Ξέρω πολύ καλά πως το να σού δίνουν συμβουλές, την στιγμή, μάλιστα, που δεν τις θες είναι ό,τι πιο σπαστικό μπορεί να σού κάνει άθελά του -ή κι όχι- κανείς. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές π’ ακούς τυχαία κάτι και καταφέρνει να σού αλλάξει την Ζωή ή να γίνει το έναυσμα, για να γνωρίσεις νέα πράγματα και να εντρυφήσεις σε νέες καταστάσεις.
Προσωπικά, αν με ρωτάτε -που δεν με ρωτάτε, αλλά λέμε τώρα…-, ανέκαθεν θεωρούσα τα βιβλία αυτοβελτίωσης χαζομάρες. Πίστευα -αφελώς- ότι διάφοροι φαντασμένοι θεωρούσαν εαυτούς ψυχολόγους – φιλοσόφους και πως αποκλειστικό τους έργο είναι να περάσουν την σοφία τους αυτήν στους ημών ταπεινούς.
Έσφαλα για μια ακόμα φορά. Ήταν τόση η ανάγκη τους γι’ αλλαγή που έψαξαν να βρουν το διαφορετικό και το αισιόδοξο. Και το κατάφεραν. Και την γνώση αυτήν θέλησαν να την μοιραστούν μαζί με τους υπόλοιπους. Και, ίσως, λένε πράγματα που έχεις ακούσει ξανά, αλλά είναι φιλτραρισμένα μέσα απ’ το δικό τους βίωμα και σού προσφέρεται μ’ έναν τρόπο πολύ διαφορετικό.
Έτσι κι εγώ, δε σάς κοιτώ αφ’ υψηλού αποφασίζοντας να μοιραστώ μαζί σας την “σοφία” μου. Ανακάλυψα τώρα πράγματα που άλλοι είχαν ανακαλύψει πολύ νωρίτερα. Κι όσο κι αν πιστεύω πως αποκλειστικά και μόνο απ’ το προσωπικό του βίωμα και τον τρόπο που συμβαίνουν όλα γύρω μας μαθαίνει κανείς την αλήθεια, εντούτοις θα ήθελα κι εγώ με την σειρά μου να επισπεύσω (στους αναγνώστες μας, τουλάχιστον!) αυτήν την διαδικασία. Πολύ περισσότερο, αν και οι προτεραιότητες των ανθρώπων είναι διαφορετικές, εντούτοις γνωρίζοντας την ανάγκη για μια ήρεμη ζωή, θα παραθέσω μερικά “τιπς”, απ’ αυτά που βοήθησαν εμένα να την εξασφαλίσω. Κι αν για κάποιους η φιλτραρισμένη αλήθεια – γνώση μου κουράζει ή θεωρείται περιττή, και πάλι χαίρομαι που έφτασε ως αυτές τις αράδες. Τώρα, αν -έστω κι ένας- συνεχίζει να διαβάζει, τότε, σίγουρα, η χαρά μου θεωρείται -όχι δεδομένα- πολλαπλασιασμένη.
Let’s start…
Η σειρά είναι τυχαία και δεν αντιστοιχεί σε κάποια ιδανική σειρά προτεραιότητας. Κοινώς, έγραφα ό,τι μού ερχόταν πρώτο στο μυαλό.
Κάνε μικρά βήματα την κάθε φορά κι όχι άλματα. Πραγματοποίησε και φέρε σε πέρας ένα πράγμα και μετά προχώρησε στο επόμενο. Έτσι και θα φεύγει δουλειά, χωρίς να πανικοβάλλεσαι, και θα μειώνεται ο όγκος, χωρίς να το καταλάβεις.
Έχε ρεαλιστικά πλάνα, για να μπορείς να ελέγχεις τις καταστάσεις και μην κάνεις μακροπρόθεσμα χρονοδιαγράμματα, διότι υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες, συγκυρίες, ατυχίες που μπορεί να σε ισοπεδώσουν.
Να κρατάς αυτό που, πραγματικά, αξίζει. Η Ζωή είναι πολύ μικρή, για να χαραμίζεται μ’ ακατάλληλους ανθρώπους. Να είσαι εκλεκτικός μ’ αυτούς και να επιλέγεις σωστά από ποιους θες να περιστοιχίζεσαι.
Να ξεσκαρτάρεις και να οργανώνεις τα πράγματά σου. Μην κρατάς το περιττό. Κράτα μονάχα αυτό που χρησιμοποιείς, που το ζεις και που το χαίρεσαι. Με τον τρόπο αυτό θ’ απαλλαγείς από πολλή σαβούρα. Παράλληλα, θα εξασφαλίσεις μέρος της ψυχικής σου υγείας, όταν απαρτίζεσαι μονάχα απ’ τα απαραίτητα, τα επιστρέφεις στην θέση τους κι ο χώρος είναι τακτοποιημένος κι οργανωμένος.
Μάθε να υψώνεις τείχη και να βάζεις όρια, γιατί και οι άμυνες είναι απαραίτητες στην Ζωή. Μην την κάνεις οχυρό, αλλά μην αφήνεις και τον καθένα να εισβάλλει και να την αναστατώνει. Μπορεί ο αυθορμητισμός να σε κρατάει ζωντανό, ενίοτε, ωστόσο, γίνεται όπλο εναντίον σου. Γι’ αυτό πρόσεχε για ποιους ξοδεύεις την ενέργειά σου.
Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσεις πως η αμφιβολία δεν έχει -αποκλειστικά- αρνητική χροιά. Η αμφιβολία και η αμφισβήτηση, το να μην τρως την κάθε πληροφορία αμάσητη, η έρευνα είναι τα μέσα, για να σ’ οδηγήσουν στην αλήθεια (σου)!
Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου η κάθε μέρα σου να είναι επανάληψη της προηγούμενης!
Μη λησμονείς πως ο χρόνος είναι δυνάστης και λυτρωτής μας. Πολλές φορές μάς τα παίρνει όλα κι άλλες μάς γιατρεύει με τρόπο μαγικό. Ίσως, η μαγεία αυτή να έγκειται στον τρόπο διαχείρισής του. Να δίνεις χρόνο στα πράγματα, να έχεις υπομονή και να μη βιάζεσαι.
Καθετί αποτελείται από θετικά κι αρνητικά. Τίποτε δεν είναι αποκλειστικά τέλειο. Τίποτα δεν είναι τελείως αποκρουστικό. Όλα κάτι έχουν να σού μάθουν. Ψάξε να βρεις το τι.
Οι ευκαιρίες δεν είναι ατελείωτες! Μην τις σπαταλάς. Είναι για ν’ αξιοποιούνται κι όχι για να ξοδεύονται. Και για ν’ αξιοποιηθούν θέλουν μέτρο.
Πολλές φορές, η συνήθεια και η οικειότητα οδηγούν σ’ εσφαλμένες κατευθύνσεις. Σκέψου πόσο ευτυχισμένος είσαι στην τωρινή σου κατάσταση και μην αφήνεις το γνώριμο να καταδυναστεύει την Ζωή σου.
Να είσαι απαιτητικός απ’ τον εαυτό σου!
Να παίρνεις βαθιές αναπνοές!
Σπρώξε την τοξικότητα και τους μίζερους ανθρώπους, ώστε να γλιστρήσουν μακριά απ’ την Ζωή σου.
Είτε μένεις κοντά σε παραλία, είτε κοντά σε βουνό, ακόμα κι αν είσαι παιδί της πόλης, να βγαίνεις τακτικά, να περπατάς, να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου, να μιλάς μαζί του. Εσύ, παρέα με την φύση.
Να λες την γνώμη σου, την αλήθεια σου, το σωστό. Πάντα, όμως, να τα ντύνεις μ’ επιχειρήματα. Φρόντισε να μη σού κλείνουν το στόμα, να μη σε θεωρούν αφελή. Φρόντισε να διεκδικείς. Και, αν έχεις λίγους στην Ζωή σου, λόγω της ειλικρίνειάς σου, τότε θα ξέρεις ότι αυτοί είναι οι “σωστοί”.
Για λίγα λεπτά την ημέρα πάρε το βλέμμα σου μακριά από κινητά, υπολογιστές, βιβλία, απ’ οποιαδήποτε ασχολία, ώστε το βλέμμα να χαθεί, να μη δεχθεί άλλη πληροφορία και το μυαλό ν’ αφεθεί.
Όσο κι αν κάτι φαίνεται πανεύκολο και θεωρείς ότι για τον έναν ή τον άλλο τρόπο χωράει αναβολή, τότε, απλά, μην τ’ αναβάλεις. Μην αφήνεις τα πάντα για την τελευταία στιγμή. Μην αφήνεις γι’ αύριο αυτό που, αντικειμενικά, μπορείς να κάνεiς σήμερα. Δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία και στιγμή απ’ το τώρα. Κάθε μέρα κάνε κι από λίγο, διότι, διαφορετικά, αν φορτώνεις τον σάκο λίγο – λίγο με πολλά, τότε, αναπόφευκτα, κάποια στιγμή θα γίνει ασήκωτος.
Αξίζει κάποιες φορές να λειτουργείς αφαιρετικά. Να μην επιμένεις στην παραμικρή λεπτομέρεια. Να έχεις την γενική ιδέα και να μπορείς ν’ ανατρέχεις ξανά και ξανά, όταν αυτό είναι απαραίτητο.
Να έχεις συνδυαστική σκέψη.
Μέχρι την επόμενη φορά, σάς χαιρετώ…