Μια πικρία μας άφησε ο αποκλεισμός από την Άρσεναλ τελικά, μετά το 1-3 του Καραϊσκάκης όλοι είχαμε συμβιβαστεί με τον αποκλεισμό και με το ότι ο Ολυμπιακός στάθηκε άτυχος σε ακόμα μια κληρώση και φράχτηκε ο δρόμος προς τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ. Όμως το παιχνίδι στο Έμιρεϊτς ήταν αυτό που με έκανε να πικραθώ, διότι κατάλαβα πως ο Ολυμπιακός μπορούσε να καταφέρει πολύ περισσότερα πράγματα στο ζευγάρωμα αυτό και δυστυχώς αδίκησε τον εαυτό του.
Η πρόκριση χάθηκε στο 3ο γκολ της Άρσεναλ στον Πειραιά. Ένα πολύ εύκολο γκολ που δόθηκε απλόχερα στους Άγγλους από όλη την ομάδα καθώς ο παίχτης των “κανονιέρηδων” κάνει πασαρέλα μέχρι την εστία μας και σουτάρει ανενόχλητος και εκμεταλλευόμενος και την κακή κατάσταση του Σα σκοράρει ένα γκολ μαχαίρια. Αν ο Ολυμπιακός πήγαινε έχοντας ηττηθεί έστω με 1-2 στην Αγγλία τότε θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι. Αρχικά με 1-2 κατά του Ολυμπιακού το 0-1 που κάνει ο Ελ Αραμπί στο Έμιρεϊτς θα είχε εντελώς άλλη βαρύτητα. Η Άρσεναλ θα ένιωθε την ιστορία να επαναλαμβάνεται, θα ήξερε ότι με ένα ακόμα γκολ είναι εκτός διοργάνωσης για 2η σερί χρόνια από τον Ολυμπιακό ή έστω θα κρινόντουσαν όλα στην παράταση ξανά, γιατί κακά τα ψέματα εγώ δεν έβλεπα άλλη ομάδα στο γήπεδο πέραν του Ολυμπιακού. Το άγχος που θα είχε η Άρσεναλ θα ήταν τεράστιο, εδώ με το 0-1 τα είχαν χάσει που ο Ολυμπιακός ήθελε αλλά 2 γκολ, φανταστείτε να θέλαμε ένα για να περάσουμε.
Η ιστορία όμως είχε γράψει 1-3 στο πρώτο ματς και αυτό ήταν κάτι που δεν άλλαζε. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κάνει το βήμα παραπέρα ούτε φέτος αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς η ομάδα όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερο μου άρθρο έχει αλλάξει επίπεδο και αυτό φαίνεται από χιλιόμετρα πλέον. Κάποτε η ομάδα “κόλλαγε” στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ, πλέον “κολλάει” στους 16 και η πρόκριση στους 8 έχει χαθεί για λεπτομέρειες και όχι απέναντι σε ομαδούλες, αλλά απέναντι σε αγγλικές ομάδες όπως η Άρσεναλ και η Γούλβς ενώ και λίγο πιο πίσω από την Μπεσίκτας που ήταν πρωταθλήτρια Τουρκίας. Όσο ο Ολυμπιακός μένει πιστός στο πρόγραμμα του, δεν αλλάζει προπονητή, δεν αλλάζει όλο τον κορμό της ομάδας,πάρα μόνο 1-2 παίχτες που εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να τους σταθείς εμπόδιο όταν τους γίνονται προτάσεις από κορυφαία πρωταθλήματα και ομάδες, όπως η Λίβερπουλ για τον Τσιμίκα και η Γουλβς για τον Ποντένσε, τότε η ομάδα θα φτάσει και στους 8 και ίσως και πιο μακριά. Το πλάνο υπάρχει από κει και πέρα θέλεις και τύχη καθώς μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Άρσεναλ χωρίς Σεμεδο και Μπα στο 1ο παιχνίδι. Όλα παίζουν ρόλο στην ευρωπαϊκή καταξίωση.
Τώρα ο Ολυμπιακός πρέπει να επικεντρωθεί στην κατάκτηση του Νταμπλ. Έχουμε χρόνια να κατακτήσουμε δυο σερί χρονιές Νταμπλ και αυτό θα επιβεβαιώσει την ολοκληρωτική ανωτερότητα του απέναντι στις υπόλοιπες ομάδες της Ελλάδας. Από κει και πέρα του χρόνου, με σωστή προετοιμασία και σωστές κινήσεις όπως η αγορά ενός-δυο ποιοτικών εξτρέμ και διατήρηση του βασικού κορμού θα μπορούμε να ονειρευόμαστε για κάτι καλύτερο.