Όταν ακούμε γι’ ανθρώπους πετυχημένους, που έχουν την «ονειρεμένη» ζωή, έχουμε την τάση να τούς θεωρούμε τυχερούς. Ασχέτως απ’ το αν αναγνωρίζουμε την δουλειά τους, ζούμε με την πεποίθηση ότι έφτασαν εκεί και λόγω τύχης. Τι είναι, λοιπόν, αυτή η τύχη, την οποία επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά; Είναι μία μεταφυσική – θεϊκή δύναμη που γι’ ανεξήγητους λόγους επιλέγει να ευνοήσει ορισμένους, ενώ άλλους τούς χαντακώνει; Ή, μήπως, έχει εξήγηση κι επιστημονικό υπόβαθρο; Πώς θα σάς ακουγόταν, αν σάς έλεγα ότι η τύχη είναι (σε μεγάλο βαθμό), απλώς, μία νοητική κατάσταση;
Ένα βιβλίο αυτογνωσίας που δείχνει ότι η “τύχη” είναι, απλώς, θέμα τρόπου σκέψης!
Ο δημοφιλής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιου του Χερτφορντσάιρ, Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, σε μια μακροχρόνια έρευνα, προσπάθησε ν’ ανακαλύψει τους παράγοντες που δημιουργούν αυτό που ονομάζουμε «τύχη».
Τ’ άτομα που πήραν μέρος στην έρευνα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Αυτούς που θεωρούσαν τους εαυτούς τους τυχερούς κι αυτούς που τους θεωρούσαν άτυχους. Στην συνέχεια υπέβαλε και τις δύο ομάδες σε διάφορα τεστ, σε μορφή «τυχερών παιχνιδιών». Τ’ αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στα ποσοστά νίκης ανάμεσα στους μεν και στους δε. Οι «τυχεροί» είχα, τελικά, τις ίδιες πιθανότητες να κερδίσουν όσο και οι «άτυχοι». Τι ήταν, λοιπόν, αυτό που διαφοροποιούσε την ζωή τους; Γιατί τα μέλη της μίας ομάδας ισχυρίζονταν ότι ήταν ευνοημένοι απ’ την ζωή και οι άλλοι ότι δεν ήταν; Για ν’ απαντήσει σ’ αυτά τα ερωτήματα, προχώρησε σε τεστ ανάλυσης της προσωπικότητας των συμμετεχόντων.
Το συμπέρασμα αυτής της μελέτης έδειξε ότι αυτοί που θεωρούσαν τους εαυτούς τους πιο τυχερούς είχαν κοινά χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά και στις συνήθειές τους. Ήταν αυτοί που ισχυρίζονταν ότι συχνά θα έπιαναν κουβέντα με κάποιον άγνωστο στην σειρά στην τράπεζα. Ήταν αυτοί που θ’ αντιμετώπιζαν τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Ήταν αυτοί που έψαχναν να βρουν τις ευκαιρίες που θα μπορούσαν να προκύψουν αντί να παραπονιούνται.
Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι αυτή η ομάδα ατόμων έχουν τρία χαρακτηριστικά που τούς οδηγούν στο να έχουν την ιδανικότερη δυνατή ζωή:
α. Μεγιστοποίηση των ευκαιριών
Αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς έχουν πιο χαλαρή στάση στην επικοινωνία τους, είναι πιο ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες και πιο εξωστρεφείς. Δεν αρκεί να είσαι ο σωστός άνθρωπος την σωστή στιγμή. Είναι απαραίτητο να είσαι και στην σωστή νοητική κατάσταση. Για να τ’ αποδείξει ο Γουάιζμαν έκανε το εξής πείραμα. Έστειλε δυο ανθρώπους (έναν που θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό κι έναν που τον θεωρούσε άτυχο) στην ίδια καφετέρια. Στόχος του πειράματος ήταν να δώσει και στους δύο τις ίδιες ευκαιρίες και να παρατηρήσει το πώς τις αντιμετώπιζαν. Οι ευκαιρίες ήταν οι εξής. Άφησε έξω απ’ την καφετέρια ένα χαρτονόμισμα των 5 λιρών, ενώ μέσα έβαλε σε διαφορετικά τραπέζια τρεις ηθοποιούς κι έναν γνωστό επιτυχημένο επιχειρηματία.
Τ’ αποτέλεσμα του πειράματος έδειξε το εξής. Ο συμμετέχων που θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό εντόπισε το χαρτονόμισμα, μπήκε στην καφετέρια, έκατσε δίπλα στον επιχειρηματία και τού συστήθηκε. Ο δεύτερος (ο «άτυχος») δεν παρατήρησε το χαρτονόμισμα, παρήγγειλε έναν καφέ κι έκατσε μόνος χωρίς να μιλήσει σε κανέναν. Όταν χρειάστηκε να περιγράψουν την μέρα τους, ο ένας, ενθουσιασμένος, περιέγραψε το πώς βρήκε ένα χαρτονόμισμα και πώς γνώρισε έναν πετυχημένο επιχειρηματία, ενώ ο δεύτερος περιέγραψε το πρωινό του ως ανούσιο.
β. Εμπιστοσύνη στο ένστικτο
Πόσες φορές έχετε πει μετά από μια αποτυχία ή λάθος κρίση «Έπρεπε να είχα ακούσει το ένστικτό μου»; Η απάντηση, λοιπόν, είναι «Ναι, θα έπρεπε». Χωρίς να ισχυριστώ ότι δεν είναι απαραίτητη η λογική επεξεργασία πληροφοριών, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι μ’ ένα πρόβλημα ή νέο ερέθισμα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το υποσυνείδητό μας είναι ισχυρότερο απ’ ό,τι νομίζουμε και προσπαθεί πάντα να μάς προστατέψει. Το υποσυνείδητο είναι πολύ καλό στο να εντοπίζει μοτίβα συμπεριφορών, βασιζόμενο σε παλιότερες εμπειρίες, και, έτσι, μάς προστατεύει από τυχόν επανάληψη λανθασμένων επιλογών.
Για παράδειγμα, όταν γνωρίζετε έναν άνθρωπο, το υποσυνείδητό σας θα ψάξει όλες τις πιθανές ομοιότητες που μπορεί να έχει μ’ άλλα άτομα που γνωρίσατε στο παρελθόν, προκειμένου ν’ αποφασίσει, εάν αυτός αποτελεί πιθανό κίνδυνο. Φυσικά, κανείς δεν είναι ίδιος, παρ’ όλα αυτά η γλώσσα του σώματος, η εμφάνιση κι ο τόνος της φωνής μπορούν να φανερώσουν πολλές κρυφές πτυχές της προσωπικότητάς μας. Εμπιστευτείτε, λοιπόν, το υποσυνείδητο / ένστικτό σας, καθώς μπορεί να εντοπίζει στοιχεία που εσείς, ίσως, αγνοείτε.
γ. Αισιόδοξη αντιμετώπιση της ζωής
Στην προαναφερθείσα έρευνα του καθηγητή Ρίτσαρντ Γουάιζμαν, σ’ αντίθεση με τους «άτυχους», όταν οι «τυχεροί» συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τις προσδοκίες τους σχετικά με μελλοντικά θετικά γεγονότα, απάντησαν ότι κάτι τέτοιο ήταν πολύ πιθανό. Επίσης, ισχυρίστηκαν ότι πιθανή κακοτυχία θα ήταν παροδική κι ότι ήταν πολύ αισιόδοξοι για το μέλλον.
Όταν βρίσκονταν αντιμέτωποι με μια κακοτυχία, αυτοί που θωρούσαν τους εαυτούς τους τυχερούς, σκέφτονταν ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Ο Γουάιζμαν ζήτησε στους συμμετέχοντες να φανταστούν ότι ένας ληστής τούς πυροβολεί στο χέρι και, στην συνέχεια, να βαθμολογήσουν (απ’ το -3 έως το +3) κατά πόσο τυχεροί ή άτυχοι θα ήταν. Για τους «άτυχους» συμμετέχοντες, μια τέτοια κατάσταση βαθμολογήθηκε ως πολύ κακότυχη, ενώ στους άλλους ως λιγότερο κακότυχη, με το σκεπτικό ότι θα μπορούσαν να είχαν πυροβοληθεί στο κεφάλι.
Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου και ενεργοποίησε ο ίδιος την τύχη σου!
Συνήθως, αυτό που μάς πονάει σε μία προβληματική κατάσταση δεν είναι αυτή καθαυτή η κατάσταση, αλλά η αντίληψή μας γι’ αυτήν. Συχνά, από μόνοι μας, σαμποτάρουμε τις ευκαιρίες που έχουμε, βάζοντας ταμπέλες που λειτουργούν ενάντια στην κινητήρια δύναμη που μάς ωθεί προς την επίτευξη ενός στόχου. Οι περισσότεροι από εμάς θα νιώσουμε ότι αποτύχαμε, όταν μια ενέργειά μας δεν φέρει τ’ αποτέλεσμα που θέλαμε. Ένας άνθρωπος που νιώθει τυχερός ή πετυχημένος θ’ αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση ως ευκαιρία, για να μάθει απ’ τα λάθη του. Σκεφτείτε το για λίγο. Τι σημαίνει η λέξη «αποτυχία»;
Όταν κάνετε μια λάθος πράξη σε μια αριθμομηχανή, στη οθόνη δεν θα εμφανιστεί η λέξη «αποτυχία» αλλά η λέξη «λάθος». Δεν υπάρχει αποτυχία. Υπάρχουν μόνο διαδικασίες κι αποτελέσματα. Εάν τ’ αποτέλεσμα που λάβατε δεν είναι αυτό που επιθυμείτε, πρέπει να κοιτάξετε ξανά την διαδικασία.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών που μάς συμβαίνουν δεν είναι αποτέλεσμα «καλής ή κακής τύχης» αλλά της δικής μας αντιμετώπισης.
Μάθε τα πάντα για το πώς να πάρεις την τύχη σου στα χέρια σου στο νέο, επαναστατικό βιβλίο αυτογνωσίας του καθηγητή στο Mediterranean College και στο University of Derby κι έμπειρου ψυχοθεραπευτής Κωνσταντίνου – Ρωμανού Ζησιμόπουλου ”Ο Μπαμπούλας κάτω από το κρεβάτι σου” απ’τις εκδόσεις “i Write”!