Ο Έλληνας διεθνής της ΑΕΚ, Θέμης Ηλιόπουλος μίλησε αποκλειστικά στο aek365.gr σε μία συνέντευξη σχετικά με την Ένωση, τους στόχους του αλλά και τον επαναπατρισμό του
Ο ταλαντούχος και εξελίξιμος περιφερειακός, είναι ένας αθλητής που ταιριάζει στη φιλοσοφία του Δημήτρη Δημητρούλια και στο γρήγορο χάντμπολ που θέλει για την ομάδα του, και όπως φαίνεται έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Ο ίδιος μίλησε για τους προσωπικούς αλλά και τους στόχους της Α.Ε.Κ, για την πορεία των κιτρινόμαυρων σε πρωτάθλημα και Ευρώπη αλλά και πώς προέκυψε η μεταγραφή του στην Ένωση.
Αναφέρθηκε στην Εθνική Ελλάδος, μας αποκάλυψε τα πρότυπα του, τον δυσκολότερο αντίπαλο που έχει αντιμετωπίσει και μας εκμυστηρεύτηκε το μυστικό της ομάδας για τις επιτυχημένες εμφανίσεις.
Από τις ακαδημίες του Δούκα, σχεδόν έφηβος αποφάσισε να «μετακομίσει» στη Γερμανία, όπου και αγωνίστηκε κατά σειρά στις, Φράιμπεργκ, Έμπορ Ροστόκ, Νορτχάιμ, με τελευταία στάση στη Μπάγερ Ντορμάγκεν στη 2η κατηγορία της Μπουντεσλίγκα. Έχει ανδρωθεί σε μια χώρα που το χάντμπολ της είναι ίσως το κορυφαίο του κόσμου ο 25χρονος ήρθε στην ΑΕΚ, δηλώνοντας πως «για μένα είναι μία μεγάλη ευκαιρία να παίξω σε μία ομάδα με ιστορία που διεκδικεί τίτλους».
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Έλληνας διεθνής περιφερειακός της Ένωσης:
Πώς άρχισε η ενασχόλησης σου με το χάντμπολ; Ήθελες από την αρχή να ασχοληθείς επαγγελματικά;
«Βασικά ο πατέρας μου είναι γυμναστής, γενικά τα σπορ υπήρχαν πάντα στη ζωή μου λίγο πολύ. Πέρασα από κάποια άλλα αθλήματα ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κολύμβηση κλπ δεν ήμουνα ιδιαίτερα καλός για να είμαι ειλικρινής σε κανένα από αυτά και εντελώς συμπτωματικά μου το πρότεινε ο πατέρας μου, γιατί έπαιζε και αυτός πιο παλιά και απλά έμεινα στο χάντμπολ. Μικρός το έλεγα ότι θέλω να γίνω χαντμπολίστας, τώρα ένα παιδί δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να καταλαβαίνει τι συνεπάγεται όλο αυτό από θέμα δουλειάς, ας πούμε ότι το έλεγα τώρα αν το εννοούσα κανονικά, δεν ξέρω, πάντως εδώ κατέληξα».
Πώς προέκυψε η μεταγραφή στην Α.Ε.Κ;
«Ήμουν έξι χρόνια στην Γερμανία και η αλήθεια είναι ότι ήμουν θετικός στο ενδεχόμενο να γυρίσω στην Ελλάδα, προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον από την Α.Ε.Κ και δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Η Α.Ε.Κ είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα με πολύ μεγάλη ιστορία. Πραγματικά μου άρεσε πολύ το σενάριο να γυρίσω στην Ελλάδα για την Α.Ε.Κ».
Πώς αισθάνεσαι με τον επαναπατρισμό σου;
«Για να είμαι ειλικρινής στη αρχή ήταν λίγο περίεργο, γιατί είχα συνηθίσει να είμαι στη χώρα μου για πέντε-δέκα μέρες και μετά πάλι στο αεροδρόμιο, ταξίδια, πάλι Γερμανία, οπότε πρώτα από όλα από την πλευρά της καθημερινότητάς μου είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο. Να έχω τους φίλους μου, την οικογένειά μου εδώ πέρα, να μπορώ να μιλάω τη γλώσσα μου στο δρόμο. Είναι πράγματα, τα οποία δεν τα είχα κάνει πολύ καιρό και ίσως σε κάποιον να ακούγεται πολύ φυσιολογικό αυτό που λέω, αλλά εγώ δεν το είχα στην Γερμανία και προφανώς παίζω στην Α.Ε.Κ που είναι πάρα πολύ μεγάλη ομάδα με πολύ καλούς παίκτες, πολύ καλούς προπονητές, για κάθε αθλητή είναι μεγάλη τιμή να παίζει σε μια τέτοια ομάδα».
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να φύγεις από τα 17 σου;
«Όπως είπα και πριν από μικρός το έλεγα ότι θέλω να γίνω χαντμπολίστας, στην πορεία άρχισα να δουλεύω πιο εντατικά και να ασχολούμαι παραπάνω με το άθλημα. Να δίνω πολλές ώρες από την ημέρα μου, πολύ προπόνηση και το πήρα πολύ σοβαρά, έλεγα ότι θα το κυνηγήσω αν εμφανιστεί μια ευκαιρία. Προέκυψε ένα ενδιαφέρον από μία ομάδα στη Γερμανία 4η κατηγορία και όταν ήρθε δεν το σκέφτηκα πολύ, είπα ότι εφόσον έλεγα πως θέλω να το ακολουθήσω, θα το δοκιμάσω».
Υπάρχουν διαφορές στο πρωτάθλημα μας σε σύγκριση με το εξωτερικό;
«Είναι διαφορετικά τα πρωταθλήματα πολύ, έχω παίξει και σε πολλές κατηγορίες της Γερμανίας όποτε μπορώ να δω τη διαφορά. Πρώτα από όλα είναι η φυσική κατάσταση, πολύ διαφορετική είναι όλοι πολύ πιο γυμνασμένοι στην Γερμανία οι πιο πολλές ομάδες. Προφανώς κάποιες ελληνικές ομάδες μπορούν να κοντράρουν ίσως και καλύτερα κάποιες γερμανικές που έχω παίξει, αλλά το θέμα της εκγύμνασης, της φυσικής κατάστασης κι του τρεξίματος είναι διαφορετικά. Είναι πολύ πιο βασισμένο στο τρέξιμο και στο πρώτο – δεύτερο κύμα το παιχνίδι της Γερμανίας ενδεχομένως τεχνικά η κατηγορία 3η και 2η είναι ανώτερη από το ελληνικό πρωτάθλημα, θεωρώ. Γενικότερα, οι Γερμανοί έχουν πολύ δυνατό πρωτάθλημα και πολλές κατηγορίες βρίσκεις πάρα πολύ δυνατούς παίκτες σε πολλές κατηγορίες».
Πώς ήταν η ζωή εκεί;
«Δεν μπορείς να προετοιμαστείς ό,τι και να σου πουν, δηλαδή μπορείς να έχεις κάποιους ανθρώπους να σου πουν μερικά πράγματα αλλά πρέπει να το δεις εσύ. Εγώ έφυγα, βασικά, έφηβος και έπρεπε να προσαρμοστώ στη γλώσσα στην κουλτούρα στους ανθρώπους στην καθημερινότητα που είχε πολύ παραπάνω χάντμπολ μέσα, κάτι που δεν είχα κάνει μέχρι εκείνο το σημείο σε τέτοιο βαθμό. Ήταν δύσκολο, πολύ δύσκολο αλλά άμα θες κάτι θα το καταφέρεις στο τέλος».
Πώς βλέπεις την πορεία της Α.Ε.Κ φέτος; Μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα;
«Η Α.Ε.Κ παίζει για να διεκδικεί τίτλους, αν παίζεις στην Α.Ε.Κ κυνηγάς τους τίτλους είναι ξεκάθαρο. Θεωρώ ότι έχουμε κάνει γενικότερα μία καλή πορεία με κάποια σκαμπανεβάσματα σε κάποια συγκεκριμένα σημεία, κάποια παιχνίδια τα οποία δεν εμφανιστήκαμε όπως εμείς θα θέλαμε και μπορούμε να παίξουμε καλύτερα από αυτό. Πραγματικά, πιστεύω, ότι η ομάδα έχει πολύ ψηλά ταβάνια, είμαστε καλή ομάδα. Η φετινή πορεία στο πρωτάθλημα είναι καλή, πιστεύω ότι μπορούμε και καλύτερα εννοείται αυτό».
Σχετικά με την ευρωπαϊκή της πορεία;
«Στην Ευρώπη είμαστε σε μία διοργάνωση πάρα πολύ δυνατή, προσωπικά, και εγώ είμαι καινούριος στη διοργάνωση δεν έχω ξαναπαίξει σε κάτι τέτοιο. Μιλάμε για ομάδες με πάρα πολύ ψηλά μπάτζετ, με παίκτες καταξιωμένους και νομίζω ότι για το επίπεδο στο οποίο παίξαμε τα έχουμε πάει πολύ καλά. Έχουμε κερδίσει δύο φορές, ήμασταν κοντά σε πολλά παιχνίδια και εκτός έδρας εμφανιζόμαστε ανταγωνιστικοί και στην έδρα μας ήμασταν πολύ κοντά ενδεχομένως σε κάποια αποτελέσματα πιο θετικά. Νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι με το πρόσωπο που έχουμε δείξει στην Ευρώπη γενικότερα. Έχουμε δείξει ότι είμαστε μία ομάδα που παλεύει πάρα πολύ και ακόμα και όταν δεν πάνε κάποια πράγματα τόσο καλά δεν τα παρατάμε και παλεύουμε μέχρι το τέλος».
Ποιοί είναι οι στόχοι σου με την φανέλα της;
«Πρώτα από όλα οι τίτλοι, το νταμπλ, γιατί όταν παίζεις στην Α.Ε.Κ θέλεις να κερδίσει η ομάδα, παίζεις σε μία ομάδα με ιστορία. Από κει και πέρα εγώ πάντα έχω στόχο να βελτιώνομαι και να παρουσιάζω τον καλύτερό μου εαυτό για να βοηθάω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της, από κει και πέρα όλα τα άλλα θα έρθουν».
Υπάρχει κάποιο μυστικό πίσω από τις πετυχιμένες εμφανίσεις της ομάδας;
«Έχουμε προσωπικότητα στην ομάδα, δουλεύουμε όλοι μαζί πολύ σκληρά προετοιμαζόμαστε για κάθε αγώνα. Το προπονητικό μας τιμ κάνει πολύ καλή δουλειά και μας προετοιμάζουν και κατά την διάρκεια του βίντεο και των προπονήσεων. Γενικότερα, είμαστε μία ομάδα που δουλεύει πολύ σκληρά και πολύ εντατικά και νομίζω ότι όσο δουλεύει κανείς και προετοιμάζεται σωστά τα αποτελέσματα έρχονται, αυτό είναι που μας έχει επιτρέψει να δείξουμε αυτό το καλό πρόσωπο».
Τι σημαίνει για σένα Α.Ε.Κ και θα ήθελα ένα σχόλιο για τον κόσμο της;
«Η Α.Ε.Κ για μένα είναι κάτι καινούριο, δεν είχα ξαναζήσει κάτι παρόμοιο με τον κόσμο, το έβλεπα μόνο από βίντεο και φαινόταν απίστευτο και είναι ακόμα πιο συγκλονιστικό από κοντά. Ο κόσμος πραγματικά μας έχει στηρίξει, μας έχει αγκαλιάσει και είναι εκεί για μας στα παιχνίδια πάντα φωνάζουν, πάντα τραγουδούν για μας, είναι πραγματικά καταπληκτικοί. Η Α.Ε.Κ για μένα είναι μία μεγάλη ευκαιρία να παίξω σε μία ομάδα με ιστορία που διεκδικεί τίτλους, παίζει στην Ευρώπη. Είναι κάτι που κάθε αθλητής θέλει να κάνει και είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να είμαι μέλος αυτής της ομάδας».
Πώς είναι η σχέση σου με τον coach Δημητρούλια; Σε έχει βοηθήσει στη εξέλιξη και στον τρόπο παιχνιδιού σου;
«Ναι, ο coach είναι ένας άνθρωπος που έχει μελετήσει πάρα πολύ το παιχνίδι και δίνει σημασία στη κάθε λεπτομέρεια του παιχνιδιού που για μένα είναι πολύ σημαντικό. Έχει δουλέψει πάρα πολύ μαζί μου μέχρι τώρα, προφανώς τα προϊόντα της δουλειάς φαίνονται σε βάθος χρόνο, αλλά νιώθω ότι βελτιώνομαι και τον εκτιμώ πραγματικά σαν προπονητή και νομίζω γίνεται καλή δουλειά από πλευράς του».
Έχεις μάθει στο γρήγορο ρυθμό του αθλήματος στην Γερμανία, πιστεύεις πως ταιριάζει στην φιλοσοφία του προπονητή;
«Πιστεύω πως ναι, βέβαια όσο περνάει ο χρόνος είμαι ακόμα πιο άνετα, γιατί όπως είπα το προϊόν που παίρνεις από τη δουλειά σε βάθος χρόνου εμφανίζεται, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι αυτό το στυλ παιχνιδιού με το τρέξιμο να φεύγει γρήγορα η μπάλα, στο πρώτο, δεύτερο κύμα είναι κάτι το οποίο στη Γερμανία το είχα κάνει για πολλά χρόνια. Νιώθω άνετα σε αυτό μου αρέσει να τρέχω το γήπεδο και να τρέχω πρώτο-δεύτερο κύμα είναι κάτι που μου ταιριάζει».
Ποιά στιγμή στη ως τώρα πορεία-καριέρα σου θα ήθελες να σβήσεις και ποία να ξαναζήσεις;
«Μία στιγμή που θα κρατούσα με την Εθνική είναι η νίκη μας στην Κοζάνη με την Β. Μακεδονία που είχαμε κάνει. Ήταν μια απίστευτη νίκη, ήταν το πρώτο μου παιχνίδι με την Εθνική μπροστά σε ελληνικό κόσμο και ήμουν και πάρα πολύ αγχωμένος από όσο θυμάμαι, αλλά ήταν απίστευτη νίκη, ήταν κάτι αδιανόητο για μένα, γιατί μέχρι τότε έβλεπα την Εθνική πιο πολύ από την τηλεόραση. Το να καταφέρουμε μια τόσο μεγάλη νίκη είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Αν και δεν είμαι την φιλοσοφίας να μην συμβαίνει κάτι, καθώς όλα μας μαθαίνουν πράγματα, αν έπρεπε να επιλέξω θα έλεγα την στιγμή στην ίδια χρονιά που χάσαμε εκτός έδρας πάλι με την Β. Μακεδονία και αποκλειστήκαμε και μαθηματικά, ενώ τα είχαμε δώσει όλα και ήμασταν πάρα πολύ κοντά, ήταν μία από τις στιγμές που είχα νοιώσει πολύ άσχημα».
Έχεις υπηρετήσει την Εθνική από τις μικρές ηλικίες. Τι σημαίνει για σένα το κεφάλαιο εθνική;
«Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος με την κλήση μου, ήταν κάτι το οποίο είχα δουλέψει σκληρά, είναι η πιο σπουδαία τιμή για έναν αθλητή. Το να παίζεις για τη χώρα του ένας αθλητής είναι κάτι αδιανόητο. Είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα που είμαι μέλος της, είμαι πολύ περήφανος που παίζω για τη χώρα μου και μπορώ να εκπροσωπώ τους ανθρώπους μου, την σημαία μου είναι η μεγαλύτερη μου τιμή σαν αθλητής».
Παίκτης πρότυπο;
«Όντας αριστερόχειρας, νομίζω κάθε Έλληνας αριστερόχειρας περιφερειακός έβλεπε Αλβανό και Βασιλάκη. Έχω και τον Αλέξη προπονητή επίσης που μου δίνει και αυτός συμβουλές. Αυτοί οι δύο είναι αυτοί που έβλεπα πιο πολύ, γιατί είναι οι δύο πιο σπουδαίοι αριστερόχειρες που είχαμε στη περιφέρεια κατά την άποψή μου».
Ο δυσκολότερος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει;
«Ο Πάλμαρσον από την Ισλανδία με είχε δυσκολέψει, τέτοιους παίκτες δεν μπορείς να πεις ότι θα τους σταματήσεις, θες απλά να τους δυσκολέψεις όσο γίνεται παραπάνω και σαν ομάδα να κάνεις όσο καλύτερη δουλειά μπορείς απέναντί τους».
Με ποιόν παίκτη πιστεύεις έχεις την καλύτερη συνεργασία μέσα στο γήπεδο;
«Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο. Αν έπρεπε να πω γενικά θα έλεγα ότι με τα παιδιά που έχω παίξει στην Εθνική μαζί, γνωριζόμαστε λίγο καλύτερα, οπότε μου είναι πιο εύκολο. Αλλά δεν είναι πως δυσκολεύομαι με κάποιον συμπαίκτη μου να παίξω, είναι όλοι πάρα πολύ καλοί παίκτες και βρισκόμαστε στο γήπεδο».
Ο πατέρας σου λειτούργησε σαν πρότυπο σου;
«Ο πατέρας μου έπαιζε και αυτός χάντμπολ, λειτούργησε σαν πρότυπο καθώς ό,τι έχει να κάνει με τον αθλητισμό συνδέεται με τον πατέρα μου, αυτός με έβαλε την όλη διαδικασία του αθλητισμού. Πάντα μετά την προπόνηση στο αμάξι είχε να μου πει χίλια δύο πράγματα, εγώ ήμουν μικρός τσαντιζόμουν, αλλά πάντα μου έλεγε να δουλεύω σκληρά και να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Και ναι σε αυτό είναι το πρότυπό μου! ».
Πόσο δεκτικός ήσουν στις συμβουλές του;
«Είναι δύσκολο για ένα παιδί 10-11 χρονών που θέλει να πάει να παίξει, να πρέπει να ακούει για την προπόνηση και τι δεν έχει κάνει καλά και πώς να βελτιωθεί. Είσαι παιδί δεν είναι εύκολο οπότε το κλήμα ήταν «πολεμικό» στο αμάξι μετά (γελια). Ωστόσο το έκανε για το καλό μου και με βοήθησε πολύ με αυτό, μου έμαθε να ζητάω παραπάνω πράγματα από μένα και να μην επαναπαύομαι».
Εκτός χάντμπολ πως περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
«Δεν κάνω πολλά πράγματα, ξεκουράζομαι πολύ γιατί προφανώς έχουμε πολλές προπονήσεις. Γενικά μ’αρέσει να πάω για ένα καφέ, μ’αρέσει να δω μια σειρά, να βγω λίγο με τους φίλους μου, γενικά δεν κάνω κάτι εξωπραγματικό είμαι πολύ ήρεμος».
Η πανδημία πιστεύεις ότι έχει επηρεάσει το άθλημα; Λείπει ο κόσμος από τους αγώνες;
«Όπως έγινε και στην καθημερινότητά μας νομίζω ότι έχει επηρεάσει τα πάντα. Νομίζω ότι όταν τίθεται θέμα υγείας όλα τα άλλα μπαίνουν σε δευτερεύον ρολό. Οπότε προφανώς μας έχει επηρεάσει και μας, είτε με την έλευση του κόσμου που ενδεχομένως είναι λίγο πιο δύσκολη, είτε με το πώς πρέπει να προσέχουμε και να ελέγχουμε τα πάντα για τον κορονοΐό να προσέχουμε που συχνάζουμε. Είναι δύσκολο αλλά εμείς είμαστε επαγγελματίες και κάνουμε τη δουλειά μας».
Ποιοί είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για το μέλλον;
«Να γίνομαι καλύτερος και να καταφέρνω πάντα να βοηθάω την ομάδα μου με οποιονδήποτε τρόπο να κερδίζει».
Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που ξεκινάει τώρα το χάντμπολ;
«Αν το αγαπάει πραγματικά να το ακολουθήσει και να προσπαθεί να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, όλα τα άλλα εφόσον θέλει να δουλέψει σκληρά, θα έρθουν. Πάντα είναι σημαντικό ό,τι και να κάνουμε να περνάμε καλά».
Μια ευχή για τη νέα χρονιά;
«Προφανώς υγεία, τίποτε άλλο! Να τελειώσει όλο αυτό με την πανδημία, να μπορέσουμε να είμαστε με τις οικογένειες μας και τους ανθρώπους μας άφοβα, χωρίς να φοβόμαστε μην κολλήσουμε κάποιον. Να μας πάει το 2022 καλύτερα από τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με την πανδημία. Υγεία και όλα τα άλλα θα έρθουν».
Πηγή: aek365.gr (https://www.aek365.org/article.php?id=833731)