Απολογισμοί και ανασκοπήσεις. Έννοιες πολυφορεμένες κάθε φορά που η 31η Δεκεμβρίου πλησιάζει. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητες. Σε βοηθούν να συνειδητοποιήσεις τι έκανες, να κάνεις το «ταμείο» σου και να θέσεις νέους στόχους. Η άλλη θεωρία δέχεται μόνο να κοιτάζεις μπροστά. Οποιαδήποτε ματιά και αφιέρωση χρόνου στο παρελθόν θα σε πάει πίσω μιας και κάθε λεπτό του χρόνου σου είναι πολύτιμο. Διαλέξτε και πάρτε! Στο παρόν, θα προσπαθήσουμε να κλέψουμε στοιχεία και από τις δύο πλευρές και το πόρισμα θα βγει στο τέλος!
Για αρχή μισώ τη γραφή στο πρώτο πρόσωπο, όμως εδώ θα πρέπει να την υποστώ… Το 2020 αναμφίβολα είναι η χρονιά που έχει φάει τις περισσότερες κατάρες. Έλα, πες, όλοι το σιχτιρίσαμε αρκετά. Και όχι άδικα. Μια πανδημία μένει στο τέλος σαν μια πικρή επίγευση σε όλους χαρακτηρίζοντας μια ολόκληρη χρονιά.
Στα προσωπικά επιτεύγματα ένα πράγμα κυριάρχησε: στροφή της «κάμερας» από το γενικό πλάνο στη ρύθμιση του “selfie”. Μέχρι φέτος ποτέ δεν το επικροτούσα και στο τέλος κάτι έχασα. Φέτος λοιπόν, ενώ οι δύο- τρεις πρώτοι μήνες κύλησαν το ίδιο γρήγορα και μηχανικά με τα τελευταία χρόνια, χωρίς σκέψη αλλά με μπόλικη δράση, ήρθε μια μαζική, συνολική κατάσταση να ταράξει τα ήσυχα νερά μας. Σε κάθε σφαλιάρα, αργείς να συνέλθεις κάπως. Πόνος, απογοήτευση, πανικός, όλα στο πρόγραμμα. Μετά όμως επιβάλλεται να ανέβεις στον αφρό!
Η «κάμερα» γύρισε λοιπόν και όλα έγιναν λίγο πιο εσωτερικά. Αναγκαστικά σίγουρα, δεν το επέλεξα ποτέ, ωστόσο το ακολούθησα. Και κάπως έτσι συνειδητοποιείς τι έχεις κάνει, πού έχεις φτάσει, ποιους έχεις δίπλα σου και ποιους θα συνεχίσεις να έχεις την επόμενη μέρα.
Δυστυχώς, όλη αυτή η εσωτερική διεργασία δε θα γινόταν αν το pause που πατήθηκε δεν ήταν τόσο μα τόσο γενικευμένο. Το θέμα είναι μέσα στο ΠΡΟΒΛΗΜΑ να βρίσκεις έστω ένα έναυσμα, μια μικρή σπίθα για το επιδιωκόμενο… μπουρλότο! Για όλα αυτά ασφαλώς είχα μαζί μου τις προσωπικές μου διεξόδους. Τους μηχανισμούς που μας κρατούν ακέραιους.
Και τώρα θα μου πείτε… τη χρονιά που η λέξη «αλληλεγγύη» ειπώθηκε πιο πολύ από ποτέ και μέλημα όλων ήταν «οι άλλοι», εσύ μας λες ότι έστρεψες τα φώτα στον εαυτό σου; Ειλικρινά, αμφιβάλλω πολύ για όλους εκείνους με τις πομπώδεις δηλώσεις και για το πού θα βρίσκονται με το που νιώσουν και πάλι κραταιοί και ασφαλείς. Η εσωτερικότητα όπως εννοείται πιο πάνω κρύβει μέσα της μια… στροφή στην ποιότητα! Φυσικά και οι «άλλοι» θα παραμείνουν το σημαντικό μέρος της ζωής, όμως αν η εσωτερική γαλήνη απουσιάζει δεν πας ΠΟΥΘΕΝΑ!
Οδηγός επιβίωσης!
- Διαρκής μόρφωση. Σε ό,τι θες εσύ. Το 2020 έκρυβε έναν τέτοιο στόχο που ολοκληρώνεται, so keep studying!
- Άνθρωποι που σε… «φτιάχνουν» κοντά. Πολύ!
- Ζωάκια παντού στην καθημερινότητα! Ναι, ναι Χαρούλα πάλι για σένα λέω… (νιάρ…).
“Γουργουρίστε, κάνει καλό”! Χαρούλα speaking… - Μικρές διέξοδοι, σύντομες αποδράσεις στη φύση. Στα προσωπικά ησυχαστήρια που λέει και μια ψυχή… Η θάλασσα μας καθαρίζει!
- Συγκέντρωση πνευματική, βαθιά ανάσα, θετική σκέψη. Όλα στο repeat!
- Δουλειά, δημιουργία, άσκηση και φυσικά…
- Ταξίδια.
2021, έλα να μας μάθεις κι άλλα, πιο ευχάριστα αλλά το ίδιο ουσιαστικά. Ε, άνοιξε και λίγο τα σύνορα γιατί… ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΜΑΣΤΕ!