Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1973 γεννήθηκε στο Γκίσεν της Γερμανίας ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο λόγος φυσικά για τον Ντέμη Νικολαΐδη και το OOTB.GR κάνει τον απολογισμό της σπουδαίας καριέρας του.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν ο απόλυτος στράικερ σε μία εποχή που η Ελλάδα διέθετε πλούσιο ταλέντο και στην επίθεση. Άλλα, πάνω απ’ όλα, ένας «killer» μέσα στην αντίπαλη περιοχή, με τα γκολ του να συζητούνται μέχρι και σήμερα, παρά το γεγονός πως έχει αποσυρθεί από τη δράση εδώ και 18 χρόνια.
Κορυφαία στιγμή της καριέρας του ήταν φυσικά το 2004, όταν κατέκτησε με την Εθνική Ελλάδας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Πορτογαλία. Με την ΑΕΚ κατέκτησε τρεις φορές το Κύπελλο Ελλάδος και μια φορά το Σούπερ Καπ, αλλά δεν κατάφερε να πανηγυρίσει ποτέ κάποιο εγχώριο πρωτάθλημα.
Αγωνίστηκε για μια χρονιά στο ισπανικό πρωτάθλημα με την Ατλέτικο Μαδρίτης, πριν αποφασίσει να αποσυρθεί, λόγω τραυματισμού στην μέση, αλλά κυρίως για να γίνει πρόεδρος της αγαπημένης του ομάδας, ΑΕΚ.
Ας τα πάρουμε λίγο πιο αναλυτικά τα πράγματα….
Έχοντας καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη, όπως είναι φυσικό, έκανε από μικρή ηλικία, τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, στην ομάδα της πόλης τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης. Την σεζόν 1991-92 που ο Εθνικός ανέβηκε από την τέταρτη Εθνική στην τρίτη, έκανε και ο Νικολαΐδης, το άλμα στην πρώτη ομάδα. Έπαιξε την σεζόν 1992-93, βασικός και αναντικατάστατος, σκοράροντας 7 γκολ σε 30 αγώνες, ενώ την επόμενη σεζόν, εντυπωσίασε από νωρίς πετυχαίνοντας 7 γκολ σε 9 ματς, προσελκύοντας το ενδιαφέρον πολλών ομάδων. Συνολικά 39 εμφανίσεις και 14 γκολ, καθόλου άσχημα για κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο…
Στην μέση της σεζόν 1993-94, ο Απόλλων πραγματοποιεί την μετακίνηση του νεαρού Νικολαΐδη, από την Αλεξανδρούπολη, στον σύλλογο της Αθήνας.
Γρήγορα πήρε θέση βασικού στην ομάδα και ήταν ο πρωταγωνιστής στις περισσότερες νίκες, κάνοντας τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδος, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και λοιπούς, να τον προσέξουν.
Τερμάτισε τρίτος στους σκόρερ με 17 γκολ, την σεζόν 1994-95, πίσω από Βαζέχα (29) και Σαραβάκο (21), με τον Απόλλων Αθηνών να τερματίζει τέταρτος, επίδοση που ήταν εξωπραγματική για τα δεδομένα της ομάδας. Την επόμενη σεζόν, 1995-96, πετυχαίνει ένα γκολ λιγότερο (16), αλλά η ομάδα του δεν τα πηγαίνει το ίδιο καλά στο πρωτάθλημα, παρόλα αυτά φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου κόντρα στην ΑΕΚ, όπου γνωρίζει την συντριβή με 7-1. 39 γκολ σε 85 ματς! Και η μεταγραφή στην ΑΕΚ.
Μετά από ένα μεγάλο σίριαλ δύο καλοκαιριών για την μεταγραφή του, ο Νικολαΐδης υπογράφει συμβόλαιο στην ΑΕΚ, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχτηκε να πάει στον Ολυμπιακό. Ο ίδιος δηλώνει ότι από το καλοκαίρι του 1995 ήθελε να πάει στην ομάδα που αγαπάει (την ΑΕΚ) και για τον λόγο αυτό ήταν επηρεασμένος όλη την τελευταία σεζόν του στον Απόλλων Αθηνών. Το επόμενο καλοκαίρι, το 1996, Ολυμπιακός και Απόλλων Αθηνών τα είχαν βρει σε όλα για να πάει στον Πειραιά ο νεαρός τότε επιθετικός, αλλά εκείνος μόνο στην ΑΕΚ ήθελε να πάει και τελικά τα κατάφερε.
Εκεί πέτυχε σημαντικά και σπουδαία γκολ, ενώ έγινε «η σημαία» των οπαδών της ομάδας που τον λάτρεψαν. Βγήκε πρώτος σκόρερ την σεζόν 1998-99 με 22 γκολ, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να πανηγυρίσει κάποιο πρωτάθλημα. Κατέκτησε το Σούπερ Καπ του 1996, και τα Κύπελλα στις χρονιές, 1997, 2000, 2002. Το 2002 η ΑΕΚ τερμάτισε σε ισοβαθμία πρώτη με τον Ολυμπιακό, ο οποίος υπερτερούσε όμως και έγινε πρωταθλητής. Την ίδια χρονιά, στον τελικό Κυπέλλου με τον Ιωνικό, πέτυχε γκολ με το χέρι, το οποίο ο ίδιος ακύρωσε, αφού το παραδέχτηκε στον διαιτητή, που δεν το είχε καταλάβει. Για τον λόγο αυτό βραβεύτηκε με το βραβείο Fair Play από την FIFA.
Κάθε καλοκαίρι το όνομά του ήταν στην λίστα των μεταγραφικών στόχων πολλών ευρωπαϊκών ομάδων, ενώ η βελγική Άντερλεχτ, είχε συμφωνήσει το 2000 με την ΑEK για την μεταγραφή του, αλλά ο Νικολαΐδης αρνήθηκε την προσφορά και έμεινε στην Ελλάδα.
Με την έλευση στην προεδρία του Μάκη Ψωμιάδη, το 2001, άρχισαν τα προβλήματα για τον Ντέμη Νικολαΐδη, αφού ο τότε πρόεδρος επενέβαινε στην προσωπική ζωή του ποδοσφαιριστή και είχε πρόβλημα με τον τρόπο ζωής του.
Ο Ντέμης κατηγόρησε τον τότε πρόεδρο της ομάδας για απάτες, «μαύρα χρήματα» και εκβιασμούς, και εν μέρη κατάφερε να βρει το δίκιο του, όμως για την ΑEK ήταν αργά, αφού είχε γεμίσει από χρέη. Το συμβόλαιό του με την «Ένωση» έληξε το καλοκαίρι του 2003 και δεν το ανανέωσαν.
Εκπληκτικά τα στατιστικά του με 175 γκολ σε 265 παιχνίδια… τι άλλο μπορεί να κάνει κάποιος που είναι γεννημένος σκόρερ!
Η μεταγραφή στην Ατλέτικο Μαδρίτης
Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Ντέμης Νικολαΐδης, έφυγε από την Ελλάδα για το εξωτερικό, όταν έμεινε ελεύθερος από την ΑΕΚ.
Έφτασε κοντά στην μεταγραφή του στη γαλλική Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά τελικά προτίμησε την ισπανική Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους. Σε μια σεζόν γεμάτη τραυματισμούς, κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του και να εντυπωσιάσει με τις ικανότητές του τους απαιτητικούς Ισπανούς. Πέτυχε 6 γκολ σε 22 συμμετοχές στο πρωτάθλημα.
Η Ατλέτικο Μαδρίτης του έκανε νέα προσφορά συμβολαίου για να παραμείνει στην ομάδα, αλλά ο Νικολαΐδης είχε πάρει την απόφασή του να σταματήσει το ποδόσφαιρο για να αναλάβει την διοίκηση και την προεδρία της αγαπημένης του ομάδας, ΑΕΚ, που ήταν σε οριακό σημείο να καταστραφεί από τα χρέη.
Η παρουσία στην Εθνική Ελλάδος
Το ντεμπούτο του στην Εθνική Ελλάδος το έκανε το 1995 και τελευταίος του αγώνας ως ποδοσφαιριστής ήταν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, στον προημιτελικό κόντρα στην Γαλλία. Μετέπειτα η Ελλάδα κέρδισε το τρόπαιο. Αγωνίστηκε 54 φορές με την γαλανόλευκη και πέτυχε 17 γκολ, κάτι που τον κατατάσσει έβδομο σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδος.
Στο τέλος της χρονιάς, 1999, αποφασίζει να σταματήσει την καριέρα του στην Εθνική Ελλάδος, μαζί με άλλους δύο παίκτες της ΑΕΚ, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαιτησία στο ελληνικό πρωτάθλημα. Επέστρεψε έπειτα από προτροπή του Ότο Ρεχάγκελ το 2001.
Από παίκτης… πρόεδρος
Το 2004 αποφασίζει να εγκαταλείψει τα γήπεδα ως παίκτης και να συνεχίσει ως πρόεδρος της ΑΕΚ. Παραιτήθηκε από την προεδρία στις 2 Νοεμβρίου του 2008.
Ο Νικολαΐδης ανέλαβε την προεδρία της ΑΕΚ μετά από μια αποτυχημένη αγωνιστική χρονιά (τη σεζόν 2003-2004, όταν η ΑΕΚ τερμάτισε τέταρτη, με 22 βαθμούς διαφορά από την πρώτη θέση) και η ομάδα κινδύνευε να τιμωρηθεί με υποβιβασμό λόγω χρεών.
Κατά την πρώτη χρονιά του Νικολαΐδη στην προεδρία της ΑΕΚ, τη σεζόν 2004-2005, η ομάδα τερμάτισε στην τρίτη θέση ένα μόνο βαθμό πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, ενώ ισοβάθμισε με τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Τις τρεις πρώτες χρονιές ο Νικολαΐδης, λόγω περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, στηρίχτηκε σε νέους ποδοσφαιριστές χωρίς να βασιστεί σε μεγάλα ονόματα.
Τη σεζόν 2005-2006 η ΑΕΚ τερμάτισε στη δεύτερη θέση, τρεις βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, και κέρδισε τη συμμετοχή της στο Champions League.
Τη σεζόν 2006-2007 η ΑΕΚ τερμάτισε και πάλι στη δεύτερη θέση, 9 βαθμούς όμως μακριά από την πρώτη θέση, εξασφαλίζοντας και πάλι τη συμμετοχή της στο Champions League. Στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση η πορεία της κρίθηκε επιτυχημένη καθώς αποκλείστηκε στον όμιλό της για ένα βαθμό έχοντας συγκεντρώσει 8, ενώ νίκησε στην Αθήνα τη Μίλαν η οποία κατέκτησε τον τίτλο.
Η σεζόν 2007-2008 ήταν η χρονιά που η ΑΕΚ ενισχύθηκε με έμπειρους ποδοσφαιριστές για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, το οποίο κρίθηκε ύστερα από παρέμβαση του CAS, δίνοντας στην ΑΕΚ τη δεύτερη θέση. Στα πλέι οφ που ακολούθησαν χάθηκε και η συμμετοχή στο Champions League.
Η επόμενη χρονιά 2008-2009 ξεκίνησε με πολλά αποτυχημένα αποτελέσματα και ο Ντέμης Νικολαΐδης ανακοίνωσε από νωρίς πως θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, όμως στις 2 Νοεμβρίου του 2008 παραιτήθηκε εσπευσμένα. Η παρουσία του στην προεδρία της ΑΕΚ προκάλεσε διιστάμενες απόψεις για τα αποτελέσματά του.
Έχει δηλώσει…
– Το μόνο που με ενοχλεί στον Ολυμπιακό είναι ότι παρουσιάζεται να ελέγχει τα πάντα. Το ίδιο θα με πείραζε αν ήταν ο Παναθηναϊκός, θα με πείραζε 100 φορές περισσότερο να ήταν η ΑΕΚ.
– Δεν έχω μετανιώσει ούτε δευτερόλεπτο που απέρριψα τον Ολυμπιακό για την ΑΕΚ.
– Δεν είμαι και δεν πρόκειται να γίνω ποτέ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
– Η ΑΕΚ δεν ήταν ποτέ η ομάδα που ήταν κυρίαρχος του παιχνιδιού και μου αρέσει αυτό.
– Η ΑΕΚ ήταν πάντα πιο συναισθηματική ομάδα, ποτέ με πρόεδρο μεγιστάνα ή πανίσχυρο, πάντα με παίκτες που αγαπούσε ο κόσμος.
– O καλύτερος αμυντικός που αντιμετώπισα στην καριέρα μου ήταν ο Αγιάλα της Βαλένθια. Ήταν ο πιο σκληρός αντίπαλος.
– Τσιάρτας, Μπατίστα, Ιμπαγάσα και Τόρες, οι καλύτεροι συμπαίκτες που είχα.
– Το γκολ στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό είναι η πιο ευτυχισμένη μου στιγμή στην ΑΕΚ.
– Καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ, ο Φερνάντο Σάντος.
– Το 11 στη φανέλα το πήρα λόγω του Μαύρου και του Ρομάριο.
– Αν έπρεπε οπωσδήποτε να διαλέξω μια άλλη ομάδα στην Ελλάδα που θα μπορούσα να πάω θα ήταν ο ΠΑΟΚ. Γιατί έχει τις ίδιες ρίζες με την ΑΕΚ, τους ίδιους ιδρυτές, την ίδια ιστορία, το ίδιο σήμα, τον ίδιο παλμό στην κερκίδα. Είναι η μόνη ομάδα που θα το σκεφτόμουν να πάω, αλλά δεν θα πήγαινα.