιρον! Πάει καιρός που έχει πεθάνει…

Διαβάστε περισσότερα

Φιντέλ Κάστρο

Με τη συμπλήρωση ενός έτους από το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο κι έπειτα από τους τόνους λάσπης, συκοφάντησης και αστικής λιβελογραφίας που εκτοξεύθηκε ως σκύλευση στο άψυχο σώμα του και τις κατακτήσεις του κουβανικού λαού, δίνουμε το λόγο στον ίδιο, προκειμένου να μας εξηγήσει τι σημαίνει τελικά επανάσταση; «Επανάσταση σημαίνει να έχεις συναίσθηση της ιστορικής…

Διαβάστε περισσότερα

Γιάννης Ρίτσος, “Ημερολόγιο μιας εβδομάδας”

ΑΘΗΝΑ 16 Νοεμβρίου 1973 Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια ωραία παιδιά δικά μας με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων αψήφιστοι, όρθιοι στα Προπύλαια στον πέτρινο αέρα, έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου 17 Νοεμβρίου Βαριά σιωπή διάτρητη απ΄τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία,…

Διαβάστε περισσότερα

Federico Garcia Lorca, Ματωμένος Γάμος

Ο Νίκος Γκάτσος μες στα χρόνια της κατοχής άρχισε τη μετάφραση του Ματωμένου Γάμου, κι’ όλοι οι φίλοι του ζούσαμε καθημερινά τις δυσκολίες του, τις αμφιβολίες του, για τον κάθε στίχο, την κάθε λέξη χωριστά, μα και τις υπέροχες στιγμές που τελειωμένοι στίχοι ερχόντουσαν στ’ αυτιά μας – ήχοι μαγικοί πρωτοφανέρωτοι, πανάκριβα διαμάντια στην καρδιά…

Διαβάστε περισσότερα

Είναι ναζί. Να γιατί! (4)

Όχι! Δε θα σε δικάσουν οι δικαστές. Εγώ θα σε δικάσω. «Πού πας, με μαχαίρωσες και φεύγεις;», και συ δεν απάντησες. Αλλά εμένα μου χρωστας μια απάντηση. Και η ερώτηση δεν είναι άλλη από…«γιατί»; Δεν με νοίαζει πως σε βάφτισαν. Το όνομα σου είναι Δολοφονος. Δε θέλω να ορκιστείς. Δεν αναγνωρίζω τον ισόθεο σου, τον…

Διαβάστε περισσότερα

Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος…

Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ φόβος ποὺ μᾶς ἑνώνει μὲ τοὺς ἄλλουςὍταν ὑπόταξαν τὶς μέρες μας καὶ τὶς κρεμάσανε σὰ δάκρυαὍταν μαζί τους πεθάνανε σὲ μίαν οἰκτρὴ παραμόρφωσηΤὰ τελευταῖα μας σχήματα τῶν παιδικῶν αἰσθημάτωνΚαὶ τί κρατᾷ τάχα τὸ χέρι ποὺ οἱ ἄνθρωποι δίνουν;Ξέρει νὰ σφίγγει γερὰ ἐκεῖ ποὺ ὁ λογισμός μας ξεγελᾷΤὴν ὥρα ποὺ ὁ χρόνος…

Διαβάστε περισσότερα