Ο Παναθηναϊκός μετά την εποχή Γιοβάνοβιτς έχει πάθει αυτό που έχουν πάθει όλες οι ομάδες όταν από εκείνες φεύγει ένας συγκεντρωτικός προπονητής. Από τα μέσα της περυσινής χρονιάς έως ότου αναλάβει ο Αλόνσο είχε μεσολαβήσει επαρκές χρονικό διάστημα, όμως το ζήτημα στην ομάδα υπάρχει παρότι άλλαξαν αρκετοί παίκτες. Τα άσχημα ξεκινήματα των αγώνων με τον Τερίμ συνεχίστηκαν και φέτος. Αρκεί να θυμηθούμε τα πρώτα λεπτά στο Καραϊσκάκης την πρώτη αγωνιστική των πλέι οφς και το λάθος του Νταγκόφσκι.
Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει ποιοτικούς και αποτελεσματικούς παίκτες, σε αντίθεση με την ΑΕΚ. Αν το εξετάσουμε περισσότερο, έχει πρωταγωνιστές. Στον πρώτο γύρο ήταν ο Τετέ. Ο Τζούρισιτς είναι σταθερά. Ο Σφιντέρσκι ήρθε και βοήθησε. Ο Ουναχί, δειλά δειλά από το δεύτερο γύρο και στα πλέι οφς έκανε τη διαφορά. Ο Μαροκινός είναι ο MVP των πλέι οφς με βάση τη συνεισφορά του. Η διαφορά τους με τους αντίστοιχους μεσοεπιθετικούς της ΑΕΚ είναι ότι δεν ταλαιπωρούν τη μπάλα. Δεν σπαταλούν πολλές ενέργειες. Είναι ποδοσφαιριστές πιο λίγων ευκαιριών αλλά όταν δημιουργηθούν οι συνθήκες, γνωρίζουν τι να πράξουν.
Από εκεί και έπειτα, πηγαίνοντας στις θέσεις της μεσαίας γραμμής και της άμυνας, οι Τσέριν και Μαξίμοβιτς δεν ήταν κακοί ώστε να συμπεράνουμε ότι δεν μπορούν να βοηθήσουν μια ομάδα. Το ίδιο θετικοί ήταν και οι Βαγιαννίδης με τον Μλαντένοβιτς. Αντίθετα, αρνητικό πρόσημο στη συνολική παρουσία τους στη σεζόν, παίρνει όλο το κέντρο της άμυνας. Ο Γεντβάι, ο Ίνγκασον… Πλέον, το ποδόσφαιρο έχει περάσει σε μια εποχή που τα λάθη στην τελευταία γραμμή πληρώνονται. Έχουν περάσει τα χρόνια όπου μπορούσες να πάρεις πρωτάθλημα με δίδυμο Ανατολάκη- Κωστούλα… Αρνητική ήταν και η συνεισφορά του Ντραγκόφσκι. Υπό την έννοια ότι τα γκολ που δέχτηκε και τα ατομικά του λάθη, στοίχησαν. Ειδικότερα, φάνηκε στο ματς με τον Πανσερραϊκό φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός είχε θέμα συνοχής και αποδυτηρίων. Έλλειψης καθαρού μυαλού. Αποκαλύφθηκε ότι δεν είναι δεμένο σύνολο και ότι ο αντίπαλος είναι εύκολο να του δημιουργήσει εκνευρισμό.
Η αγωνιστική του εικόνα, παρά τη λαίλαπα του Αλόνσο, δεν ήταν τόσο κακή. Μπορεί να δέχτηκε τέσσερα γκολ στο Φάληρο από τον Ολυμπιακό αλλά και εκεί όλα ξεκινούν από ένα ατομικό λάθος και τελειώνουν με γκολ στα τελευταία λεπτά. Δεν ήταν επιβλητική νίκη.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι εάν η ομάδα ήταν πιο συμπαγής μεταξύ των μελών της, θα μπορούσε να διεκδικήσει μέχρι το τέλος το πρωτάθλημα με τη δεδομένη εικόνα του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Δεν το έκανε, και δυστυχώς, αποκλείστηκε και από το Κύπελλο.
Τέλος, αναφορικά με το έμψυχο υλικό, είναι ζητούμενο το κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει ο Τζούρισιτς. Ο Σφιντέρσκι είναι μεγάλη παρακαταθήκη. Ο Σιώπης δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά αλλά η τριάδα Σιώπης, Τσέριν, Μαξίμοβιτς είναι καλή. Περιμένουμε το τι θα γίνει με τις πωλήσεις και σίγουρα χρειάζεται και απαιτείται μαζική αλλαγή της άμυνας. Ξήλωμα. Αναμένουμε τις βάσεις και τις κολώνες της νέας περιόδου. Θα είναι ο Πελίστρι; Ο Τετέ; Όλες οι μικρές κινήσεις έχουν μεγάλη σημασία και βαρύτητα.