Ο Φερνάντο Πεσόα ή αλλιώς Μπερνάντο Σοάρες, στο Βιβλίο της Ανησυχίας από τις εκδόσεις Εξάντας γράφει: Δεν αγανακτώ γιατί η αγανάκτηση είναι για τους δυνατούς, δεν αποδέχομαι τη μοίρα μου γιατί η αποδοχή είναι για τους ευγενείς, δεν σιωπώ γιατί η σιωπή είναι για τους σπουδαίους. Εγώ δεν είμαι μήτε δυνατός μήτε ευγενής μήτε σπουδαίος. Υποφέρω και ονειρεύομαι. Και επειδή είμαι καλλιτέχνης περνάω την ώρα μου υφαίνοντας μουσικά τα παράπονά μου και τακτοποιώντας τα όνειρά μου σύμφωνα με το πώς μου φαίνονται πιο ωραία! Το μόνο για το οποίο λυπάμαι είναι ότι δεν είμαι παιδί για να μπορώ να πιστέψω στα όνειρά μου, που δεν είμαι τρελός για να μπορώ να απομακρύνω από τη ψυχή μου όλους αυτούς που με περικυκλώνουν.
Όταν είσαι μικρόψυχος μία ημέρα πριν τα εγκαίνια του γηπέδου της Α.Ε.Κ, στέλνεις ανακοίνωση απόρριψης της πρόσκλησης, χαϊδεύοντας το λιγοστό ακροατήριο που παραμένει πιστό στα αλλοπρόσαλλα της διοικητικής ανεπάρκειας αναφορικά με το σχεδιασμό και την πρόοδο του ποδοσφαιρικού τμήματος του πρωταθλητή Ελλάδας. Την εποχή της μεγάλης φούριας και ανυπομονησίας για την προσμονή της εισόδου στην ποδοσφαιρική μητρόπολη, ο μέσος φίλαθλος και τηλεθεατής οποιασδήποτε ομάδας, άνευ πίστης στη μυθολογία της ελληνικής Βυζαντινής αυτοκρατορίας με τη ρωμαϊκή διοίκηση και το χριστιανικό δόγμα, προσδοκούσε την επιστροφή. Ο γλυκός νόστος. Η ενδεκάδα των ρασοφόρων και οι κρυφές αναφορές σε αλυτρωτισμούς με την εικονική παρουσία του επικεφαλής στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος παρεμπιπτόντως ευλόγησε τα τουρκικά όπλα στην εισβολή της ομόθρησκης Συρίας, θα μπορούσαν να απουσιάζουν.
Η δουλειά του Ματίας Αλμέιδα ήταν εξ ορισμού δύσκολη, διότι, ανέλαβε μια ομάδα που ήταν σε χειρότερη αγωνιστική κατάσταση τους ανταγωνιστές της και ομοίαζε με τις σκαλωσιές εντός και εκτός της εγκατάστασης στη Νέα Φιλαδέλφεια. Επίσης, παρά τις εικασίες των γραφιάδων του πληκτρολογίου και όσων μετέφεραν οι ανταποκριτές των εφημερίδων, η απουσία ευρωπαϊκών προκριματικών, επομένως, ανταγωνιστικών αγώνων με εφικτή διάκριση τη συμμετοχή σε ομίλους, έφερε πολλά φιλικά στην Ολλανδία και βιασύνη για συμπεράσματα επί του προπλάσματος του σχεδιασμού στο χορτάρι και της στάσης του σώματος του προπονητή…
Αγωνιστικά, το φρέσκο δείγμα, αυτό των έξι αγωνιστικών δείχνουν τη σαφή προτίμηση για ασφυκτική πίεση στο μισό του αντιπάλου και προς την περιοχή του. Ο πρώτος που δείχνει να μη χωράει είναι ο Τζούμπερ. Στην κεντρική σκηνή παρουσιάστηκε ένας ρόμβος σε 4-4-2 με τους Λιβάι και Αραούχο, θεωρητικά στην κορυφή. Mε το Γκατσίνοβιτς εσωτερικό μέσο από αριστερά και τον Αραούχο να ενώνει το τρίγωνο με το Γκαρσία, η Α.Ε.Κ φτιάχνει συνεργασίες από εκείνη την πλευρά, δίνοντας τα ελεύθερα μέτρα στο δεξιά και τον Ελίασον. O τελευταίος έδειξε ότι έχει την ικανότητα να υψώσει το κεφάλι του, να σημαδέψει την περιοχή και να σηκώσει τη μπάλα βρίσκοντας συμπαίκτη του. Σε γενικές γραμμές, το πλάνο φαίνεται πως είναι το εξής. Η αρχική ιδέα είναι ότι πιέζουμε ψηλά και μετά τρέχουμε στο χώρο, γεμίζουμε την περιοχή και όταν δεν παίζουμε κάθετα, δίνουμε τη μπάλα στο πλάι. Το όλο εγχείρημα στηρίζεται από το ανηλεές τρέξιμο του Πινέδα o οποίος πατάει και τις δύο περιοχές, είτε σκουπίζοντας το χώρο μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς είτε κινείται στις παρυφές της απέναντι όχθης. Ο Σιμάνσκι υποδέχεται και μεταφέρει δίπλα, κρατώντας την ισορροπία. Το δίδυμο Βίντα, Μουκουντί (άθλια χρονιά στη Σεντ Ετιέν) θα έχει πάντοτε το πρόβλημα του τι θα γίνει όταν σπάσει η πρώτη γραμμή άμυνας με την πίεση, καταφέρει και βάλει ο αντίπαλος παίκτες μεταξύ των γραμμών και μεταφέρει άμεσα τη μπάλα βρίσκοντας τους χωρίς κάλυψη. Ή ακόμη χειρότερα, τι θα συμβεί όταν χρειαστεί να κάνουν διαγώνιες καλύψεις και πρέπει να βγουν εκτός πεδίου εμβέλειας.
Ο Αλμέιδα από τον αγώνα στη Λαμία και έπειτα, δοκιμάζει και προσπαθεί να προσαρμόσει τις ικανότητες των ποδοσφαιριστών του στις δικές του αρχές. Ο Αργεντίνος τεχνικός θέλει οι ομάδες του να πρεσάρουν ψηλά, να κλέβουν μπάλες, να παίζουν σε υψηλή ένταση. Για να πρεσάρεις ψηλά, είναι πολύ σημαντικό να έχει συμμετοχή σε αυτό το κομμάτι από τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται πίσω από τον επιθετικό. Είναι σίγουρο ότι γίνεται καλή δουλειά στην προπόνηση και οι αθλητές είναι σωστά γυμνασμένοι.
Ακόμη, περιμένουμε να δούμε το χώρο και το πού θα τοποθετηθεί ο Γιόνσον. Ο Δανός δεν είναι αμελητέα προσθήκη. Ειδικότερα στην καριέρα του επιχειρεί κατά μέσο όρο 2,8 τάκλιν, επιτυχημένα είναι τα 1,8. Πέρυσι στην Κάντιθ, σε απόλυτους αριθμούς των 90 λεπτών, είχε 4 προσπάθειες για τάκλιν κάθε αγώνα, επιτυχημένες οι 2,7. Ποδοσφαιριστής που ήταν στους κορυφαίους στα κλεψίματα στη Λα Λίγκα με 2,3, ενώ μέτρησε και δύο κοψίματα σε χαμηλά μέτρα κάθε 90 λεπτά συμμετοχής. Παρότι είναι δυναμικός, σκληρός ποδοσφαιριστής, είναι και καθαρός. Δεν κάνει πολλά φάουλ, δεν παίρνει πολλές κάρτες. Το ρεκόρ του στις κάρτες είναι οι έξι που είχε πάρει την πρώτη χρονιά του στην Κάντιθ σε 2.629 λεπτά συμμετοχής. Στην καριέρα του παραχωρεί μόλις ένα φάουλ κάθε 90 λεπτά κερδίζει 1,1. Πασάρει με 80% ευστοχία, όταν βρει χώρο έχει καλή κάθετη, συνηθίζει να προσπαθεί με μεγάλες πάσες να ξεδιπλώνει τις επιθέσεις της ομάδας του. Κινείται προσεχτικά όμως και σπάνια χάνει τη θέση του, με αποτέλεσμα να μετρά μόλις 0,4 Key Passes το παιχνίδι.
Y.γ. Τα στατιστικά στοιχεία αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα: Whoscored.com