ΣΟΦΙΑ ΚΑΖΑΝΤΖΙΑΝ – ΜΑΡΙΟΣ ΙΟΡΔΑΝΟΥ
Μαύροι Πίνακες
Η σειρά – φαινόμενο της χρονιάς έγινε βιβλίο!
Το πολυαναμενόμενο αστυνομικό μυθιστόρημα Μαύροι Πίνακες της Σοφίας Καζαντζιάν και του Μάριου Ιορδάνου, βασισμένο στο ομότιτλο σενάριο της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς του Star Channel, είναι ΕΔΩ απ’ τις Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ!
«Το μαύρο, το κόκκινο και η ώχρα είναι τα βασικά χρώματα στους πιο σκοτεινούς πίνακες που ζωγράφισε ποτέ ανθρώπινο χέρι: Τους Μαύρους Πίνακες…»
Ένας ζωγράφος: ο Φρανσίσκο Γκόγια.
Δεκατέσσερα έργα: οι Μαύροι Πίνακες.
Ένας δολοφόνος: ευφυής, αδίστακτος και λάτρης του Γκόγια.
Ξέρεις πού είναι η κόρη σου;
Με καταιγιστικό ρυθμό κι έντονη συναισθηματική φόρτιση, το βιβλίο μάς μεταφέρει στο σκοτεινό σύμπαν μιας επαρχιακής πόλης, όπου ένας φόνος έρχεται να κλονίσει τις εύθραυστες ισορροπίες.
Όταν η κόρη του δημάρχου στις Λεύκες, μία ορεινή κωμόπολη, βρίσκεται άγρια δολοφονημένη, στο τοπικό αστυνομικό τμήμα σημαίνει συναγερμός. Τα κίνητρα του δολοφόνου παραμένουν άγνωστα, ενώ η μεθοδολογία του παραπέμπει στους Μαύρους Πίνακες του Φρανσίσκο Γκόγια. Η Άννα, η αστυνομικός που αναλαμβάνει την υπόθεση, εκτός απ’ την μάχη με τους προσωπικούς της δαίμονες, θα προσπαθήσει με τους συνεργάτες της να λύσει το μυστήριο και να σταματήσει τον δράστη. Και, ενώ νομίζουν ότι τον κυνηγούν αυτοί, τούς κυνηγάει εκείνος. Ο χρόνος είναι εναντίον τους κι ο δολοφόνος ετοιμάζεται να χτυπήσει ξανά…
Οι συγγραφείς υφαίνουν έναν πολυφωνικό αφηγηματικό καμβά, όπου κάθε χαρακτήρας είναι ένας πίνακας – συχνά μαύρος, με πινελιές από ενοχή, πάθος και σιωπηλό πόνο.
Ολόκληρη η ιστορία της τηλεοπτικής σειράς του Star Μαύροι Πίνακες, που καθήλωσε το κοινό, διασκευασμένη απ’ τους δημιουργούς της σ’ ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.
Είστε σίγουροι ότι αντέχετε να γυρίσετε σελίδα;
Βιογραφικό σημείωμα:
Γεννηθήκαμε κάπου κάποτε. Ούτε κι έχει σημασία το πότε και το πού.
Ψάξαμε τον εαυτό μας. Δεν τον βρήκαμε. Και, έτσι, τον επινοήσαμε.
«Ταξιδεύουμε» μαζί, γιατί μπορούμε να ταξιδεύουμε και μόνοι.
Γράφουμε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Είμαστε η ιδέα του εαυτού μας.
Κι αυτή η ιδέα, κάποτε, θα σβήσει.
Μέχρι τότε…