Home >> Interviews >> Σταματοπούλου: “Ο, τι ήταν να δώσω, το έδωσα. Θέλω ν’ αγωνίζομαι με ίσους όρους!”

Σταματοπούλου: “Ο, τι ήταν να δώσω, το έδωσα. Θέλω ν’ αγωνίζομαι με ίσους όρους!”

Η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια κι ασημένια Παραολυμπιονίκης Κολύμβησης Αλεξάνδρα Σταματοπούλου μίλησε στο “OOTB” και τη Νίκη Συρίγου για την πρόσφατη επιτυχία της κατακτώντας το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στα 50μ. ύπτιο S4 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μαδέιρα, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως προς την αναγνώριση των επιτυχιών της απ’ την πολιτεία, για την δημιουργική καθημερινότητά της εκτός πισίνας, για την συμμετοχή της στην παράσταση “Ο Μικρός Πρίγκιπας σε χρόνο ενεστώτα” και για πολλά άλλα.

Κι ενώ εμείς παρακολουθήσαμε τον αγώνα, την κούρσα της Αλεξάνδρας, την νίκη της, την επιτυχία της, καθώς για πρώτη φορά έφτασε την κορυφή κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο, και την “στέψη” της ως Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο εφετινό Πρωτάθλημα αγνοούσαμε αυτό που πολλάκις εκείνη έχει στο μυαλό της. Διότι πολλές φορές επιτυχία κι απογοήτευση συμπορεύονται κι εμείς οι θεατές δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα. Αναρωτιέστε γιατί;

“Το καλοκαίρι, για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο επίπεδο κατέκτησα την 1η θέση στην Μαδέιρα. Ήταν μια γλυκόπικρη στιγμή, καθώς γνώριζα ότι το να τιμάς την χώρα σου μ’ έναν σημαντικό τίτλο, όπως αυτόν της πρώτης θέσης, είναι μεγάλη ευθύνη και χαρά για τους ανθρώπους που σε στήριξαν σ’ όλη αυτήν την προσπάθεια. Νοιώθει κανείς δέος και συγκίνηση. Είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματά μου.”, τονίζει η ίδια.

 

Και συνεχίζει: “Ένιωθα χαρά την στιγμή της νίκης μου στην αρένα και θλίψη για το τι θ’ αντιμετωπίσω μετά. Γνώριζα ότι δεν δικαιούμαι τίποτα για τον κόπο μου, καθώς, όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, υπάρχει ο νόμος που επιβάλλει 8 διαφορετικές χώρες σ’ Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο. Εγώ, ενώ είχα 11 αντιπάλους, ήταν από πολλές ίδιες χώρες, οπότε είχα 7 διαφορετικές χώρες κι όχι 8! Συνεπώς, αυτό αυτόματα με βγάζει απ’ τον πίνακα επιτυχόντων κι ας έχω φέρει χρυσό μετάλλιο! Ελληνικός παράλογος νόμος που, ως αθλητές, δεν μάς αφήνει να χαρούμε την νίκη μας. Άρα, την ώρα που με βλέπατε να χαμογελώ για την νίκη μου, συνάμα μέσα μου έκλαιγα για την αρνητική απάντηση που θα λάβω σ’ ένα απρόσωπο γράμμα που θα δηλώνει την “αποτυχία” μου, δηλαδή την μη ένταξή μου στον πίνακα επιτυχόντων και τις επιπτώσεις της.”

Αναφορικά με τον ανταγωνισμό και την πίεση που αντιμετώπισε στο εφετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αλλά και γενικότερα στις διοργανώσεις που λαμβάνει μέρος, η Αλεξάνδρα υπογράμμισε: “Ο αθλητισμός είναι μια καθημερινή μάχη που βιώνουμε εσωτερικά. Προσπαθούμε να δώσουμε το 100% των δυνατοτήτων μας σε μια χώρα που έχει άλλες προτεραιότητες κι, φυσικά, όχι τον αθλητισμό. Συναγωνιζόμαστε με “υπεραθλητές” παγκοσμίου βεληνεκούς, οι οποίοι έχουν, ως επαγγελματίες, αυτά που δικαιούνται. Στην χώρα μας “φοβάσαι” να δηλώσεις επαγγελματίας αθλητής, καθώς δεν υπάρχει απ’ το κράτος η στήριξη ούτε για τα πιο απλά! Πρέπει να εργαζόμαστε, για να βιοποριστούμε, και σε δεύτερη μοίρα να δούμε πώς θα καλύψουμε τις αθλητικές μας δράσεις. Εν τέλει, καταφέρνουμε να είμαστε επαρκείς και με το παραπάνω, αλλά βρίσκουμε εμπόδια, όπως αυτό που προανέφερα.”
Όσον αφορά στο μέλλον, η Αλεξάνδρα δεν σταματά να ελπίζει… “Προσπαθούμε ως αθλητές κι ως Σύλλογος Παραολυμπιονικών να παραδώσουμε στους νέους αθλητές ένα καλύτερο μέλλον. Επιμένουμε στο αίτημα μας γι’ αλλαγή αυτού του άδικου νόμου, που στερεί την αξιοπρέπεια μας ως επαγγελματίες αθλητές. Ευελπιστώ κάποια στιγμή να μάς δοθεί η χαρά να δούμε την αλλαγή αυτήν.”
Τα σχέδια και τα πλάνα της για το… αύριο: “Θα συμμετάσχω στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μάντσεστερ. Συνεχίζω τις προπονήσεις μου κανονικά και με σταθερό ρυθμό κι ευελπιστώ να πάει καλά το “στοίχημα” και να έχω τις απαιτούμενες χώρες. Δεν με νοιάζει, πλέον, να πάρω μια καλή θέση. Θέλω, απλά, να γνωρίζω ότι συμμετέχω με δίκαιους όρους. Νομίζω πως, ως αθλήτρια, ό, τι ήταν να δώσω, το έδωσα. Πηγαίνω πιο πολύ, για να υπενθυμίσω ότι υπάρχουν Έλληνες επαγγελματίες Παραολυμπιονίκες αθλητές!”
Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, ωστόσο, δεν είναι μονάχα μία εκ των κορυφαίων Ελληνίδων αθλητριών. Είναι πολυπράγμων. Έχει πολύ ενέργεια μέσα της και καταπιάνεται με διάφορα πράγματα! Προ μηνών την είδαμε στην σκηνή του “Dancing with the Stars” να δίνει έναν χορό… ζωής και να περνά το δικό της μήνυμα για ισότητα και σεβασμό!

Πρόσφατα έλαβε μέρος στην θεατρική παράσταση “Ο Μικρός Πρίγκιπας σε χρόνο ενεστώτα”. “Η συμμετοχή μου στην παράσταση ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, καθώς δεν είμαι ηθοποιός. Χάρηκα που εντάχθηκα σε μια τέτοια ομάδα.”

Επιπρόσθετα, πριν από λίγες μέρες συμμετείχε και στην 5η επίδειξη μόδας του ΔΥΑΜΕΑ. “Πρόσφατα έλαβα συμμετοχή για 5η φορά στην μεγαλύτερη διοργάνωση του ΔΥΑΜΕΑ, την 5η επίδειξη μόδας ατόμων μ’ αναπηρία κι επαγγελματίες του χώρου. Η κυρία Σύλβια Αντώναρου, πρόεδρος του συλλόγου, παρέχει βοήθεια κι εκτός χώρου, χωρίς να δημοσιοποιεί το τεράστιο έργο της. Αυτό το έχω λατρέψει και θα είμαι δίπλα της, όπως μπορώ. Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω.”

Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου είναι πολύ ενεργή στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Μοιράζεται στιγμές της καθημερινότητάς της, της προετοιμασίας της, των αγώνων της και πολλά άλλα. Ποικιλία αναρτήσεων βλέπουμε κι απ’ το προφίλ του Αντώνη Τσαπατάκη κι άλλων συναθλητών της. Πιστεύει, άραγε, ότι η προβολή αυτή βελτιώνει την νοοτροπία και την συμπεριφορά των ανθρώπων προς τ’ άτομα με κινητικές δυσκολίες, όπως για παράδειγμα σεβασμός στον δρόμο, στις ράμπες κι άλλα; “Εγώ, όπως κι άλλοι συναθλητές μου, προσπαθούμε μέσω των social media να προβάλλουμε την όμορφη πλευρά της ζωής. Σίγουρα σκοπός μας είναι η ενημέρωση κι αφύπνιση σ’ οτιδήποτε αφορά στην βελτίωση της καθημερινότητάς μας. Ο κύριος Τσαπατάκης, για παράδειγμα, σίγουρα, είναι πιο ενεργός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κι αυτό βοηθάει αυτόματα κι εμάς τους υπόλοιπους. Παράλληλα, ναι, παρατηρώ ότι ο κόσμος, πλέον, βλέπει μ’ άλλη οπτική τα πράγματα και δείχνει θέληση για βελτίωση. Οι υποδομές της χώρας μας, όμως, σίγουρα δεν βοηθούν.”

Αναφορικά με το #SeaAccess #NowWeCan και την συνεργασία τους υπογράμμισε: “Η Sea Access #NowWeCan είναι ένας πρωτοποριακός μηχανισμός προσβασιμότητας που τοποθετείται στην παραλία σ’ ελάχιστα λεπτά και μεταφέρει μ’ ασφάλεια κι άνεση τ’ άτομα με κινητικές δυσκολίες απ’ την ακτή στην θάλασσα για κολύμβηση. Εγώ, επειδή ανέφερα έντονα στα social media την θέληση μου για προσβάσιμες παραλίες, μού προτάθηκε απ’ την Sea Αccess να δούμε τα σημεία πρόσβασης που, ήδη, έχουν κι έτσι δημιουργήθηκε μια ευχάριστη συνεργασία.”

Αντί επιλόγου…

“Τέλος, θα ήθελα να πω κάτι, τ’ οποίο θα φανεί περίεργο ή κοινότυπο. Οι Παραολυμπιονίκες δυσκολευόμαστε να βρούμε χορηγούς που θα στηρίξουν το έργο μας. Στην περίπτωσή μου, για καλή μου τύχη, η “PwC Greece” πίστεψε στις δυνατότητές μου κι έχει σταθεί βράχος στο πλευρό μου απ’ το 2016. Τούς ευχαριστώ θερμά που είναι δίπλα μου σε κάθε αγώνα!

Πολύ θα ήθελα να δοθεί αυτή η ευκαιρία και σ’ άλλους Παραολυμπιονίκες αθλητές που τ’ αξίζουν. Να δίνετε ευκαιρίες σε νέα παιδιά να κάνουν τ’ όνειρό τους πραγματικότητα!

Επίσης, στους νέους αθλητές θα ήθελα να πω να μην πάψουν να παλεύουν για τα ιδανικά και τις αξίες τους. Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα απ’ τον ίδιο μας τον εαυτό, που είναι, άλλωστε, κι ο πιο αυστηρός κριτής! Να γίνετε το καλύτερο εγώ σας και η ζωή θα σάς ανταμείψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *